De vaatwasmachine van mevrouw Davidson is stuk en zij belt een hersteller.
Vermits ze 's anderendaags echter uit werken moet, zegt ze hem
"Ik zal de sleutel onder de mat leggen.
Repareer de vaatwasmachine, leg je rekening op het aanrecht en ik stuur je een cheque.
Oh, ik moet je wel vertellen dat je geen schrik moet hebben van mijn bulldog.
Hij zal je helemaal niets doen.
Maar, wat je ook doet, wat er ook gebeurt, zeg onder geen enkel beding,
om geen enkele reden ook maar één woord tegen mijn papegaai!"
Wanneer de hersteller de volgende dag aankomt in het apartement van mevrouw Davidson,
treft hij daar de grootste en gervaarlijkst ogende bulldog die hij ooit gezien heeft.
Maar precies als de vrouw des huizes vertelde, blijft de hond rustig op zijn tapijtje liggen kijken naar de bezige hersteller.
De papegaai echter maakt de ganse tijd een hels, zenuwslopend kabaal.
Hij krijst en roept voortdurend.
Uiteindelijk krijgt de hersteller het zo op zijn heupen dat hij zich niet meer in bedwang kan houden en woedend uitroept:
"Zal 't gaan, ja? Hou verdorie je vuile smoel! Onnozel, lelijk stuk vogel!"
Waarop de papegaai zachtjes:
"Pak hem, Spike!"
bijdrage van : de zilveren surfer
|