Mijn persoonlijke belevingswereld. Lieve bezoekers van mijn blog.
Ik wil jullie vragen om geen grote prenten als button te gebruiken omdat het mijn blog onnoemelijk langzaam maakt en slecht te openen, wat anderen dan weer afschrikt. Ik hoop op jullie begrip! Bedankt.
04-05-2005
Prikkeldraad!
Ik was een jaar of zes en mijn broertje één jaar jonger. Samen wandelden wij van het dorp, waar wij op school waren, naar huis. Dat was een behoorlijk eindje, maar het was zomer en het was stralend weer en niets kon ons deren. Dat dachten we tenminste... Ons dorp had een echt kasteel en een kasteelgracht, waarover een brug liep en over die brug moesten wij steeds tweemaal per dag, éénmaal heen en éénmaal terug. Het water was fascinerened en de weiden waren groen en bebloemd met wilde varianten, die je nu nauwelijks nog ziet. Het gras stond hoog en wij hadden geen haast, zoals kleine kinderen nu eenmaal zijn. We stonden regelmatig stil langs de weg, in de grasboord en bemerkten voortdurend allerlei dingen, die onze aandacht gevangen hielden. Wij vonden die weg naar school en naar huis héérlijk, want eenmaal thuis, mochten wij niet meer de straat op om met buurkinderen te spelen. Mijn ouders waren behoorlijk streng en wilden ons een "gedegen" opvoeding geven, of tenminste wat zij daaronder verstonden.Daarom hadden wij ook geen haast op weg naar huis, en alle dingen waren interessant! We stonden daar dus samen te keuvelen over vanalles en niets, zoals kleine kinderen doen. Een oudere buurjongen had ons intussen ingehaald en stopte bij ons Wij waren niet bijzonder op hem gesteld omdat hij brutaal was en een echte straatjongen, die niet voor veel dingen terugdeinsde. Hoe het kwam, dat kan ik mij niet meer herinneren, maar op een bepaald moment zegde hij tegen mijn broertje: "Zal ik je eens naar beneden duwen?" Met beneden,bedoelde hij de lager gelegen weilanden, die zeker drie meter lager lagen dan de straat, en allemaal afgezet waren met prikkeldraad met extra lange, ijzeren pinnen, die door de jaren heen totaal verroest waren. Ik nam mijn broertje direct in bescherming en zegde opstandig: "Dan zeg ik het tegen mama!" Buurjongen en straatvechter bedacht zich geen seconde en duwde mij met een rotvaart naar beneden, waar ik met mijn bovenbeen in de prikkeldraad terechtkwam, die de weide omzoomde. Ik schreeuwde moord en brand, begeleid door mijn broertje, terwijl de schuldige er als een haas vandoor ging. Daar hing ik in de draad als een gestrikt en bang konijntje en kon mij met geen mogelijkheid bevrijden, doordat ik van boven uit in die ijzeren pinnen gevallen was. Ik huilde hartverscheurend en mijn broer met mij. Achter de weiden en de slotgracht was een man in zijn tuin aan het werk en werd opmerkzaam op ons geween. Toen hij van ver merkte, dat er blijkbaar iets ernstigs gebeurd was, stak hij zijn spade in de grond en rende dwars door de weiden naar ons toe, telkens over de prikkeldraad springend. Hij moet dus vrij jong geweest zijn, als ik daar nu over nadenk. Hij zag wat er gebeurd was en heeft mij voorzichtig omhoog getild en op zijn armen naar huis gedragen.Ik weet dat ik op de tafel gezet werd en mijn mama de wonde zuiver maakte, die natuurlijk behoorlijk bloedde en vol roest zat van de prikkeldraad. Mijn moeder was er de vrouw niet naar om gaan te schelden op straat of ruzie te maken met de buren, maar dit was zelfs haar een beetje te gortig. Ze liep op hoge poten naar de overbuurvrouw en vertelde haar, wat er gebeurd was. De buurvrouw riep haar beruchte zoon bij zich en vroeg hem, of hij dat gedaan had. Natuurlijk ontkende hij dat in alle toonaarden. Ze keerde zich naar mijn moeder en zegde doodleuk: Hij zegt dat hij het niet gedaan heeft. Trouwens mijn zoon doet zoiets niet! Daarop kon mijn moeder inpakken. Zoonlief heeft haar later nog behoorlijk wat problemen bezorgd. Als ik nu de naam van die man hoor, of ik kom hem tegen in mijn geboortedorp, kan ik alleen maar aan dat feit denken, en hij, hij durft mij nooit aan te kijken. Hij is voor mij voor eeuwig en altijd met die laffe daad verbonden! En ik realiseer mij tenvolle, dat ik nog héél veel geluk heb gehad! Ik had net zo goed met mijn gezicht in die prikkeldraad terecht kunnen komen! Hoe had ik er dan uitgezien en hoe zou dat mijn leven hebben beïnvloed!!
