|
**
(geen flauw idee hoe ik die kleine foto er terug moet afkrijgen :lol:
Héhé, twee dagen hebben we onze twee kleinste kapoentjes op bezoek gehad, dat was weer even wennen.
Kleindochter kan nu honderduit praten ze heeft een aartje naar haar nana en Seppe, de lieve, kleine schat, loopt met een grote, brede grijns al flink waggelend rond.
Hij beseft nog niet dat je na het kruipen, wanneer je dan eindelijk kan stappen, toch nog een beetje voorzichtig moet zijn.
Nee hoor, mijn kleinkinderen doen het anders ... ahaaaa denkt onze Seppe: ik kan lopen, dan kan ik nu ook klimmen wat hij dan ook weer prompt doet natuurlijk.
Niets is hem te hoog.
Hij kruipt even, trekt zich recht, waggelt van de grond naar de stoel, kruipt dan van de stoel op de tafel, en wordt daar natuurlijk onmiddellijk afgepakt door een waakzame nana.
Vervolgens wordt hij gedropt in de tuin, waar hij weer kwakkelend loopt (rent) naar de zandbak, daar even proeft of hij zand wel lekker vindt, hij spuugt het uit en loopt dan naar de glijbaan en klimt daar vliegensvlug de trappen op, waar hij alweer tot zijn groot verdriet afgeplukt wordt door diezelfde wrede, oude nana.
Maar hij blijft niet lang boos op zijn nanake hoor.
Zodra hij iets anders ziet, krijg ik weer die stralende lach van hem en hij kan één woord heel goed en heel dikwijls zeggen, raad eens : juist .... naaaannaaaaaaa......
Dit volgend weekend komen onze oudste schatten weer terug van hun reis, ze zullen wel heel veel te vertellen hebben.
Via SMS hebben we ze gevolgd van Milaan naar Venetië, dan naar Pisa en vervolgens naar Kroatië en nu zijn ze in Slovenië.
Ik zal pas blij zijn als ik ze weer allemaal in mijn moederkloek armen kan sluiten wanneer ze veilig en wel terug thuis zijn.
Om de lege ogenblikken wat te vullen is ventje tussendoor met schoonma naar spoed geweest omdat ze vanuit de stoel op de bus naar voor gekatapulteerd werd toen de chauffeur bruusk moest remmen, gelukkig zonder zwaar letsel.
Verder probeer ik tussen de buien door wat te zwemmen, wat soms leidt tot misverstanden met mijne zilveren.
Eergisteren was ik in de vroege namiddag wat baantjes gaan trekken en toen ik s avonds de patatjes opzette dacht ik dat ik nog even tijd had om nog wat te zwemmen. (ja, je bent een visje of je bent er geen hé ! )
Ik doe mijn zwempak terug aan en Pietje Just (mijne zilveren dus) had alweer alles super netjes opgekuist en er de boebeldoek terug opgelegd.
Even verklaren: de boelbeldoek bedekt de hele oppervlakte van het zwembad en houdt de warmte erin (sic).
Daar stond ik dan... klaar om te zwemmen, maar nu voor een mooi proper maar volledig bedekt, geboebeld zwembad.
Zoals ik jullie al meermaals heb gezegd is mijn ventje een action manneke.
Toen hij mijn beteuterde teut zag, trok hij zonder tegenpruttelen het enorme broebeldoek er onmiddelijk terug af en bibieke kon terug wat aan haar conditie werken.
Diezelfde Bibie zat welgeteld twee minuten int water toen de hemelsluizen zich openden.
Eerst waren het kleine druppeltjes, dan grote en vervolgens kleine maar venijnige hagelbollen.
Van eerlijke schaamte durfde ik amper uit het zwembad komen nadat ik ventje zo hard had laten werken.
Op de lange duur kwam hij toch bezorgd, schuilend onder een grote paraplu, afgelopen om te kijken of ik niet verzopen was.
Kloddernat, in de gietende regen, kroop ik gedwee uit ons zwembad.
Net op tijd, want het wekkertje liep af om te verwittigen dat de patatjes klaar waren.
Hij heeft inmiddels heel hard nagedacht over mijn voorstel van de serre over het zwembad.
Weet ge wat hij een goede oplossing vindt ?
Een heel grote party-tent over het zwembad.
Das veel goedkoper zegt hij.
Wat kan ik daarop nu als tegenargument inbrengen?
Graag raad ....
PS. Dank zij al de goede raad die ik van iedereen kreeg zijn mijn tapijten nu mooi proper en volledig reukloos en dankzij de tip van Fred azijn ook terug mooi glanzend. Bedankt allemaal !
|
Schatje, hoe speel je het klaar. Ben je door een octopus gemaakt. Het is een prachtige foto, laat dat kleintje gerust staan, staat niet in de weg. Ik ken die broebeldekens voor het zwembad en krijg al meer en meer bewondering voor Silver Bob. Het is een karwei, dat ding er op en af. Wat zie je er gelukkig uit met je kroost en zij ook natuurlijk. Goed afgeloerd ook die button, ik heb het nog van Chia, je kan er alle kanten mee op. 
Bij ons is er geen druppel gevallen. Ons Lea was bij de dochter waar ook een bad staat, dus ik lag vandaag alleen te dobberen. Natte smak met een chloorsmaakje van 
