Mijn persoonlijke belevingswereld. Lieve bezoekers van mijn blog.
Ik wil jullie vragen om geen grote prenten als button te gebruiken omdat het mijn blog onnoemelijk langzaam maakt en slecht te openen, wat anderen dan weer afschrikt. Ik hoop op jullie begrip! Bedankt.
26-06-2007
Vakantieperikelen.
Ik vind het heerlijk om op verlof te gaan wat niet wegneemt dat ik ook altijd weer heel graag thuiskom. Wij zijn reeds een jaar of vijf met een groep kennissen in het voorjaar naar Salou gegaan en de mannen namen allemaal de koersfiets mee. Elke morgen na het ontbijt stonden ze om 09u00 gereed in groot ornaat en werden de dagelijkse kilometers aangevat. Het gebied is er vrij bergachtig en het is dus geen trip voor doetjes. De mannen zijn echter nogal wat gewend en dat leverde dus helemaal geen problemen op.Tegen 13u00 waren ze dan terug in het hotel, namen een douche en dan gingen wij samen eten. Dit jaar zouden we maar met enkelen op verlof vertrekken en het werd juni in plaats van mei. Een vriend, die sinds enkele jaren terug single is, zou ons vergezellen met koersfiets uiteraard en hij zou samen met M. mijn man dan de dagelijkse ritjes afmalen. We wilden eens iets anders, dus werd er gekozen voor Lloret de Mar, waar wij zelf reeds enkele malen geweest waren, en onze vriend had daar nog al een fietsvakantie doorgebracht. Wij kozen een hotel, op 150 meter van de zee, volpension en maar halfpension betalen, gratis wijn en water aan tafel en wat het belangrijkste was: in de periode dat wij er waren werd er geen singletoeslag gerekend en dat was voor onze vriend de reden, waarom hij vooral graag naar dit hotel wilde. Voor ons geen probleem, dus werd er geboekt. Wij zouden vertrekken op 03 juni. Eind maart werd onze vriend echter aan een gecompliceerde hernia geopereerd. Het gevolg laat zich raden natuurlijk. Geen vakantie, want die lange reis kon niet voor een rug die nog in de herstelperiode was!:lol: Nu ja, dan gaan we maar met ons tweetjes zegden M. en ik tot elkaar. Uiteindelijk waren we met z'n vieren, want een ander stel, waarvan de man ook veel fietste en die ook al mee waren geweest naar Salou, wilden graag meegaan. Voor ons niet gelaten, dus waren we met z'n vieren bij het vertrek. Het hotel kon de vergelijking met de hotels in Salou niet doorstaan, maar het zag er goed uit, de kamers waren goed en proper, het eten was fatsoenlijk en de gebruikersprijzen waren meer dan redelijk. Voor een kop koffie betaal ik hier in ons dorp meer dan daar in het hotel en die "cafe con leche" is stukken lekkerder! Het probleem was echter: in de voormiddag was er geen straaltje zon aan het zwembad of ergens anders waar gezond kon worden. Op het heetste van de dag, de namiddag, volle zon maar niet uit te houden van de hitte, omdat er geen zuchtje wind aan je kon, door al de hoogbouw rondom. En wat ik op al die jaren nog ooit heb meegemaakt: in het hele hotel was er geen enkele parasol, niet gratis en niet te huur. Dus kon je alleen maar even een kwartiertje in de zon en dan maar ergens terugtrekken onder een overkapping , waar biljart en ping-pongspel stonden, ofwel verdwijnen naar je kamer. Het ergste echter waren de nachten. Het hotel lag inderdaad maar 150 meter van de zee, maar men vergat erbij te vermelden, dat het op de boulevard lag waar heel veel discotheken en dancings gelegen waren. Het was elke nacht to minstens 06u00 in de morgen lawaai, geschreeuw, gebrul, gelal, dat je zelfs door de schuifpui te sluiten, niet buiten kon houden. Als we s' avonds van onze avondwandeling langs de zee terug naar het hotel wandelden, kon ik mijn ogen niet geloven. Er waren groepen van jongeren (kinderen!) bij van 13-14 jaar. Als je de gezichten bekeek en het geroep en getier aanhoorde, vroeg je je af wat ze gedronken, geslikt en gespoten hadden. En dan moest de nacht nog beginnen. De politie was elke nacht massaal en nadrukkelijk aanwezig en daardoor werd er nauwelijks gevochten. Voor ons hotel stonden soms 6 wagens met politieagenten. Als de feestvierders dan rond een uur of vijf-half zes uit de discotheken gezet werden, trokken ze brullend en lallend over de straten en ganse groepen lagen op de trappen voor de hotels of op het strand waar er volop aan seks werd gedaan en waar je hier en daar een meisje naar haar slipje zag zoeken, vooraleer ze verdween. Ik heb zelf een kleindochter van 9 jaar, bijna 10 en als ik me voorstel dat zij daar tussen loopt, keert mijn maag zich om en ga ik gubbelen. Elke morgen, rond een uur om half zeven, zeven uur worden de straten met veel water en onder hoge druk zuiver gespoten , daarna komt er ook nog een keerauto en daarna een stofzuiger om de resten op te zuigen. (o.a. plastieken flesjes en ander soortgelijk gerei.) En 's morgens vroeg zag alles en zuiver en netjes uit. Als je pech had, lagen er in de kamer langs of boven je van die jongeren, die dan verder gingen met vieren, als ze naar hun kamer verdwenen. Dit hebben we één nacht (morgen) meegemaakt. Conclusie: ik stel me van vakantie heel wat anders voor en Lloret is best mooi, maar ik hoef het nooooooooooit meer te zien.
Reacties op bericht (3)
29-06-2007
bad trip
Zo zie je maar... of hoe een tegenvallende vakantie toch nog een goed verhaal oplevert !
;-)
29-06-2007 om 23:08 geschreven door Viv
28-06-2007
..
Zoals velen hebben wij ooit hetzelfde meegemaakt maar dan in Griekenland op het eiland Kos. Ook buiten de schoolvakantie , maar of de Engelsen zich daar wat van aantrekken geloof ik niet. Daar is de politie moeten tussen komen omdat jongeren van 14/15 jaar de glazen schuifdeuren van hun terras in gruis sloegen en ledige bierflesjes naar beneden keilden. Zelfs enkele volwassen Engelse gasten konden het niet begrijpen. De jeugd he????? Groetjes
28-06-2007 om 00:09 geschreven door Ludovikus
27-06-2007
*
Raar he Michely, je zou nochthans denken dat die kinderen nog school hebben tot 1 juli. Maar wij waren jaren geleden in Salou toen de wereldbekervoetbal werd gespeeld. Voor ons hotel lag een rotonde. Elke dag een karavaan wild toeterende auto's met suporters van de ploeg die die dag gewonnen had, reden oneindige rondjes op die rotonde.Leuk voor even, maar na twee weken was ik zo doof als een pot. Om dan nog niet te spreken van dat in elk restaurant en cafe de tv op stond met voetbal, en vol at met joelende suporters. Ik wil maar zeggen, je kan op een verkeerd moment op een verkeerde plaats zijn. Voor ons was dat toen Salou. Liefs van huismusje
27-06-2007 om 02:10 geschreven door huismusje/troubadoerke
