Af en toe zijn er zo van die dagen dat een mens moet bezinnen, alles eens goed op een rijtje zetten, een Bonux rijtje zoals de Kotmadam.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Gisteren was voor mij zon dag, mijn piekerdag, mijn baaldag zoals de Hollanders zeggen.
Ik baalde van het puntje van mijn kleinste teen tot het puntje van mijn langste haar.
Dus...
Mijn botten aan en een dikke jas en een flinke wandeling doen, dat helpt altijd om de muizenissen uit je hoofd te helpen.
Efkes nadenken over alles, ben ik goed bezig? Denk ik genoeg aan anderen? Doe ik voldoende voor anderen?
Doe ik genoeg voor mezelf? Doe ik genoeg voor mijn ventje?
Is mijn tijd aan de computer wel zinvolle tijd? Zou ik niet beter als vrijwilligster gaan helpen in een ziekenhuis? Oude mensen helpen eten geven bv.
-
Piekeren of mijn kleinzoon zijn allereerste scoutskamp wel leuk vond.
-
Piekeren of mijn schoondochter niets al te erg heeft en dat het goed afloopt.
-
Piekeren of mijn schoonzus het goed stelt na haar operatie.
-
Piekeren of de tumor in de knie van mijn zus aan t terugkomen is of niet.
-
Piekeren of ik niet te weinig voor schoonma doe.
-
Piekeren of mijn hand ooit nog goed komt.
-
Piekeren of ik mijn vriendin niet gekwetst heb.
Allemaal zaken die ik vroeger lekker in de zetel bij een tasje koffie bij mijn lieve moeder kon uitpraten.
Elke keer suste ze mij en voelde ik me een stuk beter nadien.
Zij wees me op de zaken die ik fout deed en de zaken die ik goed deed.
Nu weet ik het dikwijls pas als het te laat is.
Nu is er niemand meer om raad aan te vragen.
Echt een baaldag.
Het zal aant weer liggen, ik heb dringend de zon nodig.
Enfin, ik heb tijdens die wandeling dan ook mijn nieuwe camera uitgetest en jullie mogen wat meegenieten van mijn wandeling terwijl je mijn gezeur leest.
t Kan niet elke dag hemel op aarde zijn.
Morgen is de volgende dag van de rest van mijn leven en dan zal het wel beter zijn.
Dat hoop ik toch!
|