|
Zo onverwacht een namiddagje vrij krijgen, das plezant.
Dan maar snel even de tijd nemen om mijn dagboek/blog bij te schrijven.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Seppe werd vanmorgen gebracht en zijn papa zei dat hij gisteren twee prikken had gekregen tegen het rotavirus.
De twee plekken op zijn billekes waar gespoten was konden wel wat pijn doen want er waren twee harde schijfjes. We moesten ook opletten want hij kon de volgende drie dagen er wel wat van weten.
De papa was de deur nog niet uit of Seppe begon te brullen.
Nu zijn we dat helemaal niet gewoon, Seppe brult nooit, hoogstens knort hij even als hij zijn pap wil of heel moe is.
Ik deed wat iedereen eerst doet, in de pamper kijken of zijn poepke niet openlag en terwijl ik dat deed voelde ik het bazeke gloeien van de koorts.
Ventje en ik speurden in zijn bagage, maar er zaten geen Perdolan suppos in. Gelukkig had ik nog kleuter stopkes in de ijskast liggen. Ventje sneed er één in twee en ik stak het poepsnoepje op bij Seppe.
Ventje heeft hem dan nog over-en-weer wandelend een twintigtal minuten moeten sussen maar dan viel hij uiteindelijk toch in slaap.
Arm baaske, hij heeft de laatste maand al wat moeten meemaken, ziekenhuis, zware bronchitis en nu deze reaktie op de spuiten.
Het mag stilaan stoppen. Hij is nog niet naar de kribbe kunnen gaan en ik veronderstel dat het nu wel pas na de kerstvakantie zal zijn.
Ik was vandaag compleet vergeten dat het woensdag was en dus maar een halve dag school. Toen zijn papa hem dan op de middag kwam halen inplaats van later op de dag, kreeg ik plots die onverwachte vrije namiddag.
Wanneer je stopt met werken is elke dag een zondag en verlies je alle tijdsbesef.
Ventje is nu, aangezien het zonnetje zo mooi schijnt, ons zwembad vol halfvolle flessen water aan het steken volgens de raad van een goede vriend, dit tegen het vriezen. Daar is hij dan weer eventjes mee zoet! Bedankt hoor Hugo! J
Toen ik daarnet de krant las kreeg ik wel bijna een appelflauwte.
Nu hebben ze hier in Antwerpen zoveel moeite gedaan om ons te leren huisvuil sorteren en nu zijn ze van plan om de GFT zak af te schaffen en alles weer in de witte zak te doen.
Zijn die opt stadhuis nu helemaal gek aant worden?
Wij hebben in onze voortuin een mooi afgeschermd plaatsje gemaakt voor onze groencontainer en nu moet alles weer in de witte zak.
We mochten eindelijk de vuile pampers buiten leggen!
Ik begrijp natuurlijk dat het niet leuk is voor mensen die op een appartement wonen en nergens blijf weten met hun GFT zakje, maar laat diegenen onder ons die dat niet moeten doen toch verder onze groencontainer gebruiken!
Er is wel sprake dat dit nog een tijdje zal kunnen gebeuren, tot ze uit een statistiek opmaken of het nog wel nuttig is.
Met alle chinezen maar niet met de deze....ze zijn volgens mij al lang van plan om de groene vuilwagen af te schaffen, weer arbeiders werkloos! En dan maar klagen dat er zoveel werklozen zijn.
Trouwens....als al het groen in de witte zak mag, waarom dan ook niet omgekeerd, al het vuil van de witte zak in de groencontainer als het dan toch moet!
Dan zijn we bijna helemaal naar af.
Terug naar de tijd dat de oude vuilbakken buiten werden gezet en er nog geen sprake was van vuilzakken.
Ik snap er niets meer van, ik denk dat ik oud begin te worden!
Onze schone joenge (quote mijn schoonmoeder) Patrick zal er wel niet van wakker liggen, die heeft andere dingen in zijn hoofd, dat heb ik op daarstraks op Vitaya gezien terwijl ik Seppe de fles gaf! Patrick was samen met Bob van Reeth in het zuiden van Frankrijk om geïnterviewd te worden door Julien Vrebos in het programma Onder de witte eiken.
Bij Patrick en Bob staat de heraanleg van de kaai van Antwerpen, héél hoog in het vaandel. Stadplanner Bob van Reeth zal dit zeker beamen. Hij moet tenslotte ook zijn boterham verdienen de arme sukkelaar.
Zucht.....we zullen er ons weer bij moeten neerleggen zeker? Of gaan we allemaal een briefke naar onze Patrick sturen en zeggen dat we niet akkoord zijn? Misschien ook een idee....
°°°°°°°°°°
update nichtje Claire
Nichtje Claire was eindelijk thuis. De fysiotherapie voor haar been vordert heel traag. Ze draagt een beugel om haar been te ondersteunen.
Gisteren hoopte ze dat de plaatster ging verwijderd worden van haar arm met de gehechte pees, maar ze moet terug geopereerd worden omdat de zenuwuiteinden niet voldoende geprikkeld worden. Ze vindt het erg, maar hoopt dat ze weer niet in het ziekenhuis zal moeten blijven.
Haar mama woont nu tijdelijk bij haar in om haar te helpen en om mee op de drie kleine kinderen te passen.
|
