Jaja....eindelijk heb ik zin om iets meer te doen dan in mijn hospitaal bed te liggen en te slapen!
Voor de eerste keer was ik vanmorgen koortsvrij, slechts 36.9°C ! Fantastische voorutitgang, want door de koorts voel je je nog precies zieker.
Wat mijn arme body betreft: ik heb precies de Mount Everest beklommen en terug afgedaald sinds ik hier opgenomen werd en dat allemaal voor een klein stukje ongewenste inwendige rommel dat er niet had mogen zijn, maar gelukkig per ongeluk werd vastgesteld.
Mijn op George Clooney lijkende chirurg (vraag maar aan ons Paz'ke - ik lieg niet! ) kwam gisteren met stralende ogen zeggen dat hij eindelijk de uitslag van de biopsie had. De verwijderde mucineuze cyste was goedaardig en dan is het voor mij nu enkel nog genezen zonder verder te moeten piekeren over eventuele chemo en zo. Zo krijgt ge terug moed nietwaar?
Aangezien de koorts nu pas aan het afnemen is raadt de dokter me aan om nog het weekend uit te zingen in het ziekenhuis en dan kan ik waarschijnlijk, indien alles zo goed blijft evolueren, maandag naar huis.
Vanmorgen lag ik ook voor de eerste keer te dromen over iets lekker om te eten : bv. een zacht gekookt tikkeneike. Wat brengt de lieve dame van de room service vanmorgen binnen denkt ge? Just ! een zachtgekookt tikkeneike. 't is hier verdromme precies een luxe hotel. Vriend Ollie kan ook nog bevestigen dat alle verpleegsters hier precies beauty queens zijn! Zelf kijk ik natuurlijk naar de mannen hé?! :-)
Ik ga het vandaag niet al te lang trekken, want spijtig genoeg heeft de operatie mijn arme rug weer een fameuze oplawaai gegeven en zit ik weer aan de zware pijnstillers, maar kom ... dat overwinnen we daarna ook wel weer.
Ik bedank hierbij al mijn lieve vriendinnen en vrienden voor hun veelvuldige wensen, bloemen, telefoontjes en bezoekjes.
De warmte en liefde van jullie allemaal helpt enorm bij een genezingsproces, geloof me!
Van mij aan jullie allemaal : een heel heel warme knuffel en drie dikke zoenen.
|