|
Ons vorig hondje Flor was een mini kleine puppy dat je de eerste maand in je handpalm kon vasthouden en hij bleef redelijk klein en ...bang en schichtig en hij had een wreed slechte spijsvertering. Soms schrok hij van zijn eigen schaduw.
De eerste maanden nam ik hem mee naar mijn werk in een kartonnen doosje waarin hij zich veilig voelde.
Toen de doos wat te klein begon te worden vond ik het tijd om hem een groter nestje te geven maar dat lukte niet, hij was zijn doos kwijt en wilde nooit iets anders meer. Zestien jaar lang heeft hij altijd aan mijn voeten gelegen en onder ons bed geslapen. Ik kan de keren niet tellen dat ik over hem gestruikeld ben of op zijn staart heb getrapt.
Vanaf het begin had ik me voorgenomen om het met Molly volledig anders aan te pakken, zeker omdat de kans erin zat dat ze groot zou kunnen worden.
De kleine bench die we ooit gekocht hadden voor Flor kwam uit de kelder en Molly liep erin alsof het altijd haar lievelingsplekje was geweest en het was vanaf de eerste nacht haar slaapplaats: beneden zoals het hoort. Wanneer het te druk is met de kinderen of wanneer ik tegen haar van mijn oren maak, dan is het haar toevluchtsoord, ze voelt er zich veilig.
Maarrrr... Molly groeit als een kool. Wat zeg ik? Molly groeit als bamboo, ze schiet gewoon de hoogte in, ge hoort ze warempel groeien. Het is ons nu overduidelijk dat ze de genen van haar vader heeft geërfd en wij zijn er van overtuigd dat we meer een Bouvier/ Beagle hond gaan krijgen dan een Beagle/Bouvier.
Omdat ze zo tegen warp snelheid groeit kon ze nog amper in haar bench. Ik porde Mr. Silver al een tijdje aan om een nieuwe, veel grotere bench aan te kopen, maar zuinig zoals altijd ging hij eerst eens op het web kijken of er geen tweedehands te koop stonden.
Raar maar waar, er waren er zelfs veel te koop, tot in Limburg toe. Naar mijn mening spaar je niets uit indien je van Antwerpen naar Limburg rijdt voor een occasie bench gezien de prijs van de benzine. Maar we hadden geluk : via Lier konden we in Vilvoorde een XXL (maat Duitse Scheper) overkopen voor de redelijke prijs van 35 €. De eigenaars vroegen 40 €, maar zuinige zilveren wist nog iets van de prijs af te dingen.
Rekening houdend met het verleden (Flor die ocharme geen nieuwe bench wou na zijn versleten kartonnen doosje) besloten we om eventuele gelijkaardige problemen met Molly listig te omzeilen.
Ik wandelde met haar naar schoondochter 1 en bleef daar terplekke terwijl Mr. Silver de nieuwe bench stiekem verwisselde voor de oude. Zodra alles in orde was belde hij me op om te zeggen dat de kust veilig was. Haar deken en speeltjes lagen nu in de XXL en de X-Small was terug verbannen naar de kelder.
Gespannen keken we toe terwijl Molly naar haar nieuw verblijfplaats toe wandelde en er aarzelend haar poot in zette. ‘t Is een heel slimme madam en je hoorde de radertjes in haar hoofd draaien en piepen. Ik bengelde langs boven een lekker sneetje droog brood door de roosters (haar lievelings snoepje) en alle twijfel verdween meteen.
Als er brood was, dan was het thuis. Het ijs was gebroken. Ze vleide zich neer, kon voor de eerste keer in lange tijd haar poten helemaal terug uitstrekken in alle richtingen en ze was gelukkig. Wij ook natuurlijk :-)
Vannacht heeft ze geen kik gelaten, ze heeft geslapen als een roosje en absoluut niet getreurd om haar vorig nestje.
Oef !
Weer een zorg minder.
|
