We vertrekken sebiet weer met onze kinderen en kleinkinderen voor een lang weekend naar onze mooie Belgische Ardennen. 'k heb het gisteren nog aan mijn blogvrienden verteld tijdens ons gezellig bijeenkomst. Die storm vannacht, wat was dat mannekes? Ik dacht dat ons dak er ging afvliegen. Hopelijk staat er nog een boom recht in de Ardennen. 't zou gaan sneeuwen hebben ze op't nieuws gezegd, dus we zijn gepakt en gezakt voor Siberische koude. Wreed ambetant want die dikke truien, jassen en sokken en botten nemen zoveel plaats in beslag niewaar?
Ik ben zelf véél liever aant zeetje, en dan nog liefst in de zon, maar ge weet het allemaal hé: mijne zilveren is hier in huis den Alfa Man, De grote baas - Il Macho 'k hebbe 'kik just niets in de pap te brokken.
Maar hij kan toch zo ontzettend intens genieten van de wilde natuur-elementen: hij begint gewoon te kwijlen bij het zien van water, bergen, en zeker sneeuw. Bovendien beschikt hij over een onbegrensde energie en dàt voor een man van zijn gezegende, gepensioneerde leeftijd.
Zijn beide zonen kijken hem altijd vol bewondering aan als ze hem in actie zien. Action Manneke noemen ze hun pappieke dan. Ik moet er altijd stilletjes in mezelf om lachen, t is zo aandoenlijk lief die grenzeloze bewondering van onze zonen voor hun vader.
Vroeger deden ze alles met hun pappieke mee, maar nu moeten ze van hun vrouwke mee op de kindjes passen hé, koken en het huishouden doen. Zo gaat dat tegenwoordig. Helemaal anders dan in onzen tijd hé, ze maken zo geen vrouwen meer zoals vroeger, zo lekker braaf, volgzaam en gedwee als ik en mijn leeftijdsgenoten.
Ik heb héél veel bewondering voor mijn twee schoondochters, maar ik zou het niet durven zo tegen mijne geliefde vecht- en bedgenoot te spreken, ah nee hé, àzo tegen mijn ventje te spreken, precies of ik ben zijne gelijke, zo zijn wij destijds niet opgevoed! Ik denk ook dat hij - moest ik dat ooit proberen - dan héééééél boos op me zou worden. Hij zou zelfs zijn zweepke bovenhalen.
Maar.... ik verzorg mijn tederbeminde wederhelft zooooooo graag en met héééééél veel liefde. Toen wij trouwden stond het trouwens nog geschreven en gebeiteld in de tien geboden én in het oud- en nieuw testament én in de koran, dat wij vrouwen onze nieuwgebakken halven trouwboek moesten liefhebben én gehoorzamen tot de dood ons scheidt en awel, ik doe dat nog elke dag èn met heel veel plezier. Soms een pieteklein beetje tegen mijn goesting, maar dat verbijt ik moedig en gedwee, ik laat dat niet écht zien!
Ons vader zaliger, God hebbe zijn zieleken, zou fier zijn op mij zijn oudste dochter, want die heeft me persoonlijk getraind in de vrouwelijke echtelijke kunsten van het goede-echtgenote-vrouw-zijn. Vrouwen zijn op de wereld gezet om de man te dienen! zei die altijd en t is nog waar ook. Mijnheer Pastoor heeft het me daarstraks nog gezegd in den biechtstoel toen ik mijn pekelzondekes van de week ging opbiechten. Mijn penitentie viel mee deze week, als ik meneer pastoor zijn haar voor niks kom knippen is't al goed en krijg ik van hem mijn briefke om recht naar den hemel te gaan moest er deze week iets met mij gebeuren.
Mijn Action manneke wil dit jaar tijdens zijn vakantie-weekend klimmen en vooral Bob-sleëen. Hij vindt dat een prachtige naam hé Bob sleëen....., maar niet als hij zijn Duveltjes drinkt en iedereen dan vraagt of hij 'Bob' is, ah nee hé... dan zegt hij enigzins lachend maar tegelijkertijd een beetje wrevelig : Moh neeeeeje!!!! en dit met zijn ongelooflijk prachtige, luide, galmende buiklach....rijden doet ons Bobette (dat benne kik) als ik mijn Duveltjes opheb ..... aaachhhh.....als hij zo lacht en zodanig macho is , dan worden mijn kniekes weeral op slag week.
Mannen zijn toch zon schatjes hé? God zegen hun katoenen sokskes! Wat zouden we doen zonder hen vraag ik me meermaals af terwijl ik zingend afwas, poets, strijk, kook etc. etc. :-8)
|