Mijn persoonlijke belevingswereld. Lieve bezoekers van mijn blog.
Ik wil jullie vragen om geen grote prenten als button te gebruiken omdat het mijn blog onnoemelijk langzaam maakt en slecht te openen, wat anderen dan weer afschrikt. Ik hoop op jullie begrip! Bedankt.
08-08-2007
Klein maar dapper.
Als ik zo nadenk, kom ik tot het besef, dat we héél veel diertjes gehad hebben en nu geen enkel meer! Raar maar waar. Honden, konijnen, eenden, ganzen, geiten, fazanten, krielkippen en een haan, en als top of the bill een paard. En ieder van die dieren had dan weer zijn eigen specifieke gedragingen. Zo stonden onze zes ganzen elke avond , klokslag hetzelfde uur, te wachten aan het poortje dat naar de weide leidde. Ze hadden geen klok nodig om precies te weten, hoe laat M. terugkwam van zijn werk en zij hun eten kregen. Hij opende dat poortje onder luid gekwaak van de ganzen en liep met zijn emmertje met voer naar de stal en de ganzen waggelden mooi in rij achter hem aan! Prachtig was dat om te zien, maar ik moest er steeds vreselijk om lachen. Tot de dag dat de dieren zouden geslacht worden. Geen gans stond aan de poort en ze waren in geen velden of wegen te bespeuren. Hadden zich gewoon verstopt en M. heeft zich kapotgelopen om de dieren één voor één te vangen, Dat bracht hem zo ondersteboven, dat we daarna, nooit meer dieren aangekocht hebben en hij heeft er ook nooit meer een geslacht. Tussen al dat grote gevogelte liepen ook onze kleine krielhen en -haan rond. Je zag ze nauwelijks in het gras maar op zekere dag liepen daar kleine krielkuikens. Je moest ze bijna met een loup gaan zoeken! Een stuk of zeven waren er en moeder voorop, liepen ze door het hoge gras de ronde van de weide. Een trotse vaderhaan sloot de rij en hij hield alles haarscherp in de gaten. Dat heeft de ekster, die zijn een van zijn kuikens uitkoos als lekker hapje, geweten. Wij vonden haar met een gebroken vleugel en een gebroken poot en ze had niet veel meer te missen. S. onze zoon, heeft de poot en vleugel nog gespalkt maar dat kon niet baten. Het dier is aan zijn verwondingen overleden, of misschien wel van schrik voor die furie die hem aangevallen had.
Reacties op bericht (3)
09-08-2007
..
Een dapper haantje dat zijn kroost verdedigt en een ekster is geen klein bier. Ik denk dat je haantje het zelfs tegen een poes zou opnemen. Dieren hebben nog veel verborgen eigenschappen die bij de mens verloren zijn gegaan, we kunnen er nog wat van leren. Groetjes van
09-08-2007 om 14:10 geschreven door Ludovikus
..
ik denk ook dat dieren een zesde zintuig hebben, hoe verklaar je anders dat ze bosbranden en aardbevingen voelen aankomen, lang voor de mens dit aanvoelt of ziet. Ze hebben misschien piepkleine hersens of andere hersens dan een mens maar het deeltje oerinstinct dat hen waarschuwt voor nakend gevaar zal heel ontwikkeld zijn, daar waar het bij ons bijna verdwenen is.
Mijn schoonvader werd op vrij jonge leeftijd onwel en ging op bed liggen, hun hond begon te huilen als een wolf en een kwartier later was mijn schoonvader overleden...ik heb dat ook altijd heel bizar gevonden. Ik denk dat die hond dat heeft voelen aankomen.
dikke knuffel,
09-08-2007 om 12:08 geschreven door bojako
*
Dat is één van de vele redenen dat ik nooit een goede boerin zou zijn geweest. Ik zou nog geen kip kunnen slachten om ze daarna nog smakelijk te veroberen ook. Ik zou ze ook niet kunnen verkopen voor de slacht. Het zou bij mij nogal een beestenboel worden vermoed ik.. Beetje hypokriet is dat wel van mij, want ik eet wel kip. Maar niet in zijn originele vorm. Kippengehakt of kippenwit, dat gaat nog net. Lieve groetjes van mus
09-08-2007 om 00:25 geschreven door huismusje/troubadoerke
