|
De vieze microben van zieke kleinzoontjes zijn dan toch door mijn ijzersterke verdediging binnengeraakt.
Ik voel me vandaag al even rot als de kleinkindjes zelf. Gisteren was er dan nog helemaal verwarring toen de mama van Seppe ook ziek werd.
Vorige week was me gevraagd om Seppe en zijn zus bij te houden van drie tot vier uur, hun papa kwam hen dan afhalen. OK. No problem.
De volgende dag vroeg zoon 2 of het zou gaan om ze tot zes uur bij te houden omdat ook hij vergaderingen had. OK. No problem.
De dag erna werd er gevraagd of Seppe de ganse dag mocht komen en zus vanaf drie uur. OK. No problem.
De dag zelf (gisteren dus) wordt nana zelf ziek wakker, enfin de dag ervoor voelde ik het al aankomen dus ik had alvast iets ingenomen.
Maar door het leven gehard tegen kleine ziektes, en ook omdat ik de kinderen niet in de steek wil laten, stond ik op tijd op zodat mijn Dafalgan forte al in werking was tegen de tijd dat Seppe aankwam.
Ik lees graag nog de krant in stilte bij een lekker tasje koffie voor ze aankomen.
Aldus geschiedde tot de telefoon ging om 7.30 uur.
Zoon 2: mama t is maar om te zeggen dat vrouwtje ziek is en niet zal komen!. Mijn Dafalgan was nog niet in werking en ik zei: dat komt goed uit vent want ik voel me ook ziek, dan kruip ik terug in mijnen tram, waarop zoon zei : neenee mama, vrouwtje komt niet, maar ik ben nu onderweg naar u met Seppe in de auto.
Ahaaaa....dacht ik en ging zitten en las rustig de krant verder en nipte aan mijn koffie.
Ik weet niet hoe het bij jullie gaat als de kinderen s morgens worden afgezet, maar alles moet vliegensvlug gebeuren. Het is tenslotte bij babys een hele verhuis.
Vijf minuten later stond zoon 2 aan de deur met Seppe in zijn arm, de kinderwagen naast hem, gevuld met de nodige bagage voor één dag. In de auto zat kleindochtertje te zwaaien en te roepen want die ging naar de kribbe tot drie uur.
Zoon 2 gaf me in morse-code de uitleg van de dag: vrouw ziek, Seppe niet meer ziek, geen medicatie meer, terug proberen groentjes geven, zus naar de kribbe, hij dringend naar zijn werk, was al te laat, dag mama, kus mama...en weg!
Ik antwoordde even snel: OK, komt in orde, straks wordt zus om drie uur gebracht, en dan verder babysit tot zes uur ongeveer...dààààààg..... en Seppe en ik zwaaiden zusje en zoon 2 uit.
Gelukkig is Seppe een model baby.
Ik kreeg weer een fantastische tandeloze smile die mijn hart voor zoveelste keer liet smelten. Ik bewonderde zijn snel groeiende, heel lichtblonde lokken, die naar mijn mening krullen gaan worden binnen afzienbare tijd.
Hij viel even later nog steeds glimlachend in mijn arm in slaap en ik legde hem in zijn bedje.
Zelf ging ik ook nog wat in de zetel liggen uitzieken.
Tegen de middag dan nog maar een pilletje genomen, want nadat Seppe had gegeten moesten er dringend nog enkele boodschappen gedaan worden.
Het was rond één uur s middag, de zon scheen nog, dus ventje en ik besloten om de boodschappen tevoet te doen met Seppe in de kinderwagen, maar dan wel in ijltempo want om drie uur kwam zusje, want haar zieke mama moest ook naar een vergadering.
Puffend speelden we het toch klaar om alle boodschappen te doen in een tempo die kon dienen als opwarming voor een marathon .... om kwart voor drie waren we thuis.
Om drie uur, ...geen kleindochter, halfvier nog niet, om vier uur begon ik écht ongerust te worden.
Ik begon te twijfelen. Had zoon gezegd dat ze kleindochter gingen brengen of had hij gezegd dat wij ze moesten afhalen in de kribbe.
Het koud zweet brak me uit.
Ik belde zoon : zijn GSM stond af.
Ik belde schoondochter : geen antwoord.
Ik belde haar moeder : geen antwoord.
Ik belde dan maar haar papa op zijn werk en die wist me te vertellen dat hij zeker was dat kleindochter afgehaald was van de kribbe, en naar zijn weten bij de broer van schoondochter was. Heu?????
Ik snapte er niets meer van.
Om kwart voor zes kwamen broer 1 en zijn vrouw op bezoek, tegelijkertijd ging mijn GSM en ik had schoondochter aan de lijn die net gehoord had van haar papa dat ik op zoek was naar kleindochter. Terwijl zij me uitlegde wat er fout was gelopen belde zoon 2 op de GSM van zijn papa om zijn versie te geven van de feiten.
Zoon 2 verontschuldigde zich bij aankomst thuis om zijn onduidelijke, verwarde uitleg van s morgens en vertrok om half zeven met Seppe huiswaarts.
Nu kon nana steil achterover vallen in haar relax.
Ik heb gevraagd om in de toekomst, indien er nog zon ingewikkelde situaties zich voordoen, dit eventueel op een mailtje te willen zetten de avond ervoor om alle verwarring te vermijden, en voor mijn gemoedsrust.
Wie zei er ooit dat ik me ging vervelen als ik stopte met werken? Heidi.....???? Dijan?......Vera?.......
|
