Mijn persoonlijke belevingswereld. Lieve bezoekers van mijn blog.
Ik wil jullie vragen om geen grote prenten als button te gebruiken omdat het mijn blog onnoemelijk langzaam maakt en slecht te openen, wat anderen dan weer afschrikt. Ik hoop op jullie begrip! Bedankt.
17-10-2007
VERDRIET.....
Er is een kleine jongen gestorven. Het kind van een moeder, de zoon van een vader en het neefje van een dierbare vriendin, die weeral verdriet heeft.
Voor Bram.
Deel van mijn lijf deel van mijn geest deel van mijn liefde ben jij steeds geweest.
Waar ben je naar toe? Waar ging je nu heen? Jij bent héél mijn leven, dat plotseling verdween.
Waar moet ik je zoeken? Tot wie ik mij ook wend, ik kan er niet aan wennen, dat jij er niet meer bent!
Ik zoek je vertwijfeld bij dag en bij nacht, in elke bloem of vogel, in elke ster bij nacht
Nu heb ik je gevonden! Zo hoog, oneindig ver, je staat gewoon te stralen, JIJ bent mijn mooiste STER.
heel mooi gedicht Michelly, hoe doe je het toch om dit zo mooi te verwoorden?
25-10-2007 om 20:13 geschreven door veve
23-10-2007
bedankt.
Bedankt Michelly,
Het is mooi en zacht je gedichtje.
Brammekes ouders zijn schitterende mensen.
Ze zullen blij zijn met je woorden.
Weet je dat ze in Genk bij de sterrewacht de ster vege van het sterrebeeld de lier naar hem vernoemen.
Dus als je naar boven kijkt en je ziet haar dan weet je dat veel mensen
die hem kennen ook aan hem denken......
Lieve groetjes.
Liev
23-10-2007 om 22:59 geschreven door liev
18-10-2007
..
Kinderen zouden niet mogen sterven voor de ouders, het is tegennatuurlijk, niet eerlijk. Men zegt wel eens, "voor elk kind dat sterft, verschijnt er een nieuwe ster aan de hemel", zoals in je gedicht. Neen,...de leegte die overblijft is niet op te vullen. De afgrond waar je in stort heeft geen bodem. Mijn medeleven aan de zwaar getroffen ouders en familie aub. Groetjes.
18-10-2007 om 15:20 geschreven door Ludovikus
*
Dit is oneerlijk, dit is tegennatuurlijk, dat is het wat we allemaal uitschreeuwen bij het sterven van een kind. Helaas! Hoe je dan als moeder en vader verder moet met je leven is één van de zwaarste opdrachten die je toebedeeld krijgt. Ik wens de ouders van Bram daarbij alles sterkte toe.
18-10-2007 om 13:15 geschreven door huismusje/troubadoerke
