|
Zoals je merkt schrijf ik weinig, maar dat is een goed teken, het is een gevolg van het super extra mooi weer hier aan zee.
Met zo'n weer zit je niet binnen achter je PC, maar buiten op een terras met een lekker drankje. Op het strand zonnebaden mag niet omwille van Molly.
Toen we hier aankwamen was ik er van overtuigd dat we de zomer gehad hadden, maar gelukkig hadden de weergoden compassie en hebben ze nog voor wat extra mooi weer gezorgd, waarschijnlijk tot groot ongenoegen van de boeren en tuiniers.
De trouwe Mr. Silver had er geen rekening mee gehouden dat onze parochiefeesten ‘met Vlaamse kermis' pal in onze vakantie zouden vallen en hij is plichtsbewust teruggekeerd om daar vier dagen te werken als hulp friturist.
Broer Ardennen helpt ook elk jaar en zo komt het dat ik hier nu met schoonzus Ardennen als grass widow* aan zee zit.
*1. A woman who is divorced or separated from her husband. 2. A woman whose husband is temporarily absent. 3. An abandoned mistress. 4. The mother of a child born out of wedlock.
We missen onze handige Harry's, want hoewel het appartement mooi oogt valt alles in duigen wanneer je het aanraakt. We deden de vaatwasmachine open en de deur viel eraf. Ik sloot de gordijnen en had ze in mijn handen. Uit de kranen komt slechts heel lauw water, wat het afwassen met de hand heel moeilijk maakt. Ik deed de deur van mijn kleerkast toe en had die ook bijna in mijn handen. Schoonzus krijgt de deur van haar kleerkast nog slechts op een kier open.
Ik ben serieus van mijnen tak gaan maken in het verhuur agentschap en ze hebben me beloofd dat maandag iemand naar ons vaatwasmachine zal komen kijken. Alle andere opmerkingen schuiven ze netjes op de rug van de respectievelijke eigenaars. " 't ja mevrouw, wat wil je, de eigenaars hé...we zullen het hen melden, maar ze hebben toch een nieuw salon gezet dit jaar..." pfft.. alsof dat al de rest goed maakte.
Nu Mr. Silver weg is moet ik elke ochtend met Molly de obligatoire ochtendwandeling maken. Ik ben helemaal geen ochtendmens, dus dit gebeurt met automatische piloot. Ik laat Molly zo lang mogelijk in haar bench en trek de eerste kleren aan de ik vind, dan snel snel een jas aan, ik verstop mijn haar onder een pet en vertrek onfris en ongewassen met Molly naar het duinenpad, waar ze braafjes haar behoefte doet. Nog voor mijn ontbijt deponeer ik een warm zakje hondendrolletjes (byeuch,kots kots) in de daartoe bestemde bak en dan keren we huiswaarts.
Gisteren kwam schoondochter 2 op bezoek met haar mama en de kleinkindjes. Tibo, de jongste, is helemaal niet bang van Molly, maar de twee oudsten zijn nog altijd doodsbang. Ik dacht dat het zou beteren wanneer ze zagen dat kleine Tibo helemaal niet bang was, maar nee hoor... het zal nog wat tijd en geduld vragen vrees ik.
Zo, de voormiddag vliegt voorbij en we moeten van deze mooie dag nog profiteren, want morgen kan het misschien gedaan zijn. We wonen tenslotte in België en niet in Spanje. Ik moet ook nog een krant kopen om te zien of ze nu eindelijk de oorzaak van de komkommer bacterie gevonden hebben. Als je de borden ziet wegnemen in restaurants, dan merk je dat iedereen sla, tomaten en komkommers netjes op het bord laat liggen ... 't ja ... ik zal ook pas gerust zijn wanneer ik weet hoe de vork in de steel zit, of liever ... of de bacterie in de komkommer of de tomaat zit! :-)
|
