|
Kleinkinderen zijn zalig, maar hebben één piepklein nadeel....het zijn wandelende microben bommetjes.
Ach, het zijn waarschijnlijk niet alleen de kleinkindjes, iedereen rond me schijnt momenteel ofwel te snotteren, te hoesten of buikgriep te hebben.
Mijn enorm afweergeschut heeft het deze keer ook begeven, serieus begeven.
t Is lang geleden dat ik me nog zo ziek heb gevoeld.
Laat me het zo stellen, moest ik nog werken, dan had ik de dokter laten komen en was ik thuisgebleven, maar aangezien ik niet langer buitenhuis werk ben ik dan maar in mijn bed blijven liggen, iets wat zelden of nooit gebeurt.
Ik voelde me zo ellendig dat zelfs de korte trip naar de WC bijna onoverkomelijk leek.
Alles deed pijn, mijn hoofd, mijn keel, mijn sinussen, mijn luchtpijp, mijn buik, mijn spieren...ik kreeg bijna medelijden met mezelf, ik zie eruit als het wrak van de Titanic.
Heel de nacht heb ik liggen woelen en draaien en zweten, niet kunnen slapen omdat ik me zo miserabel voelde, dan tegen zes uur s morgens uit mijn bed gekropen op zoek naar nog een pijnstiller, een neusspray, een keelspray en wat hoestsiroop.
Gespoten, gesprayed, gegorgeld, geslikt....en plof, terug onder de dekens.
Ventje sliep rustig door al mijn gestommel heen en snurkte lekker verder. Het kwam niet in me op om hem wakker te maken en hem om iets te vragen, alhoewel ik weet dat hij dat met plezier zou doen.
Tegen de ochtend viel ik eindelijk terug in een koortsige slaap.
De eerste telefoon rinkelde even later...foert....
De deurbel ging.....foert....
De telefoon rinkelde weer .... beneden hoorde ik ventje spreken.
Ventje neemt niet graag de telefoon op, vraag me niet waarom, maar meestal wilt hij dat ik opneem, maar ik kon met de beste wil van de wereld geen zinnige uitleg doen, dus ik liet maar bellen en uiteindelijk moest hij wel zelf de hoorn opnemen.
Met regelmatige tussenpozen kwam hij eens kijken of ik nog leefde, hij is het niet gewoon dat ik zo helemaal onderuit ga.
Hij vertelde me dat broer 1 en schoonzus langs geweest waren, dat zoon 1 gebeld had om af te spreken, dat neef een kind-opvang probleempje had, zoon 2 had ook een babysit nodig, maar ook hij begreep dat mama momenteel niet in staat was om te helpen.
Mama moet dringend genezen...want ze wil tegen vrijdag liefst terug gezond en wel zijn, vrijdag namiddag wil ze naar haar vrienden toe en s avonds moet ze in goede conditie zijn want dan komen de andere kleinkindjes slapen.
|
))
