Mijn persoonlijke belevingswereld. Lieve bezoekers van mijn blog.
Ik wil jullie vragen om geen grote prenten als button te gebruiken omdat het mijn blog onnoemelijk langzaam maakt en slecht te openen, wat anderen dan weer afschrikt. Ik hoop op jullie begrip! Bedankt.
28-04-2005
De Kunstenaar.
Als klein meisje moest ik een behoorlijk eind lopen van huis naar school en 's avonds weer terug. Gewoonlijk waren wij met meerdere kinderen,waarvan enkele oudere, die ons kleintjes dan op sleeptouw namen. Toch gebeurde het wel eens, dat ik alleen de weg naar huis moest maken, om wat voor reden dan ook; nablijven misschien, of muziekles of gewoon door treuzelarij. Op een zonnige namiddag was ik inderdaad in mijn eentje op weg naar huis. Ik had een omwegje gemaakt door het centrum van het dorp en kwam voorbij de jongensschool. En daar zat hij weer! De grote robuuste man met de cape om zijn schouders en een breedgerande hoed op. Hij zat daar op een soort draagbaar krukje en had een schildersezel voor zich staan. Zijn doos met attributen lag naast hem op de stoep en hij zat schuin gericht naar de kerk. Heel stil, zonder een geluid naderde ik hem. Hij moet mij gezien hebben maar gaf geen enkel teken en sprak geen stom woord. Ik ging half achter hem staan en bleef roerloos kijken naar hetgeen hij aan het maken was. Het was natuurlijk een dorpszicht met kerk. Ik was gewoon sprakeloos, dat hij dat zomaar uit zijn potlood tevoorschijn toverde. Want hij tekende op dat ogenblik en wat mij nog meer verbijsterde was, dat hij het met zijn linkerhand deed! Ik heb daar héél lang gestaan, en vergat uur en tijd. Tot op een bepaald ogenblik, de kunstenaar zijn spullen begon in te pakken mij zonder een woord te zeggen een knikje toewierp en wegliep, nagestaard door mij. Hij leek mij een figuur van een andere planeet, geheimzinnig in het zwart, zelfs op deze warme zomerdag, met zijn breedgerande hoed, zwijgzaam en geheimzinnig. Zijn rechterhand hing slap langs zijn zijde, krachteloos, verlamd.
Ik liep de andere kant op en fantaseerde, dat ik ooit eens net zo mooi zou kunnen tekenen als de "zwarte man".
Ik had aardig wat te verklaren, toen ik eindelijk, véél te laat thuis aankwam.
Reacties op bericht (2)
03-05-2005
Echt!
Ja als ik jouw stukjes lees voel ik zo intens mee. Ik herken analoge diepgewortelde en echte jeugdherinneringen die bijblijven en door jouw geschrijf ... ook al zijn het andere verhalen ... opnieuw opgeroepen worden.
03-05-2005 om 22:42 geschreven door floreanne
29-04-2005
schilder
Michelly ... ik wou dat ik toén naast je had gestaan , me ook heel stil hebben gehouden en de tijd vergeten ...
Nanny( Klaverke)
29-04-2005 om 23:06 geschreven door Nanny (klaverke)
