|
"Shakers"
In het zweet van mijn aanschijn zit ik hier laat op de avond voor mijn computerscherm.
Waarom zit iemand op een zwoele april avond te tokkelen op de PC vraagt u zich misschien af?
Enfin, of u het zich afvraagt of niet, ik ga het toch uitleggen.
Er is geen knijt/kneit op TV vanavond.
Synoniemen en/of uitleg voor het Antwerps woord knijt/kneit zijn altijd welkom bij de reakties, ik leer graag bij.
Morgen zal ik geen tijd hebben om mijn dagboek bij te schrijven, want al mijn aandacht gaat dan naar Seppe.
Alhoewel we onze living babyproof gemaakt hebben zag hij vanmiddag toch nog de mogelijkheid om zich aan alles en nog wat op te trekken en zich kwakkelend, schuifelend voort te bewegen.
Plots struikelde hij, beet met één van zijn vier tandjes op zijn tong, begon hartverscheurend te wenen en uit zijn mondje te bloeden, wat me gezien de voorgeschiedenis vreselijke hartkloppingen deed krijgen.
Gelukkig stopte het bloeden vrij snel en konden én hij én ik bekomen van de schok.
Alles gaat dus momenteel goed ten huize Bojako.
Het nieuwe, jonge gras groeit flink ondanks de aanhoudende droogte en onze waterrekening zal dit jaar wel een flink pak duurder zijn, ook omdat ventje het winterfrakje van onze zwembad al heeft verwijderd en nu volop bezig is met bijvullen en filteren.
Hopelijk kan ik er morgen of overmogen al een duik in nemen, bij deze temperatuur is het wel heel aanlokkelijk.
Wat betreft mijn pijnlijk bieterke lieve Titipoes* en andere bezorgde blogvrienden:
Ik begin te denken en te hopen en terwijl ik dit schrijf hou ik met mijn blote linkervoet hout vast dat dokter Mengele er waarachtig in geslaagd is om de tand pijnvrij te maken en eventueel te redden.
Dus Kommaneuker* ....zijn familiejuwelen zijn momenteel nog even veilig.
The proof will be in the pudding is een engelse uitdrukking, waar ik zo onmiddellijk geen vlaamse versie van kan bedenken.
Het is nog iets te snel om victorie te kraaien want ik heb tot vanmorgen pijnstillers genomen.
Die laatste pijnstiller zal nu wel uitgewerkt zijn en ik durf te schrijven dat ik momenteel geen pijn meer heb.
Of dit morgen nog zo zal zijn .... das even afwachten geblazen.
Hopelijk wel, want ik kijk al vol spanning uit naar morgen avond, dan gaan we met ons Antwerps groepje blogvrienden naar een toneelopvoering van Shakers kijken waarin onze goede vriendin Paz* meespeelt.
Benieuwd of ze haar grandioze vertolking van Shirley Valentine zal kunnen overtreffen!
* al deze blogs kan je bezoeken door in mijn lijst favorieten op hun button te klikken.
|
