Op 15 januari 2006 zond ik onderstaande mail naar de Gazet van Antwerpen met de bedoeling om andere mensen te waarschuwen voor deze fraude. De krant vond het toen niet nodig om het te melden.
Vandaag lees ik tot mijn grote verontwaardiging in die zelfde krant dat er twee mannen aangehouden zijn die ongeveer een vijftigtal mensen hebben afgezet op deze wijze in onze regio.
Ik vraag me af of er niet minder gedupeerden zouden geweest zijn indien de krant er toen iets zou over geschreven hebben. Een vijftigtal mensen hebben het gemeld bij de politie, maar er zullen waarschijnlijk nog heel veel mensen zijn, waaronder wij en ook onze zoon, die het niet officieel aangegeven hebben. Ik heb toen enkel de wijkpolitie per telefoon verwittigd. Als je afgezet wordt voor een vrij klein bedrag van ongeveer 20 , dan weet je dat de politie je klacht waarschijnlijk niet au sérieux zal nemen en doe je geen moeite om het aan te geven. Zo ver zijn we al gekomen ...
Oplichters: een waarschuwing!
Vrijdag de dertiende ongeluksdag begon voor ons om vier uur s ochtends. De deurbel ging. Mijn man ging naar beneden want misschien stond er iemand in nood aan de deur, alles is mogelijk.
Ik hoorde mijn man met iemand praten en dacht pas dan aan een mogelijke inbreker. Ik ging dus ook naar beneden. Er stond een netjes geklede jonge man van ongeveer 30 jaar. Hij had een muts op en rilde van de kou.
Hij zei smekend: mevrouw, ik leg net aan uw man uit dat ik hier wat verder op de hoek woon en mijn kindje is heel ziek. Ik ben juist naar de bank hier geweest op de hoek en mijn kaart werd ingehouden en nu moet ik de dokter betalen en heb geen geld. Kunnen jullie me aub 20 euro lenen tot morgenvroeg. Om tien uur morgenvroeg ben ik hier zeker terug met het geld, ik zweer het.
Mijn man wilde weigeren. Ik drong aan om toch geld te geven want ik wilde het niet op mijn geweten hij de dokter niet kon betalen voor zijn kindje.
Terwijl mijn man om geld ging voelde ik toch enige argwaan en vroeg de jonge man of hij zijn identiteitskaart wou laten zien omdat ik hem niet kende. Hij frutselde een hele tijd in zijn jaszak en liet me uiteindelijk een enveloppe zien met een adres hier in de buurt. Ik zei hem dat het adres dat erop stond niet onze straat is! Ja mevrouw zei hij, dit is een brief van het politiebureau met de code van mijn pas dat ik nog moet afhalen.
Mijn man gaf zeer tegen zijn zin 20 euro aan de man.
De volgende ochtend waren we afwachtend.....na de middag begon de twijfel een zekerheid te worden. We zijn in de val gelopen. Achter de 20 euro kunnen we fluiten.
t Ja we hebben weer een wijze les geleerd, maar ook weer een vreselijke ontgoocheling in onze medemens.
Ik vertelde het verhaal gisteren aan onze oudste zoon die vlakbij woont en ook hij was enkele maanden geleden op een dergelijke manier in de val gelopen. Hij was 25 euro kwijt. Er moet dus een bende in onze regio actief zijn die op dezelfde manier tewerk gaat.
De man die ons 20 euro lichter maakte heeft een keurig voorkomen, is allochtoon, zijn leeftijd schatten we op laat twintig, begin dertig, hij spreekt vloeiend ABN.
De jonge man die ongeveer dezelfde truc uithaalde bij onze zoon was veel jonger, hij was heel zenuwachtig, hij was ook allochtoon, sprak ook perfect nederlands en droeg zijn donker haar sluik naar achter gekamd met gel.
Hij vroeg of hij even mocht telefoneren om aan familie een reservesleutel van zijn huis te vragen, want er was ingebroken in zijn auto en alles was gestolen, huissleutels, papieren en geld. Hij beweerde ook vlakbij te wonen en gaf zelfs een huisnummer op. Toen er niemand aan de telefoon antwoordde, vroeg hij onze zoon om 25 euro te lenen voor een slotenmaker. Hij zou de volgende dag het geld zeker terugbrengen. Mijn zoon liet hem voor dit bedrag een ontvangstbriefje schrijven en tekenen. Hij heeft ook niemand teruggezien en op het door hem opgegeven huisnummer woonde een dokter.
Ik hoop met deze brief andere mensen te waarschuwen.
Met beleefde groeten,
|