|
Mijn tandpijn is eindelijk wat beter, denk ik toch, want de pijnstillers die ik voor mijn hernia neem, verdoezelen natuurlijk de tandpijn ook.
Met knikkende kniekes was ik dinsdag naar Juffrouw Hyperspraak gegaan.
Ik was ervan overtuigd dat de tand nu, na al mijn moeite en geld, onherroepelijk verloren was en eruit zou moeten.
Juffrouw Hyperspraak is jong, mooi en flitsend en ze was dat weekend uitgeweest denk ik, en haar exctasy pillen waren nog niet helemaal uitgewerkt.
Nu praatte ze niet enkel snel en verward, maar haar handelingen waren ook hyperactief.
Ze liet mij en een andere wachtende sukkelaar tegelijk binnen, wees ons elk naar een aparte stoel en wipte als een neurotische hinde van de ene stoel naar de andere.
Mijn moed zakte toen helemaal in mijn Crocskes.
Met een bibberstemmetje zei ik: Ge hebt het precies nogal druk, als ge wilt kom ik wel eens op een kalmer moment terug hoor.
In mijn gedachten was ik eerlijk gezegd al een andere tandarts aan het overwegen.
Neeneeneee.... k zal es onmiddellijk kijken sé Mevrouwtje, t is vandaag een beetje hectisch maar t zal wel lukken, doet uwe mond es even open, ahaaa.....k zie het al .... ahaaaa..... k geef uw even een spuitje zie...zo zie....
Ze spoot en floep... ze vloog naar de andere afdeling waar de andere sukkelaar met zijn mond wijdopengesperd zat te wachten.
Twee tellen later stond ze terug bij mij en riep haar assistente om de zuiger te komen vasthouden.
De assistente zei met een heel diepe zucht dat ze toch al gezegd had dat die kapot was en dat het pas de volgende dag ging hersteld worden.
niet erg, niet erg, ik los het wel op zie zei ze en ze begon aan mijn tand te keuteren.
Mijn gorgelende, slikkende, stikkende geluiden lieten haar syberisch koud.
Voilà zie, t is gebeurd zie, t is in orde zie, k heb het gezegd hé, dat gaat nog meevallen denk ik zie, nu nog even wat boren en dan is gedaan zie, t gaat nog een tijdje pijn doen en wat bloeden, maar das niks zie, dat valt nog mee...
Ik antwoordde : ".... aaarrrrchhhh.....glugg...... en blijgemutst wipte ze weer even naar de andere patient om te zeggen dat ze onmiddellijk ging komen.
Toen ze uiteindelijk de hele santeboetiek uit mijn mond haalde en ik terug kon spreken, vroeg ik wat ze nu gedaan had.
Ze toonde me een stuk tand dat was afgebroken.
Tegelijkertijd schreef ze het briefje voor de ziekenkas, maakte ze een nieuwe afspraak en zei ze dat een kroontje misschien de oplossing zou zijn.
Toen ik vroeg wat ze bedoelde met een kroontje, toverde ze in een flits een pseudo gebit uit een schuif waarop allelei metalen en porseleinen onderdelen en tanden bevestigd waren.
Ze wees er eentje aan.
Een 'kroontje' bleek uiteindelijk een soort stift tand te zijn.
Ik zei dan ook: "das toch geen kroontje, das een stift tand."
Niet gewoon van tegenspraak te krijgen zei ze: "ja, maar wij noemen dat een kroontje, maar t is wel nogal duur zie, dat kost zo ongeveer vijfhonderd euro zie, en spijtig zie, maar ge trekt niets terug van de ziekenkas, sorry zie."
Toen ik mijn onderlip terug van haar bureau had geplukt en op zijn juiste plaats had geduwd tegen mijn bovenlip, kon ik met moeite nog zeggen:
Ik heb al bijna evenveel uitgegeven om mijn tand te redden en nu spreekt ge van een 'kroontje' van vijfhonderd euro, ik denk dat ik het maar wat ga afwachten hoor.
Lustig brabbelde ze verder: Ja maar t is misschien niet nodig zie, dat ge een kroontje nodig hebt zie, als ge binnen veertien dagen terugkomt dan kunnen we zien hoe alles verloopt zie, ge kunt hem zelfs laten trekken zie, want daar vanachter in uwe mond kunt ge die tand eigenlijk best missen zie, weet ge, denkt er eens over na zie, en weet het de volgende keer te zeggen zie, sorry maar ik moet nu dringend naar mijnheer zie en met een lieve glimlach sprong ze weer dartel recht en ging ze de andere nog steeds wachtende sukkelaar verder helpen.
Ik heb dus nog driekwart mooi gevulde tand in mijn mond zitten en wacht nu geduldig af om te zien of de pijn zal wegebben nu het kapotte stuk verwijderd is.
Als ik vroeger op TV mensen zag die tanden misten dan dacht ik altijd, maar enfin, laat uw gebit toch verzorgen, das toch niet mooi!
Maar nu ik weet wat het kost kan ik best begrijpen dat een groot deel van de bevolking verplicht is om met de lippen stijf op elkaar geklemd te spreken.
|
wel wel wat ik hier allemaal zie... zie... bieterkes verzorgen kost vandaag heel wat geld zie... en blijf nu van de olijven af zie... of haal de pitten eruit zie... of hoorde ni goe zie 
