Mijn persoonlijke belevingswereld. Lieve bezoekers van mijn blog.
Ik wil jullie vragen om geen grote prenten als button te gebruiken omdat het mijn blog onnoemelijk langzaam maakt en slecht te openen, wat anderen dan weer afschrikt. Ik hoop op jullie begrip! Bedankt.
13-03-2013
Kleine ingreep.
Vanaf mijn bureel kijk ik door de glazen deur naar buiten en zie een donzig witte vlakte van sneeuw, af en toe onderbroken door een half bedekt palmstruikje. Die donzige witheid is reeds deels weggewaaid door de wervelende wind, die gisteren het landschap teisterde. Lees net dat het vandaag de koudste 13de maart is sinds 160 jaar. Dat wil al wat zeggen, als je het mij vraagt. Bij dit weer steek ik normaal mijn neus niet buiten maar deze voormiddag kon niet anders, want mijn kasten grijnsden mij leeg tegemoet en dus moest er aangeschaft worden. Toen ik bij het grootwarenhuis aankwam werd mijn vrees bewaarheid. De parking was een ijsvlakte van aangevroren sneeuw en zwart glimmend ijs. Heel voorzichtig een plaatsje gezocht en gevonden en dan uiterst voorzichtig uitgestapt. Mijn voeten schoven gelijk onder mij uit en ik hield me dan ook erg goed vast aan de deurklink. Ik had geen zin om mijn botten te breken en schuifelend zocht ik mijn weg naar binnen. Toen ik al het nodige in mijn kar geladen had en aan de kassa stond aan te schuiven, hoorde ik mensen praten over iemand, die wel plotseling gestorven was. Er viel een familienaam, die vrij veel voor komt in het dorp. Ik ken niet zoveel mensen hier maar wel enkele met genoemde naam. Daarom vroeg ik aan de kassadame, wie er gestorven was. Ze noemde de naam van de overledene en daar schrok ik van. Iemand, die ik kende en een jaar ouder was dan ik en steeds in het onderwijs gestaan had. Ze was blijkbaar tijdens of direkt na een medische ingreep overleden. Later hoorde ik van de overbuurvrouw, die ook in het onderwijs staat, dat ze in het ziekenhuis was voor behandeling van spataderen. Een behandeling, die aan de lopende band wordt uitgevoerd en zogenaamd niets meer voorstelt! Wat het overlijden veroorzaakt heeft, weet ik niet maar dan begrijpt een mens opnieuw, dat elke operatie, hoe klein ook, een risico inhoudt, hetgeen door elke goede arts ook steeds vermeld wordt.
Reacties op bericht (4)
15-04-2013
Even binnnengewipt..
Na een uitje van zo'n weken moet ik overal wat schade inhalen haha. Jij krijgt dus ook een extra groet en knuffel en hopelijk is alles ok want het is hier stil!!
15-04-2013 om 11:02 geschreven door Natoken
18-03-2013
..
Na mijn pancreas operatie, twee jaar geleden en al de daarop volgende complicaties, ben ik ook niet meer scheutig om nog naar het ziekenhuis te gaan voor eender welke ingreep, zeker indien het niet nodig zou zijn. Normaal gezien moet ik in augustus terug onder de scan omdat er tussen pancreas en milt nog twee onduidelijke kleine massa's te zien waren. Zelf ga ik er van uit dat het restanten zijn van de pancreas operatie en zou ik liefst van al aan struisvogel politiek doen: maw wat ik niet weet kan me niet deren, want ik heb geen zin om terug onder het mes te gaan. Maar ja ... in augustus zal het zijn : doe ik het of doe ik het niet, want onzekerheid is ook niet goed voor je gemoedsrust hé? Ach kom, we doen zoals Johan zegt : we gaan proberen om er niet over te piekeren en van elke dag te genieten!
18-03-2013 om 11:27 geschreven door bojako
17-03-2013
hallo Michelly
Wij staan nu op de eerste rij om dit tranendal te verlaten . De gezonden beseffen dat niet omdat nu en dan iemand van de volgende rijen hun voorbijsteekt maar het besef komt er nog , voor de ene vroeg en voor de andere later !! Denk er maar niet te veel aan !!! Groetjes
17-03-2013 om 15:14 geschreven door johan1944
14-03-2013
Een kleine moordenaar.
Persoonlijk ben ik bang van een bloedklonter hoe klein ook, als via één ader op de verkeerdeplaats komt vast te zitten, zijn de gevolgen niet te overzien. Lang leven de bacterieën en vierrussen, er zijn goed en slechte daar kunnen wij mee leven.
