Woensdag op de middag is het hier heel dikwijls een mannen bastion. Dan komen de twee zonen en neef even snel hier bij de oudjes bokes eten, samen met ventje is het dan vier tegen één of vier met één, t is maar hoe ge het bekijkt. Met Seppeke erbij wast vandaag vijf tegen/met één. Soms, als de andere twee kleinzonen er ook zijn dan is het zeven tegen/met één, dat belooft voor de toekomst!
Allemaal zaten ze rond de koffietafel en de hele tijd hoorde ik niets anders dan mannenpraat: Gamma, Brico, boormachines, lekkende kranen, .... uiterst interessante gesprekstof !
Pfftt.... ik luisterde al lang niet meer en gaf Seppe ondertussen maar zijn wortelpuree, nog altijd heel fijn gemalen en gezeefd zodat het er even gemakkelijk terug uit kan komen alst erin is gegaan. Vandaag stond de opvangpot wel gereed en gelukkig maar. De worteltjes waren er nog maar net in en hij begon weer te hoesten en te kokhalzen. Maar deze keer was zijn nana voorbereid en ze ving gezwind als een Venus Williams het oranje vliegend projectiel op. Oranje was de kleur van de dag. Veel fleuriger en kleuriger dan het groen van broccoli. Het oog wil ook wel wat. Even was er wat paniek want Seppe stikte er bijna in en zon baaske zit vastgeriemd in zijn stoeltje. Toen ik hem eindelijk uit de stoel had losgepeuterd ademde hij weer diep in. Verdomd slecht voor mijn tikker. Ik hoop dat het snel betert.
Neef, bijna twee meter lang, sprong recht, liep weg van de tafel en riep vol walging: bjeuch...als er nu iets is waar ik niet tegen kan dan is het braken en hij ging zich ergens verstoppen tot alles voorbij was. Mijn andere drie mannen zijn meer gewoon en bleven rustig verder knabbelen en babbelen.
Niet dat het u zal interesseren, maar ik vind het wel boeiend gesprekstof, Seppe produceert de laatste dagen mooie vaste keuteltjes. Véél aangenamer om te verschonen dan platte smurrie ! Voor Seppe zelf is het minder aangenaam want hij perst even hard als een vrouw die een kind baart en het resultaat is heel povertjes.
Ik moet dringend mijn eerste en enige kinderbijbel van vroeger terug opzoeken ..... tromgeroffel ..... May I present
..the one and only
..Dokterrrrrr Spock ! Ik begrijp niet waarom die lieve schat later in zijn later leven zo verguisd werd. Hij heeft mij met zijn boek door alle moeilijke kinderziektes en problemen geholpen. Ik weet écht niet wat ik zonder die man zou gedaan hebben.
Vele jaren later las ik dat hij er in zijn eigen gezin niets van terecht gebracht heeft. Maar enfin zeg nu zelf, dat is toch volkomen normaal, die lieve man keek, bestudeerde, dacht na, piekerde, publiceerde en beschreef alle mogelijke baby- en kinderproblemen en bedacht er zelfs oplossingen voor. Wie zou er anders aan gedacht hebben om een net over een bed te spannen om een kind erin te houden, zeg nu zelf?
Wij hebben dat net uitgetest en het bleek één van zijn minder goede oplossingen te zijn, want zoon 1 hing de eerste nacht al krijsend te bengelen tussen net en bed.
Hoe kon die arme dokter nu tijd hebben voor zijn eigen kinderen? Hij had het veel te druk met die van ons.
Trouwens als een babydokter eerst babies zou moeten opvoeden om erover te kunnen schrijven, dan moeten per definitie alle mannelijke gynaecologen ook eerst een kind baren om erover te kunnen meepraten.
Ik koos destijds een vrouwelijke gynaecologe omdat ik dacht dat ze alles wat zich onder mijn gordel afspeelde veel beter zou begrijpen.
Later, toen we elkaar wat beter leerden kennen bleek dat ze niet getrouwd was en geen kinderen had.
Geen tijd waarschijnlijk, net zoals die goede Dokter Spock.
|