aantal stappen: 1.414.520 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 113
aantal fietstochten: 30
Zoeken in blog
27-03-2023
Aangename boswandeling.
Maandag, 'n nieuwe week en hopelijk wat meer kleur in het weer. Gezien ik in de namiddag verwacht werd in de schaakclub, had ik mijn wandeling gepland na de 10-uur koffie. Wandelschoenen aan, toch 'n dikkere jas aangetrokken, mijn Strava-account geactiveerd en op pad. Maar, .... ik had de deur nog maar net geopend, of er viel 'n bui. Dan maar even gewacht. Gelukkig was die bui van korte duur en kon ik toch tijdig vertrekken.
Via de Eikelenweg en de Pannestraat, aan de Volkstuintjes het bos in. Zoals meestal in deze tijd van het jaar, gewoon rechtdoor, de hoofdweg volgend. Aan de grote weg waar ik moest oversteken, even blijven stilstaan bij de gedenksteen aan Ronnie. Via het ziekenhuis terug het bos in en de Bessemerberg naar beneden. Halverwege de afdaling, voor ene keer toch even naar links uitgeweken om zodoende uit te komen langs het Domein Zangersheide. Die foto van de beek vond ikzelf best geslaagd.
Het bos heb ik dan verlaten aan het inlooppunt van het Nationaal Park Hoge Kempen.
Blij dat ik weer heb kunnen wandelen, gisteren was het ondanks de prachtprestatie van Wout van Aert, toch maar 'n natte bedoening en binnen-zit-dag.
En het schaken vandaag, 4 X winst / 1 X gelijkspel. En wederom 'n nieuw lid mogen verwelkomen. Als alles mee zit (lees: droog weer en weinig wind), dan ga ik morgen fietsen.
Dag allemaal, je wordt er droevig van, zulk weer. Het belooft niet veel goeds voor de rest van de dag. Ik wilde nochtans toch even de deur uit, naar de bakker, en dat was uitkijken naar 'n moment dat het wat minder - of niet - zou regenen. Niet dat we zouden verhongeren, we hebben altijd brood in de vriezer, maar toch, even buiten zijn ...
Met het verzetten van de klok was ik vanmorgen om 7u20 wakker. Even 'n blik geworpen op de wijde wereld. Wat gedruppel en niet te veel wind, sein dus om mij even met de Franse slag te wassen, wat oudere kleren aangetrokken en op pad. Uiteraard was de paraplu nodig, maar zonder windstoten was dat geen probleem.
We hebben dus genoten van vers brood en lekkere keizerbroodjes. Maar ik vrees dat de rest van de dag 'n verzopen bedoening gaat worden. Bij deze hou ik het dus voor bekeken. Ik ben deze week al 'n paar keer nat geworden, dat volstaat. Nog even wat ronddwalen op mijn pc, verder werken aan 'n nieuwe puzzel en deze namiddag naar de koers kijken op tv. Gent - Wevelgem.
Vanzelfsprekend zijn er geen foto's van mijn korte wandeling naar de bakker, maar ik heb 'n paar mooie foto's geselecteerd van het Centraal Station van Antwerpen. Antwerpen is altijd een van mijn favoriete steden geweest. Ik heb er gewoond en er gewerkt, In 1973 ben ik er begonnen als bediende bij de NMBS en heb er in die functie gewoond en gewerkt tem. 1977. In 1977 heb ik de overstap gemaakt naar de toenmalige Posterijen waarna ik in 1981 opnieuw te Antwerpen neerstreek, nu als opsteller bij De Post. In die functie heb ik 4 jaar gependeld tussen Antwerpen en Lanaken. NMBS en Post waren uiteindelijk goed voor net geen 40 jaar overheidsdienst. En nu is het dus genieten van mijn pensioen, al kon dat weer vandaag toch iets vrolijker geweest zijn ... Genieten in de zetel dus vandaag.
Mèsnaot - het Lanaker dialect voor kletsnat - thuis komen na 'n wandeling, het is weer eens iets anders. Het zag er nochtans goed uit vanmorgen, om 7u15 bij het naar de bakker gaan, kwam de zon al piepen en na het ontbijt en de papieren krant, was het zelfs zonnig. Tijd dus om de koe bij de hoorns te vatten en mijn tuin in te trekken voor enkele uurtjes noeste arbeid.
Na het middagmaal en nog wat losse eindjes afwerken in de tuin, was het tijd om te gaan wandelen. Ik had nog even gedacht aan 'n fietstocht, maar het waaide mij te hard. Normaal was er geen regen meer voorzien, ten minste, ik had er goede hoop op. Maar zoals zo dikwijls, buien ontstaan gewoon uit het niets en na 2 km. had ik al prijs. Zou ik 'n paraplu meegenomen hebben, dan had die zeker geen soelaas geboden, meer nog, dan was die zeker ten hemel opgestegen, tijdens die buien trok de wind stevig aan.
Ik was vertrokken via het fiets- en wandelbrugje om dan daarna rechts de Industrieweg te nemen. Even 'n foto van de overzijde van het kanaal, het hout van papierfabriek Sappi. Na de laatste fabriek, links af naar het slagveld van Lanakerveld. Daar scheen ineens weer de zon en kon ik langs het kruis en de wegwijzer naar de kapel, doorwandelen naar de oude spoorbrug. Doorgaans staat er altijd water, vandaag was het niet anders. Achter de brug, enkele mooie oude woningen, voorheen België, maar vanaf 1839 Nederlands grondgebied.
En dan terug de grens over in Smeermaas, om even later wederom 'n fikse bui over mij heen te krijgen. Ik had weliswaar 'n waterdichte regenjas aan, maar al dat water liep van die jas naar beneden met 'n natte broek tot gevolg. Maar goed, ik was op weg naar huis en uiteindelijk brak de zon er weer door waardoor ik toch nog iets opdroogde.
Een douchke, 'n tas koffie, de koers op tv en ene lekkere Duvel, waren het vervolg van mijn dag met 'n verdiende ritwinnaar: Wout van Aert.
Het was vanmiddag: doe ik het of doe ik het niet. Wel het is dat eerste geworden, al moet ik zeggen dat na 50 meter wandelen, de eerste druppels alweer vielen en na enkele honderden meters zelfs 'n fikse bui. Maar jullie kennen mij, ik geef niet rap op. Ik had mijn paraplu mee en die was dus nodig. Maar na goed één kilometer wandelen, kwam de zon toch even piepen. Het bleef nadien nog miezeren, maar te weinig om terug naar huis te keren.
Ik vertrok via de Pannestraat en de tunnel onder de grote weg, richting het kanaal. Mijn eerste foto met één der windmolens en wat dreigende wolken. Even verderop, 'n oud bord met welkom in het Maasland. Het valt langs het kanaal op dat er goed aan beheer gedaan wordt mbt. de bomen die er langs staan. Zieke bomen of 'n teveel aan bomen, die worden direct gekapt.
Aan de brug van Tournebride, links af de tunnel onderdoor. Het heuveltje met vlaggen, is een der ronde punten in Tournebride. Vandaag nog eens doorheen de burchtruïne gewandeld met zicht op de toegangstoren en een der grachten achteraan. Via de volle beek, naar de kinderboerderij. Ik kon me al niet meer herinneren wanneer ik nog eens in die schuren, binnen was geweest om naar de kippen en konijnen te kijken. Het moet geleden zijn van toen onze eigen kinderen nog jong waren. De haan vond het niet zo prettig dat ik hem op foto vastlegde. Hij maakte veel misbaar.
De laatste foto maakte ik op de hoek van de Henri Dunantstraat. De straat is deels opgebroken voor werken allerlei. Volgend jaar gemeenteraadsverkiezingen ..... ? Vandaar zoveel wegenwerken in onze gemeente ... ?
En die 500 kilometer, ... mijn doel voor de maand maart heb ik dus al bereikt. Maar ik doe verder, zeker als er niet kan gefietst worden wegens regen of te veel en harde wind. Blijkbaar is er in andere delen van ons land, wel wat beter weer geweest met temperaturen tot 16°. Om jaloers op te zijn.
Vandaag wilde ik de mogelijke regenbuien in de namiddag vóór zijn, maar ... het is nu 13u15 en het ziet er naar uit dat de buien wegblijven uit onze streek. Ook goed, 'n droge dag dus mogelijk.
Mijn wandeling zat al direct in mijn hoofd, naar de Bessemerberg, het fietspad Zutendaal - Gellik en dan terug naar huis.
Ik vertrok via de Roelerdreef waar de werken al maanden bezig zijn en waar de bewoners blijkbaar nog geen zicht hebben op 'n definitieve afwerking van hun straat. Je moet het maar voor hebben met zulk minder goed weer, dagelijks met de dweil door het huis moeten gaan om je woning toch iets of wat proper te houden.
Wat verderop in het bos zag ik dat ze die omgevallen boom, netjes aan de kant getrokken hebben en in stukken gezaagd hebben. Mijn berichtje naar het gemeentehuis heeft dus 'n goed gevolg gehad. Boven op de Bessemerberg naar links, naar het fietspad Zutendaal - Gellik. Dat pad volgde ik tot in Gellik aan de Zilverdennenlaan. Op de Bergstraat staat een der oudste woningen van Gellik.
En eenmaal beneden (die Bergstraat loopt flink af), naar de Kounterstraat. Daar 'n foto gemaakt van het kaartje van het fietsroutenetwerk om dan langs de paarden, terug huiswaarts te keren. Kort aan de sportoase nog 'n laatste foto van één der poelen, recent gemaakt voor de kamsalamander.
En die laatste afbeeldingen ...? Iedereen kent wel wielrenner Wout van Aert. Ik zag op Strava dat hij afgelopen maandag door onze deelgemeente Gellik gefietst is. Hij passeerde oa. in Kelchterhoef, fietsen door de heide, de Lieteberg en Alden Biesen. Een toeristisch tochtje dus.
En nadien voor mij het beste van de dag, thuis ene lekkere forel op het menu.
Vandaag toch iets speciaals meegemaakt, seffens meer hier over.
Na de natte voormiddag, klaarde het uiteindelijk toch op, sein om nog eens 'n stevige wandeling te maken. Deze keer was het weer naar Maastricht, wel te verstaan, heen en terug. Doel was het biologisch lokaal "Gedeelde Weelde", om daar 'n tas koffie te gaan drinken.
Ik vertrok langs de grote grens in Smeermaas aan paal 103. Dan naar het fietspad om afwaarts naar de Noorderbrug te stappen. Onderweg kom ik dan altijd langs dat mooie oude huis, steeds goed voor 'n foto. Aan de Noorderbrug krijg je dan die graffiti te zien, beoordeel zelf maar of dat mooi is. En dan even die tas koffie in de Gedeelde Weelde, 'n moment van korte rust. Je ziet er ook vele fietsen met 'n volle blauwe band (lekvrij dus), typisch Nederlands, bij ons zie je dat zelden.
Terugkeren deed ik via de kleine grens, zijnde de straat waar ook de sluis van Bosscherveld ligt. Er werd juist 'n schip versast. Kort aan Smeermaas was de postbode nog volop in de weer met zijn brief- en pakjesbezorging. En aan paal 106 keerde ik terug in België. Mijn laatste foto nam ik op de hoek van de Sapstraat, 'n nis in de gevel met enkele mooie beeldjes.
Maar dat speciale, dat maakte ik mee op de Nijverheidslaan, bijna dus terug in het centrum van Lanaken. Ik had al van ver 'n man gezien met zijn linkerarm in 'n mitella, vermoedelijk was die arm gebroken. Toen we bij mekaar kwamen, stak hij ineens de straat over met toch wel 'n opmerkelijke vraag, iets wat mij - denk ik toch - op mijn 69-jarig leven nog nooit gevraagd werd. "Mijnheer", vroeg hij, "kunt u misschien de veters van mijn schoen opnieuw strikken?" "Met mijn gebroken arm lukt mij dat niet". Natuurlijk heb ik dat met graagte gedaan. Een goede daad gedaan dus. Alleen spijtig dat ik er geen foto van heb.
Eigenlijk zou ik vandaag mijn verslag moeten beginnen met 'n vuil woord. Al dagenlang werd er aangekondigd dat de maandag, vandaag dus, de betere dag van de week zou worden met nauwelijks regen. Ik had dus met mijn maat Hubert afgesproken om te gaan fietsen ipv. te gaan schaken. Ik zou dan op vrijdag gaan schaken, dat kan nu ook. We hadden wel 'n kleine "maar" ingebouwd, zou het weer toch niet al te best zijn. En wat denk je dat er gebeurt, juist boven onze streken moest het toch wel miezeren met af en toe 'n bui. Fietstocht dan maar afgeblazen met toch nog in het achterhoofd, zou het in de namiddag enkele uren droog blijven, er toch op uit, zij het dan met de stadsfiets. Maar ijdele hoop, weer 'n klein buitje. Dan maar de paraplu gepakt en gaan schaken.
We waren vandaag met twaalf, zes borden dus. Een mooie opkomst. En mijn uitslagen: 1 X remise (gelijkspel) - 1 X verloren - 2 X gewonnen. Ik mag dus tevreden zijn.
Maar dat klein ommetje achteraf, heb ik mezelf toch nog gegund, zij het dat het weer lichtjes aan 't miezeren was. Via de Brouwerij van Aubelstraat, waar vele afgedankte elektrische apparaten staan te wachten op hun definitieve recyclage, over de parking van het Uitvaartcentrum en nog even door de Stationsstraat. Daar kun je niet langs het statige huis kijken van wijlen dokter Vaes. Dokter Vaes was 'n fenomeen, 'n dokter van de oude stempel, steeds volle wachtzalen en nadien altijd op pad voor zijn patiënten. Als klein kind was ik er al klant. Hij heeft 'n goed lang leven gehad. Maar nu recent zijn echtgenote ook overleden is, ben ik benieuwd wat er met de woning zal gebeuren.
Hopelijk komt na die zonneschijn - zoals aangegeven in mijn titel - niet opnieuw regen, het ziet maar erg grijs nu om 11u00, zondagmorgen.
Ver wilde ik vandaag niet wandelen, enerzijds om niet met bezwete kleren terug thuis te komen, anderzijds omdat ik eerst naar de bakker moest en nadien mijn zus en schoonbroer wilde gaan bezoeken. En in feite ook omdat ik voor deze middag, gereserveerd had voor twee personen voor 'n etentje.
Mijn wandeling stelde dus vandaag niet veel voor. Naar de bakker, de Eikelenweg in, dan naar de Steenselberg om vervolgens wat foto's te nemen op de Asbeekweg. Paarden zie je er altijd. En op de andere straten moest het leven nog op gang komen, er was nauwelijks verkeer. En dan om af te sluiten, wat bijbabbelen met mijn naasten.
Vanmorgen had ik de keuze, 'n wandeling of 'n fietstocht, zij het 'n tochtje met de stadsfiets. Het is dat laatste geworden. Vertrokken iets na 10u00 en uiteraard met de bedoeling tijdig terug thuis te zijn voor het middagmaal.
Het werd 'n tochtje langs de Maas. Mijn eerste foto's nam ik in Smeermaas waar het eilandje, op de bomen na, volledig in het water verdwenen is. Iets verder kwam ik door Hochter Bampd waar ik enkele runderen zag grazen en waar ik links het kasteel van Hocht tussen de bomen zag. In Herbricht even gestopt voor wat foto's van de Maas. Hier zie je pas welke omvang de Maas heeft na al die verbredingswerken aan de Nederlandse kant. Ook in Uikhoven even gestopt voor wat foto's.
En dan kwam ik in Kotem, tijd dus om terug te keren. Hiervoor nam ik de gewone weg door oa. Boorsem en opnieuw Uikhoven. Vervolgens 'n stukje binnendoor, 'n smal fietspad tussen Uikhoven en de brug naar Rekem. In Rekem, de grote weg Lanaken - Maasmechelen over om aan de Begijnenbos, links af te draaien naar hotel La Butte aux Bois.
Om 11u50 was ik thuis, juist op tijd om mijn voeten onder tafel te duwen en te genieten van 'n lekker maal. En die laatste foto, die nam ik thuis, nadat ik nog 'n aantal rijen gespit had in mijn moestuin. En om de namiddag af te sluiten, juist gezien dat Mathieu de koers gewonnen heeft. Hij is zowel 'n Nederlander als eentje van ons, gezien hij in België woont.
Waw, vandaag de eerste dag met 'n lentegevoel. Voormiddag ben ik begonnen met mijn moestuin om te spitten om dan na het middagmaal, de bus te nemen naar het ziekenuis van Genk. Eigenlijk stond dat gisteren op de planning, maar omdat mijn maat Peter enkel donderdag kon fietsen, heb ik mijn plannen omgegooid. Spijtig misschien want vandaag was de betere dag.
Maar nu mijn wandeling, vertrokken dus aan het ziekenhuis (1ste foto na het kaartje is geen eigen foto), om vervolgens de grote weg over te steken en rechts aan te houden. Links van mij lag Kattevennen, een recreatiegebied bij uitstek. Een paard heb ik altijd graag op foto en er was ook het feit dat ik vandaag niet de enige wandelaar was, ook niet in het bos.
In Zutendaal kwam ik langs manege Bosscherhof. In het centrum 'n tas koffie gedronken bij Robuust, 'n restaurant, maar je kunt er ook terecht als wandelaar of fietser. Zutendaal promoot zichzelf als "het groenste snoepje" maar het is wel spijtig om te zien dat het hele centrum volgebouwd wordt met appartementen.
Om niet via de grote weg te moeten terugkeren, nam ik de Mandelseweg, 'n fietspad door het bos. Op het hoogste punt van Lanaken, de Bessemerberg, nog 'n foto genomen en die boom, dat is 'n pruimkers. Weer 'n bewijs dat de lente nadert.
En nu juist gezien dat mijn andere fietsmaat Hubert ook met de training gestart is, 60 km. om te beginnen, niet slecht.
Vrijdagavond en het weekend kan beginnen. Veel liefst en nog zonnige dagen.
Als je met twee gaat fietsen, dan is het niet evident dat er veel foto's gemaakt worden. Vandaag was Peter mijn metgezel, zijn 1ste fietstocht dit jaar. En hij heeft het geweten, de afstand en wind tegen bij vertrek.
Ik had Peter op voorhand gevraagd hoeveel kms hij dacht aan te kunnen. Tussen de 50 en 60, heeft hij mij geantwoord. Ok. met dit gegeven ben ik aan de slag gegaan en heb 'n rit naar zijn kunnen voorbereid.
Wij zijn vertrokken aan de brug van Briegden om via het jaagpad langs het Albertkanaal tot Kanne te fietsen om daar de brug over te steken. De rit ging verder langs de sluis van Lanaye, Visé tot in Haccourt. En pech voor Peter, maar vanaf Briegden tot in Haccourt hebben we stevige wind tegen gehad, ik vermoed zo'n 4 bfr. Maar gelukkig, eens het verste punt bereikt, konden we aan de terugweg beginnen, nu wel met wind in de rug.
Voor de 2de maal door Visé om dan aan de brug in Moelingen, de Maas over te steken richting Eijsden. Met nog 'n rechtse bocht naar Gronsveld, waren we toch al rap op de Noorderbrug in Maastricht. In Smeermaas zag ik dat Peter zijn laatste kruid verschoten had, tijd voor hem om huiswaarts te keren. Hij kwam uiteindelijk uit op 'n afstand van ruim 57 km.
Zelf had ik nog niet veel goesting om er mee te stoppen, vandaar nog 'n extra lus via het kasteel van Hocht, en Rekem. In Rekem enkele foto's gemaakt, oa. van het kasteel en de distellerie Senden (info hier over: zie verder bij de foto's). Vanuit Rekem, nog de weg bergop genomen naar Zutendaal. Geen moeilijke klim maar wel 2,6 km. lang. Boven op de Besmer, terug naar huis via Gellik.
Maar voor het thuis aankomen, de douche en het avondmaal, nog rap 'n terraske in het centrum. Toevallig was daar ook 'n schaakmaat en ex-collega aanwezig zodat we nog effe ene gezellige babbel hadden. En Peter? Ik hoop dat hij straks uit zijn zetel geraakt. Alle gekheid op 'n stokje, nog 'n paar keer met mij op pad, en hij kan weer de kms en de snelheid aan.
Het was 'n boeiende dag vandaag. Het begon met te voet naar enkele winkels te gaan en mijn bankzaken te regelen (ben uiteindelijk op 5 plaatsen geweest) om na de 10-uur koffie, aan mijn geregistreerde wandeling te beginnen. Na het middagmaal, in mijn tuin gewerkt om daarna, weer al eens, te voet naar mijn oogarts te gaan om 'n attest te gaan afhalen, dienende voor mijn apotheker. Nadien naar de koers gekeken (Nokere Koerse), het avondmaal en het nieuws op tv. En zo dadelijk kijken we beiden naar 'n volleybalwedstrijd.
Ben dus blij heel even tijd gemaakt te hebben voor mijn dagelijks verslagje van mijn wandeling. Ik vertrok via het Uilenspiegelpark en het brugje over de beek om vervolgens het jaadpad te nemen langs het kanaal Briegden-Neerharen. Langs de bunker door tot bijna aan de brug van Tournebride, links af, de tunnel door en naar domein Pietersheim. Voor ene keer die beroemde boom nog eens gefotografeerd. Hij kreeg als naam"de Veldmaarschalk". Hij heeft ooit meegedaan in 'n wedstrijd: "mooiste boom van Vlaanderen".
Terug naar huis via de Wijnwijk.
Morgen ga ik fietsen, nog eens met 'n metgezel. Benieuwd hoe mijn maat er qua conditie voorstaat ... En ja, sorry dat ik vandaag wat weinig tijd heb om jullie blogjes te bezoeken. Maak het goed een van de volgende dagen.
Dag allemaal, gisterenavond had ik wat kleine problemen om bij sommigen onder u in te loggen. Het duurde en bleef duren tot ik 'n foutmelding kreeg. Op mijn gsm lukte het wel, op mijn pc niet. Even 'n rondvraag gedaan bij enkelen, en blijkbaar waren er bij anderen ook wat problemen. Hoe ook, vanmorgen was alles terug in orde.
Vandaag heb ik lang moeten wachten eer ik mijn wandelschoenen kon aantrekken. Het was al iets na 15u00 toen het relatief droog werd. Even door mijn geboortestraat, de Wijngaardstraat om aan de parking in Pietersheim met eigen ogen te zien hoe veel het geregend had. Langs het kasteel en de dreef, naar Merode Interieur, de voormalige rentmeesterswoning van het kasteel van Pietersheim. Even 'n foto van het huidige binnenplein. En dan via de Putstraat door het Graziëllapad om langs het kasteel Alicebourg terug naar het centrum te wandelen.
En toen zag ik ineens 'n nieuw lokaal met geldautomaten. Zouden de andere automaten, nu verbonden en liggende bij de verschillende banken, allemaal verdwijnen?
Terug naar huis met nog 'n foto van dat mooie prieeltje en de Langkeukelbeek.
En ja, er was ook nog 'n droog moment in de vroege ochtend. Om 8u00 was ik al bij de kapper voor renovatiewerken!
Dat denk ik toch, ..... 'n goede daad verricht vandaag. Seffens meer hierover. Het weer was iets minder slecht dan oorspronkelijk werd aangekondigd, wel veel wind maar het bleef droog. Dus na mijn 2-dagelijkse wandeling naar de bakker, mijn wandelschoenen aangetrokken en op pad gegaan.
Om te beginnen via dat eenzame paard aan het onverharde pad naar de Puin. Via de Puin zelf (ik moet toch eens opzoeken waar die straatnaam vandaan komt), langs dierenarts Neven het bos in. Vooral de stukken waar de wind vrijspel heeft, zijn er veel afgeknakte bomen te zien. Eens echter in het bos, valt de wind grotendeels weg.
Aan het bankje, gewoon recht omhoog om aan de splitsing, rechtsaf te slaan. Even nog 'n bergje op om langs de andere kant terug af te dalen. En daar zag ik die omgevallen boom liggen. Ik kom er geregeld langs, dus die boom is pas recent omgevallen. Gezien het 'n hoofdweg is in het bos en die route ook gebruikt wordt door mountainbikers, leek het mij verstandig om dit te melden aan de bevoegde diensten. Ik ken gelukkig iemand op het gemeentehuis (hij is zelfs familie) en hij heeft bos, milieu en duurzaamheid onder zijn bevoegdheden. Met 'n foto en 'n begeleidende tekst heb ik hem verwittigd. Even later kreeg ik al het bericht dat hij er 'n ploeg naar toe zou sturen om het euvel op te lossen. Ik heb dus, denk ik toch, iets goed gedaan.
In de namiddag 'n laatste foto gemaakt van de plaats waar de Langkeukelbeek ondergronds gaat. Gelet op de regen van de laatste dagen, is het niet verwonderlijk dat er weer water door de bedding loopt.
En het schaken van deze namiddag, tja, met wisselend succes. Maar geen probleem, ben weer onder de mensen geweest, geschaakt, gebabbeld, 'n biertje gedronken en de hersenen aan het werk gezet.
Heel effe de deur uit, dat was de opzet van mijn wandeling van vandaag. In de voormiddag was onze kleinzoon op bezoek en mijn wederhelft en ikzelf hadden besloten om het vier-uurtje (eigenlijk 't 3-uurtje) elders te gaan nuttigen.
Zo kwam het dat ik na het middagmaal even de benen gestrekt heb voor 'n korte wandeling. Gewoon onze straat uit, naar de Bessemerstraat en langs de trappen aan de school, naar beneden in de richting van het kanaal. Daar zag ik opnieuw wat de wind allemaal doet met afgestorven takjes. Voor 'n koersfiets met dunne bandjes is dat laveren tussen de twijgjes. Vandaar mijn wijze beslissing van gisteren om gewoon de stadsfiets te nemen met dikkere banden.
Aan de Sappi, terug de helling omhoog om via de Sportoase, terug naar huis te keren.
En die versnapering elders, die heeft ons gesmaakt. Een natje en 'n droogje, kortom wat extra bescherming tegen de koude wind (lees: wat meer vet omheen de knoken!). In mijn geval, dat extra vet wandel en fiets ik er toch terug af.
Sorry verder dat er maar 'n paar foto's gemaakt zijn, dat heb je met 'n korte wandeling. Nog ene fijne avond en tot morgen.
Gisterenavond na het bekijken van het weerbericht, besloten vandaag 'n fietstocht te maken. Het werd weliswaar 'n tocht met de stadsfiets in de namiddag, na 'n toch wel drukke voormiddag. Eerst naar de bakker en daarna was ik muilezel van dienst bij het winkelen in een der plaatselijke warenhuizen. Terug thuis, nog 'n kort werkje in de tuin waarna ik desondanks toch nog even de tijd vond om mijn puzzel af te werken. Beeld van Capri, 1.500 stuks en het merk van de puzzel was Clementoni. Altijd 'n goed merk en mooie stukjes.
Na het middagmaal, dan op pad. Aan de brug van Briegden, naar beneden naar het jaagpad langs het Albertkanaal. In Kanne de brug over om mijn weg te vervolgen richting de sluis van Lanaye. Tussen Lanaye en Moelingen, even gestopt aan die trappen om eens te kijken naar het waterpeil van de Maas. Je ziet duidelijk dat de rivier gestegen is, temeer omdat in de Ardennen al die sneeuw gesmolten is en mee afgevoerd wordt.
In Eijsden nog even gestopt voor 'n foto om dan richting Maastricht te bollen. Maar juist voor de stad, naar rechts gereden, naar Gronsveld en Meerssen. Aan het kruisbeeld kun je rechtdoor fietsen naar Valkenburg, maar ik koos de linkerweg, terug naar Maastricht en de Noorderbrug. Onderweg nog rap een der mooie oudere gebouwen op foto gezet.
En via de Noorderbrug, naar Maastricht en Smeermaas om daar nog 'n laatste lus te maken achter Hocht door. En waarom de stadsfiets? Na de sneeuw- en regenval van de voorbije dagen, weet je nooit hoe de wegen er uit zien. En maar goed ook, op vele fietspaden lagen nog afgerukte takjes, ik heb door plassen moeten fietsen en de boeren hebben met hun tractoren veel modder achtergelaten op de fietspaden.
Mijn fietstocht afgesloten met 'n tas koffie en 'n biertje en daarna 'n lekkere douche. De volgende dagen voorspellen weer niet veel goeds. We zien wel wat ik er van maak.
Met 'n licht gevoel in het lijf (je kent dat wel, na 'n bezoek aan het kleinste kamertje ...) al relatief vroeg op pad om te wandelen. Ik had gezien dat het omstreeks 10u30 zou beginnen te regenen, dus was ik al om 8u52 onderweg.
Deze keer eens niet door modder en water gestapt, maar mij braaf aan verharde wandelwegen gehouden. Ik wilde eindigen met proper wandelschoenen. Als ik zoals gisteren de onverharde paden opzoek, dan weet je op voorhand dat je schoenen het niet droog houden. Dikwijls kun je niet anders dan er doorheen te stappen, want links of rechts is het doorgaans even modderig als rechtdoor. Maar zoals gisteren gezegd, ik laat het niet aan mijn hart komen.
Maar vandaag hield ik het dus droog. Vertrokken langs de Pastoorslindestraat en op de hoek met de Kewithstraat, rechtdoor naar Gellik via de Kewithdreef. Onderweg 'n foto van de talloze paarden die er in Lanaken rondlopen. Terug naar Lanaken via het oude spoor en de grachten die uitzonderlijk volgelopen zijn met water ('n teken dat het de afgelopen dagen goed geregend heeft).
Wat verderop zag ik dat de blaadjes bomen krijgen, ... oei, andersom zeker ... Vroege bloesem? Via het kanaal en de sluis, terug naar het centrum. Aan het Kerkplein de doorsteek naar het Molenweideplein gemaakt en met de eerste druppels regen, mij huiswaarts gehaasd. En nu ik dit aan het typen ben, 11u20, is het flink aan het regenen. Ik maakte voor mezelf ook 'n korte vergelijking met verleden jaar, toen zat ik aan 354,65 wandelkilometers en aan 1.043,45 fietskilometers, gemeten over dezelfde periode. Een heel verschil met dit jaar (zie aan de linkerkant de cijfers van dit jaar). De lente laat duidelijk op zich wachten.
Ze zeggen altijd dat "het kind in iemand" nooit helemaal verdwijnt, zelfs al word je - zoals in mijn geval - 69 jaar. Nu heb ik altijd al 'n voorliefde gehad voor onverharde paden, maar nu in deze tijd van het jaar - de sneeuwval van gisteren en de zware regen van deze nacht - is het overal drassig. Ik zoek het uiteraard niet bewust op, maar ik vind het plezant om door de modder te baggeren en door de plassen te stappen. Pas op, ik doe het niet met opzet, maar soms kun je niet anders.
Anderzijds blijft 'n mens ook 'n stukje avonturier behouden, dat deed ik mezelf aan door op het eind van mijn wandeling, over 'n smal vlonderpad te stappen. Dadelijk meer hierover.
Maar mijn wandeling vertrok in de Arkstraat waar nogal lichtzinnig 'n bouwvergunning werd toegekend voor 'n woonblok met appartementen. Een stoep voor wandelaars, en zeker voor gebruikers van 'n rollator of rolstoel, die kunnen op hun kin kloppen en moeten de rijweg op. Wat verderop, 'n smal openbaar pad genomen tussen de Bessemerstraat en de Heuvelstraat.
En vanaf daar ging het naar Pietersheim. De toegangspoort naar de burchtruïne stond weer open en ik heb er van geprofiteerd om nog eens de klim naar de toegangstoren te maken. De houten treden waren weliswaar spekglad, maar ik ben boven geraakt en heb er toch enkele mooie foto's kunnen nemen. De ruïne heb ik verlaten aan de achterkant. Eerst nog naar beneden om de waterput en de wallen te fotograferen en dan de brug over naar de dreef in het bos.
De dreef gevolgd tot het einde en dan naar links, naar de Neerharenweg. Uiteraard wilden weer enkele paarden van Melchior op de foto. En dan dat vlonderpad, daar wilde ik toch eens kijken hoe drassig de grond was langs het pad. En ja, het had iets van 'n avonturentocht. Eerst diende je je evenwicht te bewaren op dat kletsnatte pad en voorts was het kwestie om niet in het slijk terecht te komen, met gevaar op natte voeten.
Voila, 'n mooie wandeling en dan tel ik mijn ochtendwandeling nog niet mee. In de vroege morgen (7u20) was ik al op pad voor brood, croissants en iets lekkers bij de koffie in de namiddag. En nu, 13u22, is het aan het regenen in Lanaken.
"Oei, oei, oei", dat was mijn eerste reactie toen ik vanmorgen de gordijnen opentrok. Lanaken volledig onder de sneeuw. En het werd er niet beter op. Gaandeweg de voormiddag is er nog overvloedig sneeuw bijgevallen. Het zou toch niet waar zijn, na die regendag van gisteren, vandaag weer niet de deur uit kunnen ...? Foto's van onze tuin deze ochtend.
Maar gelukkig is iets na het middaguur, het sneeuwen gestopt en is de dooi ingezet. Mijn stevige wandelschoenen waren rap aangeriemd om naar Pietersheim te stappen. Via de kinderboerderij en langs de speeltuin, links het onverharde pad genomen naar de grachten rond de burchtruïne en naar het kasteel. Uiteraard was het overal drassig, het was +/- 4°, maar met de juiste schoenen aan, kon dat de pret niet bederven. Terugkeren deed ik via de Putstraat, de Ganzenpoel en de Drie Eikenstraat. Verder gewoon naar het centrum en daar in de rapte nog ene warme choco gedronken. Die smaakte.
Ik zal maar niet klagen over het weer, het is wat het is, regen en nog eens regen. En het ziet er voor de rest van de dag niet beter uit. Er zal dus niet gewandeld of gefietst worden vandaag, tenzij de weergoden nog spectaculair 'n langere droge periode willen inlassen. Maar ik maak mij geen begoochelingen.
Het wordt dus 'n binnen-zit-dag met wat gepuzzel, het lezen van 'n boek en wat hulp in het huishouden (mijn wekelijkse taken). Maar zoals gewoonlijk op dergelijke dagen, wil ik jullie, bezoekers van mijn blog, kennis laten nemen met een der naburige gemeentes. Deze keer wordt dat As (Asch zoals het vroeger genoemd werd). Het dorp ligt ingeklemd tussen Genk-Oudsbergen-Maaseik-Dilsen/Stokkem-Maasmechelen-Zutendaal. As is vooral gekend omdat in 1901, André Dumont er steenkool vond, het begin van 'n lange periode van mijnontginningen in de regio.
As is anderzijds ook 'n gemeente waar ik per fiets, regelmatig doorrij. Niet ver verwijderd van mijn gemeente Lanaken. Je kunt er bvb. het oude kolenspoor nemen tot Maaseik of naar Oudsbergen fietsen. In As is het ook gezellig toeven in het voormalige spoorwegstation, nu 'n fietscafé.
Ik heb dus weer wat oude postkaartjes bij mekaar gezocht maar heb mij toch serieus moeten beperken. Voor zo 'n relatief kleine gemeente, waren er veel verschillende kaartjes te vinden.
Beste mensen, hopelijk hebben jullie wat meer geluk met het weer, anders nog 'n fijne dinsdag.
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Gelukkig was die bui van korte duur en kon ik toch tijdig vertrekken. 
Maar ik vrees dat de rest van de dag 'n verzopen bedoening gaat worden. Bij deze hou ik het dus voor bekeken. Ik ben deze week al 'n paar keer nat geworden, dat volstaat. Nog even wat ronddwalen op mijn pc, verder werken aan 'n nieuwe puzzel en deze namiddag naar de koers kijken op tv. Gent - Wevelgem. 
Ik ben Eddy Meuris