|
.
Voilà zie, das nu mijne zilveren, nee niet dat kindje op een potje, dat is maar een prentje :-D
Nee, mijne zilveren is ne lepe, eerst doen wat hij graag doet en dan pas beseft hij dat het niet helemaal correct was en dan doet hij zoveel om het goed te maken dat ik niet boos kan blijven. Maar ondertussen heeft hij zijn plezierke toch weeral gehad hé? Zo gaat dat hier altijd.
Woensdag avond was zijn avond om te helpen bij de technische ploeg van het Dion Theater waar ons Pazke zoveel mooie rollen speelt (de andere spelers ook trouwens hoor):wink:
Wel, waarschijnlijk tengevolge van mijn allesoverheersende ijzige stilte die dag heeft hij die avond afgebeld omdat onze twee kleinzoontjes kwamen slapen. Hoe kan ik dan boos blijven op hem? De man die zich zijn plezierkes ontzegt?!
De volgende ochtend werden onze kleinzoontjes door hun mama opgehaald die ze naar school voerde.
Ik werkte s morgens verder aan de verjaardags biscuit voor schoondochter en overwoog om na de middag even snel te gaan winkelen voor een verjaardagsgeschenk, ik had dit eigenlijk al in het begin van de week gepland maar mijn planning liep int honderd.
Shit! :-8) (dit woord lijkt me hier heel toepasselijk)
Terwijl ik me klaarmaakte om te gaan winkelen ging de telefoon :
de kribbe!
Mevrouw, Seppe heeft weer lopende diarree en we kunnen zijn mama of papa niet bereiken.
Geen nood: nana en bompa zijn voorzien op alle mogelijke noodoproepen en bompa haastte zich met onze kleine reserve-buggy naar de kribbe om Seppe het Schijterke op te halen.
Hij leek zo gezond als een visje maar zijn pampers bleven zich bij elk protje vullen met een onwelriekende waterachtige substantie.
Natuurlijk werd zijn papa zo snel mogelijk verwittigd en die moest een vergadering afzeggen om met hem naar Meneer Doktoor te gaan.
Het winkelen kon ik nu wel vergeten.
Ik voelde mezelf ook met de minuut mottiger ( 'misselijk' Thea) worden. In mijn hoofd zat precies een ventje met een voorhamer tegen mijn schedel te boenken en mijn ingewanden leken een eigen leven te leiden.
Vermits we die avond uitgenodigd waren op het verjaardagsfeest van schoondochter en omdat ik een heel flauw bees ben die niet tegen pijn kan nam ik een flinke dosis medicatie.
Eén pilleke tegen de hoofdpijn, eentje tegen de misselijkheid en eentje tegen diarree.
Let the feast begin ! zou Jean-Luc gezegd hebben.
Nu maar hopen dat ik daar niemand aangestoken heb, maar ik heb de indruk dat het beestje zowat overal in huis zit.
t Komt overgewaaid van West Vlaanderen wist Venus de Milo mij onlangs te vertellen.
Bedankt hoor lieve Venus, maar de volgende keer moet je het echt niet doorzenden.
|
