Mijn persoonlijke belevingswereld. Lieve bezoekers van mijn blog.
Ik wil jullie vragen om geen grote prenten als button te gebruiken omdat het mijn blog onnoemelijk langzaam maakt en slecht te openen, wat anderen dan weer afschrikt. Ik hoop op jullie begrip! Bedankt.
29-02-2008
Honing is lekker, maar....
Langzaam maar zeker komt de lente dichterbij en iedereen kijkt reikhalzend uit naar de verwarmende zonnestralen en al dat moois dat de natuur ons dan weer biedt. Weg met de dikke truien en lange jassen! Gedaan met dure stookolie door de schouw uit te jagen! Heerlijk buiten in de grond wroeten om allerlei kleurige bloemen te planten en te zaaien en dan vol ongeduld wachten tot ze in al hun stralende schoonheid staan te pronken en te schitteren en ons leven weer kleurig en zoet geurend maken. Alleen al de gedachte eraan doet mijn hart popelen en sprongetjes maken van verwachting. Dat heet dan lentekolder zeker! Toch brengt die lente en zomer niet alleen maar vreugde en dat zal iedereen, die allergisch is voor pollen, voluit beamen. Tranende ogen en een druipende neus, jezelf van de benen niezen, je wordt er allemaal niet vrolijk van! Sommigen kunnen zich behelpen met medicatie maar anderen moeten het maar lijdzaam ondergaan en hopen dat het zo snel mogelijk voorbij waait. En dan al die kruipende en vliegende beestjes. Ik moet grif toegeven, dat het echt niet mijn favorieten zijn.Wespen, mieren, bijen, kevers, en de laatste jaren heel veel teken, ik moet er niets van weten, maar ontwijken kun je ze meestal niet, want zij bepalen wel waar we ze tegenkomen! Naast ons staat een dubbelwoonst en in een van deze woningen woonde, jaren geleden een gepensioneerde pastoor, die bijen hield. Je kon er verse honing gaan kopen en echt last hadden we niet van de beestjes. Op een zonnige namidag zat ik op het terras en plots hoorde ik een onbekend, heel eigenaardig geluid. Ik spitste mijn oren en luisterde ingespannen. Ik kon het niet thuisbrengen en het klonk alsof het uit een andere wereld kwam. Ik stond op, keek om me heen maar wist gewoon niet waar het vandaan kwam; Ik riep M. die luisterde even en zegde: dat zijn bijen die uitzwermen en een nieuw onderkomen zoeken. Kijk daarboven! En inderdaad, boven het dak van het huis hing een zwarte zwerm bijen. En de beestjes maakten dat eigenaardige zinderende geluid, dat ik nog nooit gehoord had. M. zegde dat ze ook wel weer zouden verdwijnen om ergens een onderkomen te zoeken, samen met een koningin en zo een nieuwe groep te vormen en honing te produceren. Verdwijnen, ho maar! Plots maakten ze inderdaad aanstalten om weg te vliegen maar namen allemaal samen een duik naar een boom aan de ingang van de weide achter het huis, waar ook de honden vrij rondliepen. Ik had dit fenomeen nog nooit gezien. Het krioelde van de bijen tegen de stam en de takken en ze waren duidelijk niet van plan te vertrekken. Als die beestjes daar zouden blijven zitten, durfde ik nooit meer de weide in! No way!! M. beweerde maar dat die niets deden en dat ik geen angst moest hebben, maar het was dus duidelijk dat ze niet in die boom konden blijven hangen! Dan mijnheer pastoor maar gehaald, die zou wel raad weten. En ja hoor, daar kwam hij al. Een grote dikke sigaar in de mond en maar paffen en rook produceren? Hij beweerde dat ze hem dan niet zouden steken en dat hij sowieso immuun was voor die steken, omdat hij er al teveel geincasseerd had in zijn leven. Hij had een grote bijenkorg bij en ging onder de boom staan. Dan schudde hij de boom, een slanke vrij jonge berk, duchtig heen en weer. En ziedaar, de beestjes wisten gewoon wat er van hen verwacht werd en vlogen netjes de korf in. Of pastoor gestoken werd, weet ik niet maar op een bepaald moment vloog een bij zich vast in mijn haren, die tot op mijn schouders reikten. Ik was totaal in paniek en in plaats van rustig te blijven bij dat vreselijke gezoem aan mijn oren, sloeg ik in mijn haren om het insect te verwijderen. Het gevolg laat zich raden natuurlijk. Ik werd ferm gestoken in mijn hals net onder mijn oor. En ik kan één ding vertellen, dat deed geen deugd! M. zegde natuurlijk: eigen schuld, dikke bult. Je had gewoon moeten rustig blijven, dan was er niets gebeurd. Hij had goed praten. In de weinige haren, die hij heeft, zal zich echt geen bij vastvliegen! En het idee, dat dat beest misschien wel in mijn oor zou kruipen, doet me nu nog rillen, na al die jaren.
kwam toevallig hier terecht en las met veel genoegen je verhaaltje over die bijen zwerm.
Het deed me denken aan mijn jeugd.
Mijn vader is altijd imker geweest,2 maanden geleden is hij op 94 jarige leeftijd overleden.
Tot het einde heeft hij van zijn bijen genoten.
Wij hadden thuis een grote boomgaard ,waar achteraan de bijenkorven en kasten stonden.
Nu hadden ze s,middags gezwermd en de hele zwerm hing in de appelboom.
Wij gingen onder die boom spelen .en een handvol bijen viel van de zwerm .Als kind van negen ben je dan niet rustig ,met het gevolg dat ik 14 dagen in bed heb gelegen door alle steken in mijn gezicht en in mijn haren.Ben er heel ziek van geweest.
Toch heb ik altijd de liefde voor de bijen gehouden,dat kwam ook omdat mijn pa zo mooi kon vertellen .En ik ben nog steeds een fan van honing.
veel plezier met je blogje en ik kom zeker nog eens terug.
20-02-2012 om 07:41 geschreven door Tonny
03-03-2008
achteraf kun je er wel eens meelachen maar op het moment zelf... herkenbaar hoor
ik heb het ook niet begrepen op al die kruipende en vliegende beestjes, er nog maar aan denken en... brrr, zie ze ook niet graag in mijn huis, dan krijg ik het helemaal,in de zomer brengen wij veel avonden door op het terras, niets gezelliger dan een zwoele zomeravond en genieten van een wijntje met wat hapjes, alleen... al dat gezelschap dat dan onuitgenodigd uit de tuin komt aangevlogen of gekropen...daar krijg ik het dan van, en het lijkt wel of ze het aanvoelen want ik ben vaak hun slachtoffer. naar 't schijnt zijn bepaalde insecten gek op haarlak, parfum, bodylotion en geuren die in gezichtscreme's zitten...zal het nog moeten geloven.
dikke knufff Marina
03-03-2008 om 12:45 geschreven door hartendame2
Dat geluid...
... ken ik maar al te goed! En al ben ik over het algemeen geen angsthaas als het op dieren aankomt, dan gaat mijn kraag rechtop en lijkt ik wel een foetus op wieltjes als ik probeer weg te komen...
03-03-2008 om 12:07 geschreven door affodil
02-03-2008
*
Brrrrr, dit had ik beter niet gelezen zo laat op de avond. Een horrorfilm of verhaal houd mij niet wakker, maar een waar verhaal lezen of een docu zien over kruipende beestjes geeft me nachtmerries. Daar gruwel ik pas écht van. Maar niet mee inzitten Michelly, ik neem wel een straffe slaappil, en knuffel zal me wel troosten moest ik toch schreeuwend wakker worden, hihihi. Fijne zondag gewenst, lieve groetjes van mus
02-03-2008 om 00:55 geschreven door huismusje/troubadoerke
..
Ik zie je al staan huppelen op de tonen van het lente lied dat de vogeltjes fluiten in je tuin. Maar je kent het spreekwoord "Eén zwaluw maakt nog geen zomer". Nog wat geduld. Wenste dat ik een imker in de buurt had. Op mijn bosjes purperen winter heide zouden nu al met elke zonnige dag een zwerm bijtjes moeten komen aan en af vliegen.. Helaas, het zijn er maar enkelen. Schijnt een virus lelijk huis gehouden te hebben bij onze zoemertjes. Nu stel ik mijn hoop op de hommels die in nesten onder mijn tuinhuis en tussen de stenen op ons terras. Je bent was wel in een lyrische bui. Dan toch de lente.
02-03-2008 om 00:28 geschreven door Ludovikus
01-03-2008
..
Als stadsmens zou je denken dat wij aan deze diertjes ontsnappen, maar vanachter in de tuin zagen we ook plots bijen. Ventje belde naar de brandweer, maar die zei ons dat bijen beschermde diertjes zijn en dat die nesten niet vernietigd mochten worden. Na het lezen van een artikel deze week in de krant over het verdwijnen van de bijen moet ik hen gelijk geven. Toch ben ik ook al drie keer zeker gestoken geweest in mijn leven en ik ben ook heel bang van die kleine stekertjes. Maar ik blijf wel ijzig kalm staan wanneer er eentje in mijn buurt is, zoveel heb ik al geleerd. Vanaf augustus weiger ik nog buiten te eten omdat ik het vervelend vind wanneer ze voortdurend om je heen hangen. Ik heb ventje voorgesteld om dit jaar - over een oud geraamte van een grote zonnetent, tule te hangen als een soort reuze muskietennet. Hij ziet dat precies wel zitten. Misschien verkopen ze zelfs ergens zo iets?! Lieve groetjes,
01-03-2008 om 10:17 geschreven door bojako
29-02-2008
Een zoete prik.
<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Bijen houden geen rekening met een door mensen afgebakende grens.
De aarde is hun woning
een paradijs vol honing.
Af en toe laten ze een steekje vallen in t vel van een bij-zonder mens.
