We zijn nu veilig en wel bij nicht Brisbane.
De vlucht van Sydney naar hier duurde slechts een klein uurtje en ging heel vlot. Jullie kunnen niet geloven hoe blij ik ben dat we voor de grote vlucht business class hebben genomen nadat we die korte trip in Economy namen.
In Economy heb je amper plaats om te bewegen. Ik mag er niet aan denken dat je zo 24 uur moet vliegen.
De temperatuur hier is nu rond de 30°C en de lente is hier pas begonnen, wat moet dat zijn tijdens de zomermaanden? Gisteren hebben we Brisbane stadcentrum bezocht en een rondvaart gemaakt op de rivier met de rivercat. Heel handig want vanuit een lekker koele Ferry vaar je een paar uur rond en krijg je een prachtig zicht op de stad zelf. Geef het nog een tiental jaren en het wordt een metropolis zoals Sydney zelf. De wolkenkrabbers beginnen hier ook als paddestoelen te groeien.
De binnenstad was hier wel autovrij en het was heerlijk winkelen.
Nicht woont in de buitenrand in een heel mooi huis, helemaal ingericht om de warmte buiten te houden, dat zal ook wel nodig zijn wanneer het 'nog' warmer wordt denk ik.
In tegenstelling tot Sydney is het hier nogal heuvelachtig en dat is even wennen. Herniaretta wandelt niet graag op en neer en heeft me dat deze nacht even duidelijk gemaakt.
Ik zit daarom nu rechtop in mijn bed te typen terwijl Mr. Silver nog lekker in dromenland naast me ligt. Gelukkig is er overal airconditioning anders kon je hier niet slapen denk ik.
Nicht Brisbane zegt dat steeds meer mensen naar hier komen wonen en vooral omdat het hier altijd mooi weer is. Je kan het vergelijken met het zuiden van Spanje. Overal bloemen en palmbomen.
Het is wel heel bizar om in de grote supermarkten nu al het kerstgerief te zien, ik was door het mooi weer volledig vergeten dat we op de feestdagen afstevenen. Nu zijn de winkels en de clubs allemaal nog ingericht voor Halloween, maar de kerstversiering is ook al uitgestald. Ik vermoed dat we voor we vertrekken al overal Kerstversiering in de straten zullen zien.
Avondschemering heb je hier niet. Om vijf uur schijnt de zon en zit je nog lekker op terras en om zes/zeven uur is het plots pikkedonker. Nicht Brisbane heeft in Sydney twee zonen wonen en hier in Brisbane een dochter en een zoon. De zoon heeft ons uitgenodigd op een 'bake' op zijn farm ...'k heb geen flauw idee wat hij daarmee bedoelt.
Ik krijg ook steeds meer de indruk dat de Australiërs ongelooflijke gokkers zijn. In elke club vind je, zoals in Las Vegas rijen en rijen gokmachientjes. Je hoeft er niets voor te kunnen. Het slikt geld als water en geeft je bitter weinig terug. Dan heb je nog overal Bingo, Keno, de paardenraces, de hondenraces, allemaal zaken waar hopen mensen op gokken. Je begrijpt niet hoe ze op het einde van de maand nog iets over hebben om van te leven en het lijkt alsof het er met de paplepel wordt ingegeven. In de clubs is alles voorzien om mensen te lokken. Ouders met jonge kinderen mogen in de vele clubzetels iets nuttigen, overal kan je er tegen een schappelijke prijs iets eten. De kinderen mogen wel niet voorbij de scheidingslijn naar de gokmachientjes, maar ze zien mama en papa om de beurt voor een tijdje achter die lijnen verdwijnen om met glazige ogen nog wat dollars in de geldverslindende machines te verspelen. Rondom in de club hangen dan weer grote schermen die de Keno resultaten weergeven, die je wel vanuit je clubzeteltje mag spelen en op andere schermen kan je de resultaten van de races zien...
Een gewoon café of Taverne zonder enige gokmogelijkheid lijkt hier niet te bestaan.
Oei, Mr. Silver is net wakker en ik hoor nicht rondstommelen in de living, het wordt tijd om op te staan want .... om tien uur gaan we met haar Bingo spelen - 't is meedoen of verzuipen vrees ik.
Godzijdank bestaan zo'n clubs niet in ons lief Belzikske.
Ik mis iedereen al verschrikkelijk en stilaan begin ik de dagen al af te tellen naar onze terugkeer. Het reizen zal nooit iets voor mij worden vrees ik, maar dat wisten jullie al wel zeker?! ;-)
|