Mijn persoonlijke belevingswereld. Lieve bezoekers van mijn blog.
Ik wil jullie vragen om geen grote prenten als button te gebruiken omdat het mijn blog onnoemelijk langzaam maakt en slecht te openen, wat anderen dan weer afschrikt. Ik hoop op jullie begrip! Bedankt.
13-04-2005
Gesprekken met mijn kleinzoon.
Mijn kleinzoon, je zou hem af en toe "achter het behang plakken", zoals dat in Nederland zo mooi wordt gezegd, en andere keren dan eet ik hem haast op. Als ik hem dan stevig knuffel, zegt hij altijd: Jij knuffelt mij kapot!!! Hij is uiterst spontaan en handelt steeds eerst en denkt dan na. Maar och God och arme hij is eerst 4!!! Wat heb je dan aan nadenken??? Alhoewel, luister naar de redenering, die nu volgt: Hij zit aan tafel en eet, zoals altijd, met veel moeite en leed zijn broodje op. Ik breng steeds yoghourt mee, met een smaakje, dat ze bijzonder graag lusten. (En sowieso : wat omi meebrengt is steeds lekkerder!!) Ik zeg op een bepaald ogenblik tegen hem: Schat, als je nu niet snel dat broodje opeet, ga ik je yoghourt opeten. Ikzelf eet er 's middags steeds twee om mijn calciumtoevoer een beetje in goede banen te leiden. Hij kijkt me héél bedenkelijk aan en zegt: Jij kunt toch geen drie potjes opeten!. Mijn antwoord: Oh jawel, dat kan ik zeker! Zijn antwoord daarop: Maar geen honderd?! Ik weer: Nee natuurlijk niet, dan word ik héél dik en springt mijn buik. Hij bekijkt me aandachtig en zegt dan: Als je dikker wordt gaan je streepjes weg en dan ben je een mama! (Streepjes zijn dus rimpels). En jij wil toch zeker geen mama meer zijn. Ik weer: Oh zeker wil ik een mama zijn en ik ben toch ook de mama van jouw papa! Jamaar, zegt hij vervolgens: als jij nu onze mama wordt hebben wij toch geen omi meer! Breng maar eens iets in tegen zulke logica.
Of die keer, dat hij me zat te bekijken, toen ik mijn leesbril opzette. Ik zag aan zijn gezicht, dat er weer een van zijn uitspraken op komst was. Hij hield zijn hoofdje een beetje schuin en zegde dan: Met die bril op lijk je toch nog altijd op omi! Er was dus iets raars aan mij maar hij herkende wel nog zijn omi!!
Op een dag liep hij met mijn schoondochter over de markt en vroeg haar wat ze nog ging kopen. Oh antwoordde zij: ik moet nog jonge kaas hebben. Wil je ook eens meisjeskaas kopen, vroeg hij lief.
En als hij van die dingen zegt, of opeens zegt: jij bent toch altijd zooooo lief voor mij, dan moet ik hem kapot knuffelen.
Reacties op bericht (1)
25-05-2005
Beste Michelly,
een beetje bang...een beetje vreemd...een nieuwe ervaring...
waar ik nog een beetje zal moeten op wachten! Oma zijn,
bij het lezen van dit stukje, lijkt me heel fijn. Neemt de angst,
want oma zijn hoef je niet te leren.
Het vreemde maakt plaats, voor een gekent gevoel.
De nieuwe ervaring, is een stukje van mezelf
Nog vele mooie en gelukkige uurtjes met jouw kleinkinderen.
xxx *BiBi*
Nog vele mooie en gelukkige uurtjes met jouw kleinkinderen.
xxx *BiBi*
