Puf.... Ik ben daarnet mezelf op de trap tegengekomen denk ik. Kleinzoon 3 ligt als een voldaan engeltje te snurken, buikje vol en pamper nog eventjes leeg.
Terwijl ik hem daarnet zijn papflesje gaf heb ik naar Thuis gekeken, naar ons Pazke.
Ik durfde het haar niet zeggen, maar vermits we verleden week in een opwelling vertrokken waren naar zee, was ik het vergeten op te nemen en ze had het op mijn speciaal verzoek nog laten weten dat het ging uitgezonden worden.
Als ik kleinzoon zijn flesje geef dan zit ik gewoonlijk in mijn relax zetel, voetjes lekker omhoog, kleine knus in mijn armholte, naar het nieuws van gisteren te kijken en toen viel plots mijne nikkel.
De digibox.....we hebben al ruim een jaar een digibox van Telenet en ik gebruik het meestal enkel om naar het nieuws te kijken op een uur dat me schikt, zoals vanmorgen.
Kleinzoon in de linkerarm maneuvrerend, flesje gekneld tussen mijn kin en zijn mond, bestelde ik met mijn rechterhand via de digibox Thuis van 8 oktober. Nog nèt op tijd, één dag later en ik had het gemist. En helemaal in het begin kwam ons Pazke op de TV digitaal, prachtig beeld, prachtig geacteerd Pazke, proficiat! Slechts één euro en ik kan het keer op keer terugzien tot morgen, straks als iedereen hier is zet ik het nog eens op.
Het stukje met haar was dan ook wel het enige wat ik wou zien, want ik volg de serie niet, niet omdat ik het niet goed vind, maar ik heb gewoon geen tijd.
Pazke, nu begrijp ik uw uitleg in uw blogstukje .... maar hebt ge er al aan gedacht dat ze misschien een vervangster full time zoeken voor An Petersen, en die was twee keer uw maat, zeg nu zelf, dat was een heel mooie madam, ik vond dat toch, alhoewel ze heel erg leek op mijn schoonmoeder, maar dat is ook een heel mooie madam, dat weet ge. Ze speelt wel niet met een volledig boek kaarten, maar daar kan zij niet aan doen.
Enfin, nu snel verder dit stukje typen want ik heb al veel tijd verspeeld aan het passen van mijn kledij voor morgen voor de trouw van neef, petekind van ventje.
Nooit gedacht dat we dat nog zouden meemaken. t Is tegenwoordig wel de omgekeerde wereld.
Eerst wonen ze tien jaar samen, dan krijgen ze kinderen, de kinderen kunnen nu bijna als getuige fungeren en nu wordt er getrouwd.
Ik moet het allemaal nog gewoon worden. Misschien is het veel beter dan de vroegere manier, eerst trouwen, dan kinderen krijgen en dan scheiden. Och...als ze maar gelukkig worden de schatten.
Het zal weer een heel fijn familiefeest worden, op die feesten kom je allemaal nog eens lekker bij elkaar. Iedereen komt in de beide families van heel ver dus ze hebben bijna een volledig hotel moeten afhuren.
Mijn zus zou nu ongeveer moeten landen in Zaventem, ik vraag me terloops af of ze nog altijd hun handbagage in een plastiek zakje moeten dragen op het vliegtuig, straks eens vragen.
Broer uit de Ardennen gaat ze afhalen. De familie van de toekomstige bruid komen allemaal uit Holland en straks gaan we allemaal samen lekker eten. Kwestie van training voor het huwelijksfeest van morgen.
Ventje kan vanavond niet mee...ventje heeft vanavond zijn speciale reunie met ondermeer zijn Charlotje. Ik heb er alle begrip voor, je leuke collegas nog eens zien krijgt voorrang. Hij ziet de familie morgen toch.
Voilà, indien dit een vrij onsamenhangend stukje is dan ligt het aan de snelheid van het intikken.
Ik moet mijn dagboek toch bijhouden voor het nageslacht nietwaar, morgen ben ik misschien de helft alweer vergeten.
|