Weergoden Regen, Wind, Zon en Storm zaten gisteren gezellig samen een pint te pakken en zoals altijd, over het weer te praten.
Weergod Zon zei: Zeg vrienden, vinden jullie echt niet dat het nu lang genoeg geduurd heeft, dat vreselijk slecht weer aan de Belgische kust? Die arme mensen snakken er naar om mij te zien! " xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Hélàba niet overdrijven hé zei weergod Regen, de laatste tijd staat ge zoveel in het nieuws dat wij er allemaal misselijk van worden. Het was hoge tijd dat wij er eens tussenkwamen om de aarde terug een beetje af te koelen en wat natter te maken!
Weergod Wind was kort van adem die dag en zei: Ach Zon, ik zal niet moeilijk doen, ik ben aan een beetje rust toe, ik moet nog bekomen van die laatste storm en van mij mag je best nog eens tevoorschijn komen hoor!
Ook Weergod Storm was momenteel compleet uitgeraasd en zei: Vriend Zon, ik rust vandaag ook uit en trakteer er hier nog eentje voor de vrienden, dus doe uw best, maar kom niet zagen als ge morgen weer in de krant staat, want ge kunt nooit voor iedereen goed doen! t Is altijd te warm of te koud of te nat, maar mensen zijn nooit tevreden.
Weergod Zon straalde, hij deed dit niet opzettelijk, hij was gewoon stralend geboren.
Goed, ik ga dan al die mensen aan de Belgische kust eens verrassen zei hij, want die lopen er allemaal rond met het gezicht van een begrafenisondernemer. Het is bijna de laatste dag van de maand en dan is voor veel mensen de vakantie gedaan en moeten ze naar huis.
De Nacht ging slapen en de Dag stond op en Weergod Zon was vanmorgen heel vroeg op post.
Hij straalde de hele dag lang en zag tot zijn voldoening de mensen glimlachen en toen hij na de middag volop bleef schijnen, ging de glimlach bij velen over in een volle gulle lach.
De mensen koesterden zich in zijn stralen en lieten zijn heerlijke warmte over hun schaars geklede lichamen glijden.
Voilà, die zijn weer tevreden dacht hij bij zichzelf, er is toch niet veel nodig om de mensen gelukkig te maken.
|