Dit weekend hadden ze ons heel zwoel zomerweer beloofd.... ha, ha, en nog eens ha .....
t zal dan toch niet voor Antwerpen geweest zijn.
Gisteren was ventje vol goede moed vroeg opgestaan, een hele prestatie aangezien we de avond ervoor uitgenodigd waren bij vrienden en hij na de wijn nog zijn gewoon aantal Duveltjes achterover gekieperd had.
Hij had het gras afgereden, de knuffelstoel opengezet, de kussens op de houten stoelen gelegd, de BBQ in gereedheid gebracht voor die avond, mijn zwembad dermate gekuist dat het nu bijna steriel zwemmen is ...t is verdorie een actief manneke.
En tegen de middag aan kroop ik dan ook maar naar buiten, ... ik was tenslotte ook op dat feestje geweest hé :lol:
Ik bewonderde onze prachtige kortgeknipte pelouse, mooi dik en diepgroen dankzij het dagelijks bad dat ze vanuit de hemelsluizen krijgt.
Daarna nestelde ik me met een handwerkje in de knuffelstoel en wachtte af tot de zon me zondanig zou opwarmen dat ik naar een duik in het helder fris water van het zwembad zou snakken.
Dat snakken liet op zich wachten, net zoals de zon. Af en toe piepte ze ondeugend van achter een wolk om zich onmiddellijk daarna weer te verschuilen.
Maar ik klaag niet...het bleef droog en redelijk warm.
Om ventje niet teleur te stellen liet ik me dan toch maar voorzichtig millimeter per millimeter in het koude water van het zwembad zakken. Het puntje van mijn neus werd even paars als mijn lippen, om van de toestand van mijn tepels dan nog te zwijgen. Eens erin was het toch leuk zwemmen, maar ook niet zó leuk dat ik er lang wou in blijven.
Het bleef nadien ook droog en warm genoeg om eindelijk weer eens te BBQen. Iedereen in de omringende hoven dacht er net hetzelfde over, want de typische geur van houtskool en kruiden hangt nog steeds boven onze buurt.
Ach, dachten we, dat héél warm weer zal pas voor morgen zijn en ja hoor .... deze ochtend keek ik naar buiten door het raam van de slaapkamer en ik zag inderdaad een stralende zon en een helblauwe lucht.
Misschien had ik dan onmiddellijk naar buiten moeten rennen, want toen ik wat later een voet buiten zette was de lucht weer lichtgrijs en de temperatuur zeker niet zwoel genoeg om me snel het zwembad in te krijgen.
Nee, dan maar terug naar een programma op TV gekeken terwijl ik een boke at....villas te koop op de Cayman eilanden, en maar lekker wegdromen ....zunde dat het zo ver is.
Maar door dat TV programma kreeg ik plots een lumineus idee.
Eureka.
Ik sprong onmiddellijk recht, liep naar mijn ventje en legde hem dit prachtidee voor.
-Over en rond het zwembad een grote, hoge serre bouwen-
Binnen wordt het dan lekker warm, je zit uit de wind, er vallen geen blaadjes van de bomen meer in, minder kuis dus, en door het glas lijkt het alsof je toch in openlucht zwemt en we kunnen her en der eventueel nog een tomatenplantje zetten...
Ik keek vol spanning, met afwachtende blik naar mijn handige Harry en ik zag en hoorde al de radertjes in zijn hersenen rondzoemen.
Hij zei niet nee en hij zei niet ja ... hij is nog altijd aan het zoemen, denk ik.
Wie weet .... als de zomer blijft zoals nu, is het misschien toch nog zo geen slecht idee.
Tot eind april was ik even in de veronderstelling dat België een tropisch klimaat kreeg, maar nu besef ik maar al te goed dat dit een traditionele, typische Belgische zomer is en dat we die waarschijnlijk nog dikwijls zullen krijgen.
Al Gore of geen Al Gore.
|