Mijn persoonlijke belevingswereld. Lieve bezoekers van mijn blog.
Ik wil jullie vragen om geen grote prenten als button te gebruiken omdat het mijn blog onnoemelijk langzaam maakt en slecht te openen, wat anderen dan weer afschrikt. Ik hoop op jullie begrip! Bedankt.
31-01-2006
Gibber-verhalen!
Mijn pa was douanier aan de grens met Nederland, in een tijd dat er nog vrij veel gesmokkeld werd en daar dan ook zeer streng op werd toegezien. Mensen uit de omringende dorpen en uit ons eigen dorp gingen regelmatig met de fiets naar de andere kant van de grens. Dat deden ze met de veerboot, waarop voetgangers, fietsers en auto's een plaatsje vonden en die dag in dag uit de Maas overstak, bediend door "Jo, de veerman" en zijn broer. Alleen als het water van de Maas véél te hoog stond,op het einde van de winter, werd het veer uit de vaart genomen, voor tijd en wijle wel te verstaan, en moesten de mensen een omweg maken van ettelijke kilometers om naar Nederland over te steken. Aan de belgische zijde van de Maas, lag een café en daar tegenaan gebouwd lag het bureautje van de douaniers. Hier werden o.a. goederen ingeklaard en er was een vertrek, waar een klein "duvelke" in de winter zorgde voor de nodige warmte. In die tijd gingen mensen uit de ons omringende dorpen en ons eigen dorp regelmatig naar Nederland om daar boter en o.a. schoenen te kopen, die daar blijkbaar aanmerkelijk beterkoop waren, dan in ons eigen land. Daar er toen nog geen open grenzen waren, was dit strikt verboden en er werd dus ook trouw door de douaniers gevraagd, aan iedereen die terugkwam van Nederland, "of ze iets aan te geven hadden" (in te klaren hadden) In negen op de tien gevallen, was het antwoord dan ook "neen" De meeste douaniers, wilden het de mensen ook niet echt moeilijk maken en lieten vaak oogluikend toe, dat er al eens iets meegebracht werd. Op gezette tijden was er echter controle van de "vliegende brigade". Dat was een gemotoriseerde groep, die van grenspost naar grenspost reed en zich verdekt opstelde op een bepaalde afstand van de grens. Die hielden de reizigers dan op hun beurt weer tegen en controleerden hen op de meegebrachte waren en goederen. Als er dan iemand met smokkelwaar onderschept werd, kreeg de verantwoordelijke douanier natuurlijk een blaam, en dat was niet bijzonder gunstig voor het verder verloop van zijn carrière! Zodra de douaniers dus wisten, dat de brigade in de buurt was, werd er strenger opgetreden, en dat werd hen niet steeds in dank afgenomen door de bevolking. Sommige vrouwen overdreven dan weer zo erg, dat er echt opgetreden moest worden. Ze kwamen dan in héél brede mantels en rokken gekleed aanzetten, en dan wisten de douaniers reeds, welk vlees ze in de kuip hadden! Die vrouwen verstopten kilos (!) boter onder die wijde kleren en stonden dan triomfantelijk te kijken naar de douanier, die goed wist, waar het schoentje wrong, maar als man, geen vrouw mocht aftasten! Maar ondanks de vele moppen over douaniers, die hun hoofd schuin moeten houden om het verstand te laten samenlopen, waren ze helemaal niet van gisteren. De dames werden vriendelijk verzocht om naar het vertrek te komen, waar het "duvelke" roodgloeiend stond te branden en plaats te nemen naast de kachel. Natuurlijk was dat niet erg comfortabel, want van die jas afleggen, was natuurlijk geen sprake! Dus goed warm ingepakt, met kilos boter op het lijf gepakt, zaten ze daar te zweten en te puffen langs de kachel, totdat de boter langs hun lichaam naar beneden droop. De vieze troep en de bijbehorende boete was dan het orgelpunt van het verhaal.
Reacties op bericht (6)
06-02-2006
leuk verhaal
Dag Michelly, al even geleden, maar ik had panne met mijn pc.
Dit is een mooi verhaal, maar hier aan onze kant wordt dat ook verteld.
Dat zal wel overal zo een beetje geweest zijn nietwaar?
Een tijdje geleden heb ik je tekeningen gezien, erg mooi. Jij hebt talent!
Nog veel plezier bij alles wat je doet, liefs ria......................blog/ria
06-02-2006 om 18:06 geschreven door ria
sapperdeboere
Wil ik een 5 geven, druk: is correct opgeslagen....en er staat niets! Verschillende malen geprobeerd,dus: Michelly 5 POINTS from the jury :)))
06-02-2006 om 01:00 geschreven door cherycher
02-02-2006
...
He Michelly blij dat je weer aan schrijven toe zijt hoor! Ik hoop dat je je al een beetje beter voelt?
De lente mag al gaan komen en dan kunnen we weer in \'t zonnetje zitten en de winter weer vergeten. Niet lang meer... ik tel al af.
Groetjes,
02-02-2006 om 02:30 geschreven door bojako
01-02-2006
douane
op het gastenboek van Bajoke zag ik dat Michelly zich niet goed in haar vel voelde.Hou je vast aan de takken van de bomen.
En nu ben ik blij dat mijn vader gewoon wat tabak in zijn riem stak onder zijn kledij en geen boter.
01-02-2006 om 15:51 geschreven door verontruste vader
douane
leuk verhaal, michelly! ben blij nog eens wat van je te lezen.
01-02-2006 om 11:07 geschreven door paz
31-01-2006
Grensgeval
Mijn pappa was in de tijd toen wij op de Koewacht woonden,
enkele jaren bij de marechaussee. Hij moest o.a. ook de smokkelaars
betrappen. En dan te bedenken dat hij nog vroeger een van de grootste
botersmokkelaars van de Koewacht was....ha ha !!!
Die smokkelroute was ook wereldberoemd in beide Vlaanderens.
Hé Michelly, niet ziek worden hè......denk er om !!!!
