Opwarming van de aarde... pffft... al eens door het raam gekeken ja ? 

Neeje  ???

Wel,  bij ons hier in de koekenstad ligt er het grootste pak sneeuw dat ik al in jaren heb gezien.

Ik zit met een deken rond mijn benen te typen om mijn voeten en mijn rug warm te krijgen.

Kan iemand me uitleggen waarom men altijd een koude rug heeft wanneer het sneeuwt?

Mr.Silver heeft net de kachel aangestoken omdat ik zo zit te klappertanden.  Met zo'n weer gaat er niets boven een haardvuur met dansende, warme vlammetjes om het warm te krijgen.

Sneeuw is mooi, sneeuw is prachtig 

maar het heeft ook wel z'n nadelen,

zo'n stuk of tachtig.

(tot daar mijn poging tot dichten) :-)

Eergisteren heb ik 's morgens veertig, ja u leest het goed, veertig lange minuten staan bevriezen aan de tramhalte omdat heel Antwerpen besloten had om gebruik te maken van het openbaar vervoer, vervolgens nog eens  veertig minuten wachten om terug thuis te geraken.

‘k Heb vanop de tram twee mensen met een smak tegen de vlakte zien gaan en ik dacht: ocharme, ochheere, ik hoop dat ze er niets van overhouden.

Gisteren ben ik met Mr. Silver verf gaan kiezen voor onze keukenmuur en uiteindelijk heb ik gekozen voor een koele,  doch toch nog warme lavendelblauw. 

Thuis stopte Mr. Silver voor de deur, ik stapte uit en wie ging er toen tegen de vlakte denkt ge? 

Ja natuurlijk, wat had ge gedacht?  

Madam Bojako had de ijzelplek niet gezien en maakte,  niet bijster elegant,  ook met een fameuze smak, kennis met de straatstenen van good old Antwerp.

Even onelegant ben ik rechtgeklauterd en naar binnengesukkeld en daarna  Herniaretta maar in haar vuistje lachen...

Mr. Silver begon, na een heel kort woordje troost, de grote keukenmuur te schilderen en ik moet zeggen : het ziet er mooi uit.

Lavendelblauw: je zou denken dat het een koude kleur is, maar er straalt toch een warmte uit en in de zomer mag het in de keuken ook geen al te warme kleur zijn. 

Bij deze temperatuur ben je heel snel geneigd om iets rood te kiezen.

Bovendien meen ik ooit gelezen te hebben dat vliegen een  verschrikkelijke hekel hebben aan de kleur blauw.  Ik heb dan weer een vreselijke hekel aan vliegen in mijn keuken, dus dat komt goed uit.

De kleine keukenmuur wordt pas na Kerstmis geschilderd.   Ik denk dat mijnen teerbeminde aan mijn gelaatsuitdrukking zag dat ik niet opgezet was met al die vreselijke rommel in huis zo vlak voor de feestdagen.

Nu alles weer op z'n plaats staat ziet het er al een beetje beter uit.  

Nog altijd een beetje ‘trop is teveel', maar Mr. Silver is zo vreselijk gesteld op een huis vol glitterslingers, kaarsjes, grote kerstboom enz.   Bij hem staat de uitdrukking : "less is more" helemaal niet in zijn woordenboek.

Vanmorgen hebben we samen alle geschenkjes ingepakt en onder de boom gelegd.

De kleinzonen vroegen zich al af waarom er niets onder de boom lag toen ze hier vrijdag kwamen slapen.

Samen met hunnen doeshka (Russische naam  voor Bompa) hebben ze vrijdag, terwijl ik weer op trot was, nog een prachtige sneeuwman gemaakt in de tuin.

Heel de weg naar huis in de auto heb ik moeten horen dat ‘de sneeuw niet goed plakte'.     Ik wist zelfs niet dat er 'plaksneeuw' en andere sneeuw was, maar dat je moet blijkbaar van het mannelijk geslacht zijn om zulke dingen te begrijpen.

De meeste kerstkaartjes zijn ook de deur uit.  Ze zullen weliswaar misschien een ietsiebietsie te laat aankomen, maar beter laat dan nooit.

Mijn kerstmenu zit gedeeltelijk al in mijn achterhoofd en gedeeltelijk in mijn diepvries, dus dat is ook al in orde.

Met de moed der wanhoop heb ik dan eindelijk - na de val - gebeld naar het ziekenhuis om ene EMG te laten doen en ik geef u te raden welke dag ze me gaan onderzoeken.   Juist,  jawel:  de  vierentwintigste december!  Waarschijnlijk omdat er geen ander zinnig mens op die dag een onderzoek laat uitvoeren.

't Is hier ook de dag dat de kinderen en kleinkinderen komen eten.

Gelukkig is het onderzoek om 11 uur 's morgens en ik hoop dat ik nadien nog in staat zal zijn om te koken.

Maar kom, alle traiteurs maken de dag ervoor hun gerechten om die nadien op te warmen, dus dat zal dit jaar ook hier veiligheidshalve moeten gebeuren.

Vanavond is't hier Chinees.    " I like Chinese ... they only come up to my knees..." ( het liedje van Monty Python speelt dan altijd door mijn hoofd.)

Hopelijk gaat Mr. Silver niet onderuit terwijl hij naar de Chinees heen en terug strompelt.

Misschien zou ik best onze oude tennisrackets aan z'n voeten binden zoals in de oude trappers films, maar iets in me zegt dat hij niet zal willen meewerken.

Mannen en hun macho gedrag :

Huh ..... nog liever vallen ja!