|
Ventje wou vanmiddag absoluut naar de braderij in onze winkelstraat en ik...wie ben ik om hem tegen te spreken...ik ging dus maar mee. Ik heb er een prachtig paar schoenen aan overgehouden.
In feite had ik geen tijd om te gaan winkelen, want ik moest mij valieske nog pakken voor twee dagen verblijf in Amsterdam.
Mijn nicht uit Australië passeert daar even op doortocht van een Scandinavische reis.
Om haar nog even te zien besloten we om ook in hetzelfde hotel te boeken waar zij twee dagen logeerde, dan hadden we tenminste één ontbijt en één dagje tijd om bijgepraat te geraken.
Op de braderij plots telefoon: broer 1 die meeging naar Amsterdam neef van diezelfde nicht natuurlijk! Zusterlief, t is naar de kloosterstraat, ik heb net een telefoontje gehad van nicht en ze zit vast in Hong Kong want er is een cycloon en ze kunnen niet vertrekken!.
Akkerdjie... akkerdjie... , het leven loopt toch nooit zoals gepland.
Ik had net alles in orde gebracht met zoon 1 voor de verzorging van onze 16 jaar oude hond.
t is betaald, dus we gaan, nicht of geen nicht zei ventje kordaat, een man van weinig woorden maar heel doortastend als het er op aan komt.
OK , antwoordde ik, een heel volgzame, brave vrouw met nog minder woorden. "Dan gaan we in Amsterdam maar eens een spacecake proeven, nog nooit gedaan en een mens moet alles één keer gedaan hebben in zijn leven nietwaar?!"
Zoon 1, die in de buurt was, bekeek ons met een rare blik, hij weet nooit of ik iets meen of niet, en we kregen een korte maar duidelijke info over de schadelijke nadelen van druggebruik. Van een omgekeerde wereld gesproken!
Alsof ik, la mama, het ooit zou durven...hahaha....één drankje teveel en ik ben al tot alles in staat, laat staan met drugs, wie weet wat ik dan ooit zou aanvangen? Bloednuchter sta ik al op een tafel te zingen.
Enfin, twee Gordons, (we waren schoonma en haar vriendin tegengekomen in de parochiezaal) - een nieuw paar schoenen en een Tapas maaltijd later, kregen we terug telefoon van broer 1.
t is OK, ze is met Virgin kunnen vertrekken en ze zal op tijd in Amsterdam zijn zei hij en ik dacht verdorie, daar gaat mijn allereerste drugsexperiment....
Nee hoor, grapje, ik ben heel blij dat ik nicht uit Australië nog eens ga ontmoeten, het is weer een paar jaartjes geleden en we hebben heel wat bij te praten alhoewel we elkaar regelmatig op de chat zien en spreken.
Mijn Tapas en Rioja en Caragillio of hoe je het ook schrijft beginnen zich nu wel zon beetje te wreken.
't is tijd om in mijn relax te gaan hangen/liggen en kijken of er iets op TV is dat me kan wakker houden.
Mijn valiesje inpakken zal voor morgenvroeg zijn want dat zie ik nu echt niet meer zitten hoor.
k zie jullie allen terug na Amsterdamned......bij leven en welzijn en spacecake.....
toedeloekes ..... hic....
|
