|
.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Zoon 1 is met zijn gezin op vakantie naar Kroatië en het is daar prachtig weer, 30°C ik krijg al zin om mijn koffers te pakken. Dat heb je met zo'n pokkenweer !
Zoon 2 heeft ook vakantie, maar hun huis moet bewoonbaar zijn tegen midden augustus.
Elke dag wordt er nu volop gewerkt.
Eergisteren had ventje een rustdag ingelast omdat hij dringend een nieuw scheerapparaat nodig had en omdat het soldentijd is. Elke eurocent is er ééntje nietwaar?
Ik heb dit onmiddellijk rechtgezet door mezelf een nieuwe digitale camera aan te schaffen omdat mijn oude het begeven had.
(mijn keuze stond niet in solden, dat ga je altijd zien)
Nadien gingen we Seppe afhalen in de kribbe, want hij kwam bij ons slapen en bleef de volgende dag logeren.
We hadden ook onverwacht een telefoontje gekregen van broer Ardennen dat ons half varken er was.
Vermits vers vlees zo snel mogelijk de diepvriezer in moet stelde broer voor om het die avond nog te brengen. Ze zouden dan ook blijven overnachten.
t Was even een beddendans.
Het bedje van Seppe staat in de logeerkamer, dus ik vond het maar best dat wij daar sliepen en broer en zus in onze kamer. Snel snel de lakens van ons bed verschoond.
Rond tien uur s avonds arriveerde broer, zijn vrouw en een half varken.
Broer was uitgeput, want hij is pas heel ziek geweest en is nog niet echt genezen. Voordien had hij hun helft van het vlees thuis verpakt en ingevrozen.
Mr. Silver kent het verschil niet tussen een kotelet, een filet of een karbonade, maar hij maakte zich nuttig door alles - mits aanwijzing - helpen in te pakken en naar de vriezer te dragen.
Ik was me er niet van bewust dat bij de aanschaf van een half varken er ook een halve kop, twee poten, een staart en enkele ingewanden horen.
Schoonzus had ik gezegd dat ze de kop de staart mocht houden.
Bij het bekijken van de poten werd ik al misselijk.
Ik begrijp niet hoe mijn moeder en haar zus dat vroeger een lekkernij vonden.
Enfin, tegen één uur s morgens stak eindelijk alles in de vriezer en kropen we allemaal uitgeput in ons bed.
Seppe lag vredig te slapen en wij kropen zo stil mogelijk in ons logeerbed.
Ik heb geen oog toegedaan.
Om de haverklap werd ik wakker om luid-snurkend ventje een por te geven, ik was bang dat Seppe zou wakker worden.
s Morgens waren we allemaal héél vroeg op.
Er was maar ééntje fris uitgeslapen : Seppe natuurlijk!
Schoonzus moest op controle naar Leuven en om de files voor te zijn vertrokken ze om 6.30 uur.
Ventje moest om 8.30 bij zoon 2 zijn omdat ze de chappe gingen leggen.
Buiten regende het pijpenstelen.
Ik vraag me af wat het meest vermoeiend is in de bouw werken of een héél energieke, avontuurlijke tweejarige oppassen.
Buite peele zei Seppe keer op keer met zijn snotneusje tegen de veranda deur gedrukt, dit nadat hij elk stuk speelgoed over mijn benedenverdieping had verspreid.
Ge kunt niet buiten spelen schatje, het giet! zei ik. Buite peele, buite peele hield Seppe vol.
Teneinde raad heb ik hem in de buggy gezet, hij lekker droog onder de plastic, ik met mijn waterdichte anorak mèt kap, en wijle op stap door de gietende regen.
Een buggy besturen met één hand en een paraplu lukt me niet.
Ik had de kap van mijn anorak wel op, maar iedereen die een bril draagt weet dat je na korte tijd toch niet veel meer ziet.
Ik wandelde snel richting winkelstraat en kocht een pet, trok daar mijn kap over om zo de regen van mijn bril te houden.
Natuurlijk stond alles min 50% behalve die pet. :roll:
Ventje had me beloofd dat hij vroeg zou stoppen met werken, want hij weet dat het heffen van Seppe niet bevorderlijk is voor Herniaretta en een kindje van twee moet je nog dikwijls oppakken.
Vroeg is relatief
om vijf uur liet hij me weten dat het wat langer zou duren dan ze gedacht hadden maar dat hij om half zeven zou stoppen en dan Seppe naar huis doen.
Seppe was, uitgerust van de wandeling, zo fit als een hoentje. Ik daarentegen, was stikkapot.
De deugnieterij droop uit zijn ogen. Ik plukte hem uit de gordijnen, van de tafel, van de stoelleuningen, van de vensterbank.
Ontelbare keren zette ik hem op zn potje, want hij is bijna droog, maar hij vindt het een héél leuk spelletje om telkens weer naar de WC te lopen, broekje uit te doen, er met moeite enkele druppels uit te persen en door te spoelen.
Het doorspoelen en het handenwassen vindt hij het leukst.
Toen hij om kwart na zes voor de elfendertigste keer kaka doen zei dacht ik : foert
hij wil gewoon weer met water spelen.
Plots trok hij zn broek naar beneden en ja hoor
wat dacht je
alles vol str
Heel voorzichtig pakte ik hem op onder zijn oksels en droeg hem zo voor me uit naar de badkamer boven, stroopte zo goed mogelijk alle kleren af, maar toch speelde hij het klaar om de smurrie overal op te krijgen.
Deze keer moest ik hem helemaal wassen.
Eigen schuld - dikke bult, ik had maar naar hem moeten luisteren.
Toen ventje eindelijk arriveerde kon ik geen pap meer zeggen.
Ik kon wel geen pap zeggen, maar een man die net twee ton chappe heeft verzet moet eten hebben.
Vraag me niet meer wat we gegeten hebben want ik weet het niet meer.
Om half negen ben ik uitgeput naar boven getrokken en viel als een blok int slaap.
En zeggen dat er vrouwen van zestig zijn die nog kinderen willen !
Goe zot
zeg dat ik het gezegd heb.
Ach, nog een half jaartje en dan is de moeilijkste leeftijd weer eens voorbij.
Ik tel af. :wink:
|
ik heb al die dingen ook weggegeven zenne,brr..kwestie van str.. als dat geld was geweest indertijd had ik er al in gezwommen,maar...toch nog liever dat dan braaksel zenne,was ik vreselijk vies van(niet van babys natuurlijk,maar als ze groter zijn)
van nul tot anderhalf mag voor mij best wel wat langer duren! 
