Mijn persoonlijke belevingswereld. Lieve bezoekers van mijn blog.
Ik wil jullie vragen om geen grote prenten als button te gebruiken omdat het mijn blog onnoemelijk langzaam maakt en slecht te openen, wat anderen dan weer afschrikt. Ik hoop op jullie begrip! Bedankt.
22-02-2008
Hyacinten.
Ik denk dat er weinig mensen zijn, die niet van bloemen houden. Voor de ene zijn het rozen en anderen houden van lelies, weer anderen verkiezen mimosa en sommigen zijn gek op de geur van seringen. Zelf ben ik dol op bloemen en als ik schilder, zijn het bloemen of zee- en strandzichten. Zelden kies ik andere onderwerpen. Telkens opnieuw kan ik ze bekijken in al hun pracht en pure schoonheid en dan denk ik: dit zijn toch echt de mooiste, die er bestaan. Tot ik weer andere bewonder en dan denk ik precies hetzelfde. Dus echt standvastig ben ik niet in mijn overtuiging, maar ze zijn ook allemaal zo mooi. De kleuren zijn aparter en intenser dan iemand van ons kan samenstellen en sommigen kijken ze je aan met gezichtjes of grote ogen. Het is trouwens alsof ze het voelen, dat ze geliefd zijn in mijn huis, want alles groeit en bloeit dat het een lust is om zien. Ik heb slechts één vensterbank en die venster geeft uit op het noorden. Dus geen geschikte plaats voor het houden van bloemen. Ik zet ze dus overal neer in de buurt van de grote vensters, die tot op de grond reiken. Dit heeft niet altijd mooie gevolgen en vlak bij het grootste venster heb ik dus een ferme waterplek in de parketvloer. Het gevolg is, dat ik nu verplicht ben daar steeds een bloem over te plaatsen. Ooit kregen wij een bloemenschaal waarin ook twee hyacinten geplant waren. Toen ze uitgebloeid waren, werden de knollen mooi opgeborgen om ze droog te bewaren tot het voorjaar. M. had ze dan op mijn verzoek netjes in de grond geplant en ik was in blijde verwachting, wanneer de prachtige bloemen eindelijk tevoorschijn zouden komen. Regelmatig ging ik kijken naar het plekje , maar de geboorte liet erg lang op zich wachten! Tot ik op een zekere dag weer eens inspectie hield en ik met stomheid geslagen bekeek, wat daar gebeurde. De knollen duwden zichzelf gewoon naarboven boven de aarde uit. Ik snapte er eerst helemaal niets van. Bij nadere inspectie kwam het mysterie aan het licht. Ze waren ondersteboven in de grond gestopt. En toch groeiden ze en vormden in de grond de aanzet tot de bloem. Op die manier duwden ze gewoon de knol naar boven. Ik heb nooit voor mogelijk gehouden dat een bloem zo sterk en hiertoe in staat is. Heel voorzichtig heb ik ze dan uitgegraven en inderdaad, de bloem was er, wit en groen maar geen blauw te bespeuren. Tegen beter weten in heb ik ze dan op de goede manier in de grond gestopt met de bloem omhoog, zoals het hoorde. Maar dat was teveel gevraagd van de plantjes. De bloemen zijn gewoon verschrompeld, alsof ze onverweldigd waren door het licht. Onlangs kreeg ik van een schoonzusje een smal houten bakje waarin 4 hyacinten geplant waren. De bloemen zijn prachtig tot bloei gekomen en die heb ik toch op de vensterbank op het noorden gezet. Grote, dikke, mollige blauwe trossen, topzwaar, die helemaal tegen de glasgordijnen gingen leunen. Ze bleven groeien en werden hoe langer hoe zwaarder en dikker. Het hele huis draagt hun geur en als ik hier aan de computer zit, komt af en toe een vleug overgewaaid, alsof ze ermee aan het strooien zijn. Deze morgen kreeg ik in de gaten dat de topzware bloemen helemaal naar beneden gezakt waren en op de vensterbank lagen, zonder dat de stelen breken! Daar liggen dicht bij elkaar mooi te wezen en de geuren. Hopelijk houden ze die ongewone houding nog heel lang geurend vol!
Ook hier zijn bloemen mijn passie. Elk jaar houdt onze bloementuin me druk bezig. Ik steek knollen in en haal er uit om andere te zetten. Bij ons is het meestal een bloemenweelde want ik wil bloemen in en rond het huis dus moet ik er veel planten. De vaste planten zorgen dan voor een blijvend effect. Dit jaar groeien zomaar krokussen in de gazon, prachtig. Ben van plan in het najaar er hier en daar wat bij te steken... Zo blijf een mens bezig he. Lieve groetjes
27-02-2008 om 16:36 geschreven door Natoken
26-02-2008
..
toch zijn er bepaalde bloemen of planten die ik ofwel niet graag ruik ofwel niet mooi vind. Ik ken de naam niet van die grote stijve bloemen die op een opengesperde papegaaienbek lijken, en wreemdvormige cactussen met grote stekels kunnen me ook niet bekoren. Ik zie nu in de buurt de Magnolia bomen in bloei komen, zo kort zijn ze zo prachtig mooi, dat mocht dan best weer wat langer duren. Ventje bracht ook ooit uit het Keukenhof (ik denk dat het zo heet) een bos tulpen mee waar zo mee geëxperimenteerd was dat ze op aliens leken. Ik durfde het niet te zeggen, maar ik vond ze aartslelijk Ik heb er zelfs foto's van genomen, misschien vind ik ze nog terug en zet ik ze eens op mijn blog. Fijne dag nog (ondanks het vreselijk weer)
26-02-2008 om 13:42 geschreven door bojako
24-02-2008
Michelly.
<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ze schreef en schilderde met een fijne kunstige hand.
In het kader van de eeuwigheid
kon ze haar diepe emoties kwijt.
Het vergankelijke vastgelegd tot voorbij de tijdsrand.
Lieve groeten, Uilenspiegel.
24-02-2008 om 22:02 geschreven door Uilenspiegel.
23-02-2008
..
Hyacinten zijn dankbare bloemen, zelden mislukken ze. De geur is heerlijk en blijft lang hangen. Ik hou van fresia's, raar voor een man. Ze geuren ook aangenaam. Bloemen zijn het gedroomde onderwerp om te tekenen of te schilderen. Het zijn van die mooie dingen die moeder natuur ons geeft. Ben juist terug uit de tuin, heb stekken genomen van een oude budlea en geplant, nu nog hopen dat het lukt. Gevonden op de laptop. Groetejes.
23-02-2008 om 15:33 geschreven door Ludovikus
*
De witte Lelie heeft mijn voorkeur, is mijn favoriete bloem om in huis te halen. Maar inderdaad Michelly, ik kan mij geen plant of bloem inbeelden die ik lelijk vind. Zelfs wat men vaak onkruid noemt vind ik nog mooi. Mits een gebrek aan een tuin staat mijn kleine balkonnetje in de zomer dan ook volop te geuren en te kleuren. En wanneer mijn Clivia en Kerstcactus me bloemen geven ben ik de koning te rijk. Fijn weekend nog, lieve groetjes van mus
23-02-2008 om 15:28 geschreven door huismusje/troubadoerke
weer mooi om lezen michelly, ik hou ook van bloemen...
... en bij mij staan er altijd boeketjes of planten, tot zelfs op de kast in de hal... ik vind ze schenken vreugde en schoonheid... laten we er dus van genieten.
een hele fijne zaterdag met hopelijk veel zonneschijntjes,
zonnige groetjes Marina
