Mijn persoonlijke belevingswereld. Lieve bezoekers van mijn blog.
Ik wil jullie vragen om geen grote prenten als button te gebruiken omdat het mijn blog onnoemelijk langzaam maakt en slecht te openen, wat anderen dan weer afschrikt. Ik hoop op jullie begrip! Bedankt.
22-03-2009
Moeeeeeeeeeeee!!!
Buiten hangt Laura te schitteren in de lucht en het is echt de lente die zich aandient. De wind is nog venijnig en rustig in het zonnetje zitten genieten, is er nog niet echt bij, of je zou in een afgeschermd hoekje moeten zitten natuurlijk. Dat alles zou een mens toch moeten aanzetten om naar buiten te rennen en met diepe teugen te genieten en uit volle borst te zingen, of niet? Niks van dat alles. Ik steek mijn neus amper buiten en het enige gevoel dat overheerst is een verschrikkelijke moeheid, die ik niet van me af kan schudden. Dit ken ik helemaal niet! M. zegde steeds: Dat kan niet dat jij nooit moe bent, je geeft dat gewoon niet toe. Maar toch was dat zo, ik was zelden of nooit echt diep moe. Als dat dan wel eens het geval was, negeerde ik dat gewoon en dan was er niets aan de hand, want de motor trok weer even goed als altijd. Ik kan dus echt niet overweg met dit gevoel, en weet absoluut niet wat ik er mee aan moet. Gisterenavond moesten we naar een jaarmis van een overleden nichtje. We zaten nog geen twee minuten in de kerk of ik werd al vreselijk ongemakkelijk van de houten bankrug, die met een uitstulping net op die wervel drukte, die altijd gevoelig en pijnlijk is. Heb naar voor geschoven op de bank en weer terug, naar onder doorgezakt en weer omhoog, er werd op een zeker ogenblik helemaal kriegel van dat vervelende gevoel in mijn ruggegraat. Had een grote stola om en heb die dan omgevouwen en over de rugleuning gehangen, maar ook dat kon allemaal niet baten. Heb totaal niets verstaan van wat de pastoor allemaal vertelde. Hij trok nochtans alle registers open en bespeelde alle noten van notenbalk van hoog naar laag en weer terug. Daarbij wipte hij voorturend van zijn tenen naar zijn hakken en praatte zichzelf compleet in trance. Het enige wat ik ervan overhield was een gevoel van totale uitputting en moeheid en ik werd zo licht in mijn hoofd, dat ik het gevoel had, dat ik ging omkieperen. Wij zaten gelukkig op de laatste bank zodat ik niemand stoorde, die achter me zat. Ik was helemaal opgelucht, toen de dienst voorbij was en ik naar buiten kon, waar de koude me bij mijn positieven bracht. Heb ik dat allemaal aan de lente te danken?
Reacties op bericht (12)
29-03-2009
..
Vandaag een beetje zon, het zit er misschien toch nog aan te komen.
29-03-2009 om 16:38 geschreven door Ludovikus
28-03-2009
Moeheid
Het is soms moeilijk te duiden vanwaar vermoeidheid komt. Is het gebrek aan zon of gebrek aan positief perspectief? Is het gewoon een teken van het lichaam dat je verplicht wat gedrevenheid terug te nemen en toe te geven dat je soms moet rusten. ...Wat het ook is luister gewoon naar je lijf en slaap een keer tot je echt zin hebt om op te staan en niet omdat het moet omwille van duizend en een andere redenen. ... ik wens je enkele verkwikkende dutjes toe ... tegen dat de zon komt... en trek je van een uurwisseling niet te veel aan.
28-03-2009 om 23:55 geschreven door Floreanne
Zeeeeer goed en wens je een....
28-03-2009 om 14:13 geschreven door alfons
hallo
de geest kan soms moeilijk te begrijpen dat het lichaam moe wordt ! groetjes in afwachting van de helende zonnestralen
28-03-2009 om 08:29 geschreven door johan1944
en gaat het een beetje
Michelly?? Ik hoop echt dat je je al een beetje beter voelt en volgende week beloven ze toch wat meer zon dus misschien helpt dat ook? Een dikke knuffel.
28-03-2009 om 00:21 geschreven door Natoken
27-03-2009
ongetiteld
Moe moe moe...komaan, de bomen hebben bijna de sappen in hun kruin en de merels zitten te paren. Het wordt vroeg licht en de zon gaat later onder. Binnenkort opnieuw in de zomer met vliegen in huis en elke week gras maaien...
warket
27-03-2009 om 23:04 geschreven door warket
25-03-2009
..
Mooi herfst weertje hebben we nu. Weer een seizoentje overgeslagen. Straks nog een natte zomer en we beginnen opnieuw. Als ik slim was verkocht ik hier het boeltje en trok ik naar Zuid Afrika. Als ik zuinig ben en niet te lang meer leef kom ik misschien nog rond. Och ja, eens lachen is gezond. Groetjes.
25-03-2009 om 14:24 geschreven door Ludovikus
24-03-2009
hallo
ik denk toch wel dat het met uw lichamlijke welzijn te maken heeft ,vooral omdat u dit niet kent ...sterkte ...groetjes van bo
24-03-2009 om 18:35 geschreven door boomer
23-03-2009
Voorjaarsvermoeidheid
Kan zijn dat er een tekort aan vitamine D is. Enkel dagen zon, maar dan minstens 15 minuten dagelijks het zonnetje op je laten schijnen. Tijd maken voor jezelf. Spijtig want voor het moment regent het hier. Licht doet heel veel aan een mens. We komen allemaal een beetje gehavend uit de winter. Kop op meisje. Als het niet beter wordt, toch even langs de huisdokter. Groetjes.
23-03-2009 om 14:00 geschreven door Ludovikus
toch maar even checken
Michelly, want gezond is anders. Natuurlijk komen we allemaal wat " verzopen" uit de lange winter maar die vermoeidheid is anders. Misschien er eens volledig tussenuit trekken, alles laten voor wat het is en relaxen of toch maar een grondig bloedonderzoek??? Niet blijven lopen zo... Ik duim voor jou. Kiss
23-03-2009 om 10:27 geschreven door Natoken
22-03-2009
Oorzaak en gevolg
zich niet goed in het vel voelen heeft altijd een reden
vele lichamelijke signalen
zijn soms moeilijk te vertalen
te weinig zoekt men de oorzaak in het verre verleden
Warme groetjes, Uilenspiegel
22-03-2009 om 23:51 geschreven door Uilenspiegel
..
Lieve Michelly, ik ben ook stik kapot, maar ik wijt dat aan het voortdurend oppassen op onze zieke kleinzoon van 2,5 en omdat ik (waarschijnlijk van hem) een infectie heb overgekregen en daarvoor nu ook al een tijdje antibiotica slik. Ik weet dus waarom ik me zo moe voel.
Een tijdje terug voelde je je ook al niet zo best, misschien moet je daarom dringend terug even aan de alarmbel trekken bij je arts indien je zelf niet weet wat de vermoeidheid kan verklaren.
