Mijn persoonlijke belevingswereld. Lieve bezoekers van mijn blog.
Ik wil jullie vragen om geen grote prenten als button te gebruiken omdat het mijn blog onnoemelijk langzaam maakt en slecht te openen, wat anderen dan weer afschrikt. Ik hoop op jullie begrip! Bedankt.
28-02-2010
Neutrale journalistiek!!!
Vandaag was het de stormachtigste dag sinds jaren, en het hemelwater kwam met bakken naar beneden. Echt weer dus om een en ander te lezen. Gewoonlijk begin ik met de krant en daarna een of ander maand- of weekblad om vervolgens over te gaan naar een van de vele boeken, die gewoonlijk binnen handbereik liggen. Deze voormiddag, het was nog te vroeg om met de voorbereiding voor het middagmaal te beginnen, had ik mij verdiept in PLUS Magazine, dat ik gewoonlijk grondig doorneem. Opeens stootte ik op het artikel over het bijhouden van een blog. Mijn interesse was meteen gewekt en dat wel om een heel speciale reden. Een maand of zowat geleden, kwam ik thuis van een uitstap en M. vertelde, dat er een journalist voor me getelefoneerd had. De man wilde een afspraak met me maken over mijn blog. Dat interview zou verschijnen in het PLUS Magazine van maart. M. maakt geen afspraken voor mij en dat had hij de goede man dan ook meegedeeld. Die had daar alle bgrip voor en had vriendelijk gevraagd of ik hem diezelfde avond wilde terugbellen op zijn GSM. Dat heb ik dan gedaan en wij spraken af, dat hij me 's anderendaags zou bellen voor een interview. 's Anderendaags op de afgesproken tijd ging de telefoon en had ik de journalist aan de lijn. De arme man voelde zich vreselijk opgelaten, want wat bleek nu! Hij moest mij vriendelijk meedelen van hogerhand, dat hij mij geen interview mocht afnemen omdat ik een blog heb bij een concurrent van Plus en ik daardoor niet in aanmerking kwam. Het was vervelend en vooral voor hem pijnlijk, maar daar viel dus geen mouw aan te passen. Dus namen we met vriendelijke woorden afscheid. De daarop volgende dagen, moest ik nog een paar maal denken aan het gebeurde. Ik vond het allemaal een beetje absurd maar geleidelijk aan verdween het uit mijn gedachten. Tot vandaag, toen ik het artikel onder ogen kreeg. Inderdaad geschreven door de journalist, die mij belde. En wat me nu vooral tegen de borst stoot, en de reden waarom ik het nu op mijn blog zet is: Er staat een speciaal stukje bij, blauw gemarkeerd, waarin men vertelt, hoe men een blog start en bij welke weblogdiensten men dat kan doen en Seniorennet wordt er niet eens vernoemd, terwijl de naam van zes anderen wel wordt genoemd met enige uitleg erbij. Ik was en ben diep verontwaardigd, want seniorennet is op gebied van blogs en bloggers, zeker niet een van de minsten. Dat ze mij zonder meer opzij schoven op, bedenkelijke gronden, kan ik dan nog accepteren. Dat dit een staaltje is van allesbehalve neutrale journalistiek, vind ik minder te pruimen. En eens te meer heeft mijn vertrouwen in de mensen en hun beweegredenen een flinke knauw gekregen.
Hier moet ik niet veel bijlezen Michelly.. dus houd ik het bij een warme knuffel en kus!
10-03-2010 om 19:42 geschreven door Natoken
05-03-2010
wat laat met mijn reactie..
Maar ik ben het eens met de mensen voor mij, sennet is voor velen een first class net en om het dan zomaar dood te zwijgen...Ze weten niet wat ze negeren..; Een warme knuffel vanuit ons fris vakantieoord!!
05-03-2010 om 16:31 geschreven door Natoken
01-03-2010
drie sterren seniorennetblogs ***
Ik ben het volledig eens met Ludovikus.
01-03-2010 om 15:34 geschreven door wim
..
Dat bewijst alleen maar dat Seniorennet.be een blog site is waar ze wel degelijk rekening met moeten houden. Ik bezoek regelmatig ander blog sites, de meesten komen nog niet tot aan de knieën van Seniorennet. Het gaat over de diversiteit die je daar vindt. Niet alleen wetenschappers of universitairen, politiekers, bestweters, maar gewone mensen die hun verhaal doen, en dat soms op een wijze waar menig schrijver een puntje aan kan zuigen.
Nog eens even terugkomen op je vorige log. Ik vind het helemaal niet absurd om een vriendin als zus te adopteren. Zelf heb ik mijn halfzus drie jaar terug in 40 jaar voor de tweede maal ontmoet. De eerste keer was ze drie jaar. En wij hebben totaal geen binding met elkaar, niks gemeen, behalve dan een moeder en een halfbroer die ik niet ken. Ik vertel dan ook veel meer tegen een vriendin dan tegen haar. Nu wat dat magazine beterft, daar zeg ik op dat de druiven wel heel zuur blijken te zijn want Seniorennet is zeker een van de beste sites en het gebruikvriendelijkst met de blogs. En dan spreek ik nog niet over de tolerantie, de gratis hulp en al de mogelijkheden die ons bloggers geboden wordt. Dus hun verlies zou ik zeggen. Nachtelijke groetjes van een slapeloze Mus.
01-03-2010 om 01:45 geschreven door Petra/Huismusje
from Ludovikus
zegt Ludovikus
