|
t Ja lieve mensen, dit is de dagboek categorie, dus jullie moeten niet enkel mijn ups, maar ook mijn downs mee verwerken vrees ik, die horen nu eenmaal bij het leven.
De ene dag is alles rozengeur en maneschijn en de andere dag val je plots in een metersdiepe put.
Er zijn mensen die heel standvastig door het leven stappen, zonder al die ups en downs, maar ik behoor niet tot die groep.
'Au contraire' zoals ze in Engeland zeggen.
Er is weinig nodig om me helemaal van slag te brengen.
Toch heeft deze karaktertrek ook zijn positieve kanten.
Om hoogtes te kennen moet je af en toe ook kunnen kennismaken met de dieptes van het leven.
Standvastige mensen voelen deze extremen niet aan.
Ze hebben nooit dieptepunten, maar langs de andere kant ervaren ze ook nooit het ultieme geluk van de hoogtepunten.
Als een dieptepunt van mij wat te lang dreigt te duren hoor ik wel altijd in gedachten mijn vader spreken : zalt gedaan zijn ja? t Is al goed geweest hoor juffrouwke, uw tijd van treuren is om, trekt uw sokken op en nu wil ik onmiddellijk terug een lach op uw gezicht zien! en hij plaagde me toen zo lang tot ik eindelijk terug begon te lachen.
Vermits lachen endorfines aanmaakt in je hersenen (zo heb ik ooit toch ergens gelezen) werkt dit positief op je humeur en fleur je automatisch weer op.
Mijn vader wist dit niet, hij was een mijnwerker en hij had geen hoge studies gedaan, maar instinctief wist hij blijkbaar toch hoe hij de zaak moest aanpakken met zijn overgevoelige dochter.
Ik las daarnet al de bezorgde reakties van mijn lieve blogvrienden en ik dank jullie wel oprecht voor die bezorgdheid.
Maar nu even serieus.
Het is hoog tijd dat ik even een bedenking maak, t is trouwens veel te lang geleden.
Wat iK heel dikwijls vergeet is dat het hier ook de categorie bedenkingen is.
Mijn bedenking van vandaag heeft te maken met :
Guy Verhofstadt
Al jarenlang heeft iedereen het over de grote spleet tussen zijn voortanden.
Maar ben ik nu de enige persoon die nooit naar die spleet kijk en me blindstaar op die grote dikke oorlellen van hem?
Hij hoeft maar op TV in beeld te komen en ik begin steeds weer onmiddellijk commentaar te leveren over die oorlellen. Ze zijn rond, extra groot, enorm dik en donzig.
Moest hij een vrouw zijn dan moest hij XXXXL oorbellen kopen om die enorme oorlellen te verbergen.
Oef, dat moest me nu toch even dringend van mijn hart.
|
