Mijn persoonlijke belevingswereld. Lieve bezoekers van mijn blog.
Ik wil jullie vragen om geen grote prenten als button te gebruiken omdat het mijn blog onnoemelijk langzaam maakt en slecht te openen, wat anderen dan weer afschrikt. Ik hoop op jullie begrip! Bedankt.
12-04-2005
BETOVERING. (Michelly: 12-08-2000)
Jouw lach klatert door mijn hoofd, kruipt in mijn bloed, blijft in mijn hart dan hangen.
En ik, mijn kind, betoverd door jou, lief, wil je dan steeds met duizend armen vangen.
Dat ik in de zomer als het ware buiten leef, heb ik reeds verteld, maar dat ik zo verzot ben op de nabijheid van water heb ik nog niet vermeld. Als ik fantaseer over een heerlijke plek om te wonen of te zijn, is dat steeds in de buurt van de zee of het water. Het gekke daaraan is, dat ik helemaal geen waterrat ben! Ik kan wel zwemmen, maar daar is ook alles mee gezegd! En toch dat water! Die eindeloze vlakte, die alleen al door er naar te kijken en te luisteren een ongelooflijke rust teweeg brengt. Overal ter wereld ziet de zee er weer anders uit, van donkergrijs en bijna-zwart tot turkooize-groen en daar tussenin alle tinten van blauw en groen, die een mens zich maar kan voorstellen . De transparantie van die kleuren heeft iets magisch! Het is niet meer gewoon water, het is een sprookjeswereld, die beweegt en zingt met altijd nieuwe beelden en muziek. Misschien is het ook de eindeloosheid, die mij zozeer aantrekt. Langs het strand oplopen, langs de vloedlijn, de voeten in het water, en dan uren doorlopen, en eigenlijk niet willen stoppen, is zo heerlijk en ontspannend, dat ik het iedereen kan aanraden. Spijtig genoeg liggen de meeste stranden zo overvol, dat het eerder irritatie dan rust meebrengt, en dat is héél erg spijtig. Maar toch vind je ze nog, die verlaten stranden, die je het gevoel geven, dat de hele wereld van jou alleen is!
Gedicht, geschreven voor mijn kleindochter.(12.08.1998)
Met jou hand in hand langs de vloedlijn lopen, waar zon en zee wind en zand vertellen van een land, waar kleine schatten zoals jij, de wereld doen zingen zo blij, blij, blij.....
Ik houd héél veel van gedichten en wil jullie één van mijn lievelingsgedichten niet onthouden: Voor een dag van morgen. Hans Andreus
Wanneer ik morgen doodga, vertel dan aan de bomen hoeveel ik van je hield. Vertel het aan de wind, die in de bomen klimt of uit de takken valt, hoeveel ik van je hield. Vertel het aan een kind, dat jong genoeg is om het te begrijpen. Vertel het aan een dier, misschien alleen door het aan te kijken. Vertel het aan de huizen van steen, vertel het aan de stad, hoe lief ik je had.
Maar zeg het aan geen mens. Ze zouden je niet geloven. Ze zouden niet willen geloven dat alleen maar een man alleen maar een vrouw, dat een mens een mens zo liefhad als ik jou.
Ik wil jullie wat meer over mezelf vertellen, ttz. over mijn hobby's en de dingen, die mij interesseren. Natuurlijk is daar de computer en het Seniorennet. Deze twee zaken maken mijn dagen , hoe zal ik het zeggen, een stuk spannender?! Altijd weer die nieuwsgierigheid: wie heeft wat, waar te vertellen? Welke mooie muziek werd er weer geplaatst, enz, enz. Daar zijn we al bij een thema aanbeland: muziek. Ik ben gek op muziek, reeds sinds mijn vroege jeugd. Ik dacht, dat dat wel over zou gaan, als ik ouder werd. Niet dus!! Integendeel, het is nog erger geworden. Alleen mijn smaak heeft zich uitgebreid, aangepast en is veranderd. Ik houd van lezen, liefst thrillers en romans, als ze goed en degelijk geschreven zijn. Dus geen stationromannekes. Ik lees dus ook erg veel, en dat reeds sinds het eerste studiejaar van de lagere klas. Weet nog precies, welke prijsboeken ik in die tijd gekregen heb! Ik schilder, aquarel, maar heb zo stilaan tijd tekort om daar nog veel mee bezig te zijn. Seniorennet hé!!! Ik correspondeer in verschillende talen over de wereld van Canada tot Brazilië, Duitsland, Frankrijk, Roemenië enz. Ik houd van vreemde talen, en spreek en schrijf er een paar. Dat moet je natuurlijk blijven oefenen, anders verdwijnt het allemaal héél langzaam! Jullie denken nu misschien, dat ik altijd met mijn neus in de boeken, brieven, of voor de computer zit, maar dat is ook niet waar hoor! Als de zon schijnt woon ik zo ongeveer buiten. Ga veel fietsen (niet bij strakke wind of regen!) en tennis bij het leven graag. In de winter elke week één of twee uren indoor, en in de zomer zeker twee maal per week buiten. Daarenboven ga ik oppassen bij mijn twee kleinkinderen, die in Sittard wonen, twee maal per week, en zorg ook ook nog voor mijn ventje en ons huishouden. Jullie begrijpen zeker volledig, waarom ik nooit voor 01u00 's nachts naar bed ga? Heb wel weinig slaap nodig, dus dat komt dan goed uit! Dat was het zo'n beetje, en ik hoop dat jullie je nu een betere voorstelling van mij kunnen maken. Tot ziens!
Een heerlijke vrijdag toegewenst aan alle bezoekers!
Er zullen misschien bezoekers zijn, die het helemaal geen héérlijke vrijdag vinden, omdat het weer helemaal niet meewil! Maar heerlijke dagen moet je zelf maken, al moet ik toegeven, dat het weer wel een handje kan helpen in positieve of negatieve zin. Zelf ben ik ook een ongelooflijk zonnekind en als ik opsta en de eerste stralen zie, kan mijn dag bijna niet meer stuk. Mijn man noemt mij dan een klein meisje, maar dat krijgt mijn humeur niet stuk. Ik woon in een groene omgeving, dicht bij het bos, dat ik van uit mijn venster kan zien, en in een rustige buurt, waar men alleen af en toe de kinderen hoort roepen en spelen op de speelplaats van een nabij gelegen kleutershooltje. Als ik dan op mijn terras zit, omgeven door het groen, met een lekker zonnetje, dat door mijn huid dringt en mij een héérlijk warm gevoel geeft, sluit ik mijn ogen en luister naar het gekwetter van de vogels, en dat zijn er héél wat, en ik voel mij de koning te rijk en weet, dat ik bijzonder bevoorrecht ben. Er zijn genoeg mensen die dit genoegen niet op deze manier kunnen ervaren en ik weet dan ook ten zeerste te waarderen, dat ik deze mogelijkheid heb. Ik kijk dan ook onzettend uit naar de warme dagen, waarop alles groeit en bloeit, en als ik daar aan denk, maakt mijn hart een buitelingetje van "vooraf-plezier" en "vooraf-genieten". Dat is ook al mooi, niet? Ik denk dat heel veel mensen op deze manier voelen en dat op deze manier het leven een héél stuk lichter en aangenamer wordt. Vinden jullie dat ook niet?
Ik zou hierbij nu een mooi muziekje of een mooi plaatje of foto moeten zetten, maar zo bedreven in deze kunst ben ik nog niet! Ik wacht nu maar af of er andere forumbezoekers zijn, die mij wegwijs kunnen maken in de mooie kunst van het opfrissen van een website! Uit ondervinding gesproken, weet ik dat ze allemaal héél erg behulpzaam zijn en mij al op vele manieren geholpen hebben en dingen geleerd hebben. Dus nu reeds mijn dank aan allen, die mij tips en goede raad willen geven. Michelly
En zie nu hier, wat mij gelukt is, zo maar op eigen initiatief! Tinkerbel, het sprookjeswezen, dat bij iedereen wel een beetje tot de verbeelding spreekt! Zij wenst jullie allemaal een héérlijke en sprookjesachtige dag toe in mijn naam.
Ik wil iedereen van harte welkom heten op mijn weblog. Op dit ogenblik ben ik nog zéér aarzelend bezig omdat ik mij op een totaal nieuw terrein bevind en met vallen en opstaan mijn weg zal moeten zoeken. Niettemin hoop ik, dat jullie allen het de moeite waard zult vinden, en mij nog dikwijls met een bezoekje zult vereren. Bedoeling is hardop te denken en mijn bevindingen en gevoelens bij de dagelijkse gebeurtenissen neer te schrijven. Misschien herkennen jullie jezelf daarin, misschien ook niet. Reacties zijn steeds welkom in de mate van het aanvaardbare.
Met jou hand in hand 
En zie nu hier, wat mij gelukt is, zo maar op eigen initiatief! Tinkerbel, het sprookjeswezen, dat bij iedereen wel een beetje tot de verbeelding spreekt! Zij wenst jullie allemaal een héérlijke en sprookjesachtige dag toe in mijn naam.
