Ik had het druk, véél te druk. Als je dagen moet indelen met een kwartier voor dit en drie kwartiers voor dat en dan kan ik gelijk daar langs gaan en dat ophalen!! Lieve deugd wat doen we onszelf toch aan! Als ik naar mijn agenda keek, begon het te draaien in mijn buik en kneep mijn maag samen tot een bal. En veel van die zaken doe ik mezelf aan omdat ik niet "NEEN" kan zeggen en altijd maar weer denk dat ik ik wel kan inplannen!
Meestal lukt dat ook maar soms net niet met alle gevolgen vandien. M. vraagt zich af waar ik me zenuwachtig over maak! Wat niet kan, kan niet, zo eenvoudig is dat. Hij heeft natuurlijk gelijk maar voor hem is het allemaal ook een stuk makkelijker omdat zijn agenda nooit op die manier overladen wordt.
Maar die ellendige weken zijn voorbij en zondag heb ik de wereld de wereld gelaten en alleen maar genoten. Wat aangerommeld, wat opgeruimd, eten gemaakt en dan mijn stoel buiten in het zonnetje geïnstalleerd en mij met haar en huid en hart en ziel overgegeven aan de warmte en weldoende stralen. Op een schaal van honderd heb ik 200% genoten. Heerlijk rustig met alleen maar kwinkelerende vogels van allerlei pluimage rondom mij. Een zacht briesje zorgde er regelmatig voor dat mijn huid niet te zeer verhit geraakte en terwijl ik daar lag te genieten, kon de rest van de wereld me gestolen worden. Nu ja....tot op zekere hoogte!
Ik kon er me zelfs niet toe brengen om 's avonds ergens een ijsje te gaan eten of iets te gaan drinken. Nu ja, ik drink alleen maar koffie en water en was op dat ogenblik niet in stemming om daarvoor 2.0€ of meer te betalen op een terrasje.
Dit scenario heeft zich gisteren en vandaag ook weer herhaald. Ben alleen maar gisterenavond naar de repetitie van ons koor geweest en vandaag heb ik met mijn voeten laten spelen en nu heb ik weer communievoetjes en loop ik op zachte wolkjes.
En geloof het of niet, heel die warmte en zon heeft me een boost gegeven, waarover ik zelf verwonderd ben! IK voel me terug goed in mijn vel en hier zijn we dan weer en tokkelen er weer op lustig op los.

06-05-2008 om 00:00 geschreven door Michelly