Zondag kregen we van mijn oudste broer het bericht dat de jaarlijkse, biologisch geteelde koe zou geslacht en verdeeld worden. Broer woont namelijk naast een biologische vleesboer. Hij woont natuurlijk ook naast andere boeren, want het is een agrarisch gebied.
Ventje en ik kunnen met ons tweetjes geen hele koe per jaar verwerken, maar we gaan al enkele jaren ons deel afhalen om het daarna in te vriezen.
Terwijl ik dit schrijf besef ik ook dat ik dringend naar onze asperge boer moet telefoneren, want onze voorraad is ook bijna op en met dit zonnig weer zullen ze nu al flink aant schieten zijn.
Hmmm...asperges, nog zon heerlijke lekkernij.
Vermits broer ver weg in de Ardennen woont gingen we een dagje eerder om te genieten van het prachtige weer.
Thuis kunnen we hier natuurlijk ook genieten maar mijn ventje, die niet wil zwemmen in water kouder dan 37° is altijd wel druk in de weer met het onderhoud van ons zwembad. Het water kan voor zijn shoeke, ikke dus, niet proper genoeg zijn. Elke keer ik er naartoe stap om te gaan zwemmen heeft hij er weer één of ander product ingekieperd om het water nog zuiverder te maken. Deze keer had het product vlokken veroorzaakt, die nu alle restjes van het wintervuil moesten opslorpen en via de filter zouden verwijderen.
Op mijn vraag hoe lang ik zou moeten wachten tot de vlokken weg waren en of ik met vlokken en al mocht zwemmen, kreeg ik een beteuterd negatief antwoord. Euh...neeje...ge moogt niet zwemmen tot die vlokken eruit zijn en dat duurt ongeveer 22 uur.
Daar stond ik voor de zoveelste keer voor een zwembad waar ik van hem niet in mocht, tenzij op eigen risico....vorige keer ben ik gewoon met algen en al erin gesprongen, ik had het veel te warm.
Elke keer heeft hij een weer een andere uitleg waarom ik nog niet mag zwemmen. Ik moet geduldig zijn zegt hij, het bad heeft een grondige reiniging nodig na de winter. Als ventje grondig zegt dan bedoelt hij ook grondig, dat zijn genen die hij van zijn moeder geërfd heeft.
Tegen dat het terug regent en koud wordt zullen wij wel het properste zwembad van België hebben, daar ben ik van overtuigd, maar ik zal nog niet veel gezwommen hebben.
Omdat de filter deze keer op zn minst 22 uur moest filteren vooraleer ik terug kon/mocht zwemmen zijn we vroeger vetrokken naar de Ardennen.
Het is daar zo landelijk en stil dat je gras hoort groeien. Ieder zijn meug. Ik zou daar zot worden van eenzaamheid. Enfin, zo dacht ik toch. Wonen op de boerenbuiten moet je terug gewoon worden. Om de haverklap stond er iemand in de keuken. Binnen zonder bellen is daar de gewoonte. Ik schrok me elke keer rot.
Een heer kwam vragen of we niet geïnteresseerd waren om de volgende dag te komen eten op de reuze BBQ voor het afsluiten van het voetbalseizoen. Natuurlijk vonden we dat plezant en we lieten ons onmiddellijk inschrijven.
Als ze daar in de Walen een BBQ doen in een boerendorp, dan kijken ze niet op een koe meer of minder, eten dat die mensen kunnen! Ongelooflijke hoeveelheden vlees en groenten verdwenen achter de kiezen van boeren en boerinnen die zelfs geen gebit hadden. De jongere generatie boeren en boerinnen leken ook niet meer op de vroegere generatie met stofjas en klak. De meesten onder hen hadden kunnen meedoen in een miss of mister België verkiezing. Bruin, knap en gespierd. Dat zullen natuurlijk ook wel de voetballers geweest zijn.
Na het eten hebben we ons biologisch vlees in de koelkoffer gelegd en zijn we moe maar gelukkig naar huis gekeerd, gelukkig zonder file leed.
Seppe ligt hier weer flink zijn ochtend dutje te doen en ik hoor mijn ventje buiten prutsen aan het zwembad.
Als hij er vandaag nog een product heeft ingedaan dan gooi ik hem eigenhandig het zwembad in, en het water is bijlange nog geen 37°.
|