|
Buiten ruizelt de sneeuw en dikt in een gestadig tempo het tapijt, dat reeds eerder viel, nog wat aan. Door dat sneeuwtapijt buiten, lijkt het binnen een stuk klaarder dan tijdens het regenweer van de vorige weken.
Een droogrekje staat besneeuwd op het terras en elke dag zie ik verschillende keren een merel erop neerdalen en parmantig alles overschouwen. Het zwart van zijn verenkleed lijkt nog zwarter in de witte sneeuw. Als hij zijn inspectie volbracht heeft vliegt hij naar het vogelhuisje aan de andere kant van het terras en doet zich tegoed aan de lekkernijen, die daar in een netje zijn opgehangen voor hem en zijn gevederde vriendjes.
De stilte ruist en het is alsof mens en dier een middagpauze nemen en alle geluid is verstomd. Blijkbaar heeft iedereen de waarschuwingen van de weerman ter harte genomen en waagt zich geen mens op straat. Waarom zou je ook risico's lopen als dat totaal niet nodig is. Dus maken we er een heel luie, warme zondag van. De koffie is net doorgelopen en de koekendoos is goed gevuld met een keur aan allerlei lekkers. Toch maar een beetje rustigaan doen met al die snoep, want de dinertjes volgen elkaar op in een rap tempo. Heb daarbij dan ook nog mijn verjaardag gevierd verleden week, en zo komen de caloriën in massa naar binnen en dat vind ik niet zo'n prettige gedachte! Waar is de tijd, dat ik me daar geen fluit van hoefde aan te trekken en eten en drinken kon, zoveel ik wilde, zonder een grammetje aan te komen! Dat waren onze gouden jonge jaren en ook dat is nu voorgoed voorbij.
We houden het dus matig en gezellig en tokkelen wat op het toetsenbord van de PC. Een boek lezen gaat nog steeds niet echt, want mijn ogen zijn, na die cataractoperatie nog steeds niet in orde en de voorhanden brillen, kunnen niet van dienst zijn, want zijn aan de oude ogen aangepast en dus niet geschikt voor de multifocale lenzen, die nu ingeplant zijn. En de hemel zij dank dat ik wel kan computeren, want anders liep ik helemaal verloren! TV kijken gaat ook zonder problemen. Toch merk ik 's avonds laat dat mijn ogen veel vlugger vermoeid zijn dan vroeger, maar dat zal allemaal wel nog wat tijd nodig hebben zeker en ik ben nu eenmaal niet iemand met een zee van geduld, zeker niet waar het mezelf betreft!;-))
Ik zoek en klasseer allerlei teksten, die ik door de jaren heen geschreven heb en probeer ze in een bepaalde volgorde samen te voegen. En kom dan later tot de conclusie, dat die luie zondag toch zo lui nog niet was!;-)))
|
