WIE ZIJN WIJ? Mijn vrouw en ik zijn twee “oudere” senioren met een jong hart, vier kinderen en dertien kleinkinderen. We zijn beiden lid van een tafeltennis- en een wandelclub, genieten van klassieke muziek en moderne kunst. Ik speel af en toe piano in een nostalgisch salonorkestje, lees en praat graag over het heelal en ben sterk geïnteresseerd in veel aspecten van de Nederlandse taal en verkeers(on)veiligheid. Verder ben ik sinds 1995 bestuurslid van een zogenaamd "OKRA-trefpunt", een lokale afdeling van de grootste seniorenbeweging in ons land Vrouwlief schildert en tekent niet alleen, maar is ook een creatieve kokkin, houdt van bloemen en onderhoudt de tuin, naait graag en maakte vroeger avontuurlijke exploratiereizen naar Nepal, India, Mongolië, Atlasgebergte, … (is daar op mijn aandringen in 2005 mee gestopt). Ze leest snel en veel en houdt van Franse films.
oma tussen haar verfjes, kwastjes, papier, doek, javel enz.
Sommigen noemen me een kommaneuker (muggenzifter). Of ik die bijnaam verdien, moeten mijn bezoekers maar beoordelen. Op dit blog wordt in elk geval niet geneukt, misschien wel geluld (voor het eerste bestaan andere wipsites, pardon, websites). Op dit blog schrijf ik zowel persoonlijke “dagboek-notities” als commentaren, ernstig of luchtig, op uiteenlopende onderwerpen. De afbeeldingen zijn – tenzij anders vermeld – meestal geschilderd of op computer getekend door mijn echtgenote, waarbij haar 12 jaar academie-opleiding en workshops goed van pas komen. Tot eind 2008 toonde ze haar creaties trouwens op een eigen blog: http://blog.seniorennet.be/computeroma maar ze ziet meer in één gezamenlijk blog voor ons beiden.
06-01-2008
Groot Dictee
"dansende tulpen", door computeroma op computer geschilderd met het tekengereedschap van het programma Painter Classic
Groot Dictee
Waarom toch hechten (zogenaamde?) taalliefhebbers ieder jaar weer zo veel belang aan de spellingpoppenkast van het Groot Dictee op de televisie? Er zijn zelfs fanaten die het uit het hoofdleren van het Groene Boekje als enige hobby koesteren. Wat een tijdverlies, ik moet er niet aan denken! Zon dicteewedstrijd heeft trouwens weinig met taal te maken maar is gewoon een banaal spelletje: hoe schrijf je woorden die je in de praktijk nooit gebruikt?
Toch doe ik elk jaar weer aan die onzin mee, want mijn vrienden en kennissen (die het verschil tussen taal en spelling maar niet willen inzien) zouden anders kunnen denken dat Kommaneuker niet durft
Ah ja, nu wil u natuurlijk ook weten hoeveel fouten ik gewoonlijk maak. Wel, vaak gok ik goed en schommel dan rond het gemiddelde Dit jaar plaste ik 17 keer (gemiddelde: 15) naast het modelpotje.Zo schreef ik bv. fijngesneden in twee woorden (foei!), maar klip-en-klaar dan weer correct (hoera!); jongens toch, wat een flauwekul (in één woord, ik heb het opgezocht!).
Het klinkt misschien lelijk maar ik zou die goeie spellers-van-ongebruikelijke-woorden eens willen zien zweten als ze hun werkelijke taalkennis moesten bewijzen in een echte taalproef. In de volgende tekst (met vooral gewone woorden) heb ik in een vlaag van sadisme meer dan 15 taalfouten verwerkt en vraag me af hoeveel die spellingspecialisten er zouden kunnen aanwijzen. Voor wie het wil proberen, een kleine tip: de tekst is op heel wat plaatsen eigenlijk meer Frans dan Nederlands! (sorry voor de onsamenhangende inhoud Jan Wolkers had een beter verhaal - maar het gaat om de taalfouten)
Directeur Peeters had onlangs een contract onderhandeld dat hem zou toelaten van zijn zakencijfer quasi te verdubbelen, maar hij moest nog steeds een groot bedrag aan een leverancier en had schrik dat deze een advocaat zou inschakelen. Hij verwachtte zich zelfs aan een proces, dat een einde zou stellen aan zijn uitbreidingsplannen. Het proces kwam er inderdaad, maar gelukkig werd dat pas voorzien voor binnen een jaar. Maar een week later had hij terug pech: de nieuwe wagen van zoonlief, onderweg naar een sollicitatiegesprek, was aan een rondpunt plotseling om onbekende reden stilgevallen en dus deed hij beroep op pa om hem te komen halen. Door de vertraging kwam hij te laat op de afspraak, maar de pesoneelschef had begrip voor de situatie. Wees gezeten zei hij en bood zoon Peeters een tas koffie aan. Het mocht niet baten: zijn kandidatuur werd niet weerhouden en na een kwartier mocht hij beschikken. Hij troostte zich met een bioscoopbezoek en kocht een kaartje aan de prijs van tien euro
TOE(kom)MAATJE. In zijn Kersttoespraak riep Koning Albert II alle Belgen op tot meer burgerzin door het leren van elkaars taal. Die oproep vond ik om twee redenen nogal vreemd: 1) een taal leren is alleen zinvol als je die ook werkelijk regelmatig moet gebruiken (zoals de taal van de streek waar je woont of werkt); niets verleer je immers zo snel als een taal die je niet gebruikt. 2) de leden van het Koninklijk Huis zelf staan ondanks hun voorbeeldfunctie - nu niet bepaald bekend om hun vlot gebruik van onze (eerste!) landstaal. Daags na de Koninklijke toespraak schreef Gazet Van Antwerpen o.m.(ik citeer): Koningin Paola spreekt nog steeds een schabouwelijk Nederlands
Reacties op bericht (2)
08-01-2008
VlaandraÇonne
O dierbaar Vlaanderen - O heilig land der vaâ-deren enz... dat heeft natuurlijk niets te maken met die mooie tulpen van computer oma of de spelling.
08-01-2008 om 14:55
geschreven door Wim
07-01-2008
pffft....
Pfff...moeilijk zeg Komma... ik ga gewoon op mijn gevoel af en markeer wat ik fout "aanvoel " met geel. Moet ik de hele tekst overtypen, of is het voldoende als ik markeer wat ik fout vind? ' 't Is bij mij gewoon een kwestie van aanvoelen hoor, ik heb bepaalde zaken nooit begrepen, waarschijnlijk omdat we thuis altijd engels gesproken hebben en omdat ik pas nederlands heb geleerd toen ik acht jaar oud was. Zo kan ik bv. het uur niet onthouden, half vijf is voor mij nog steeds half past five en in 't engels zijn er ook geen mannelijke of vrouwelijke woorden, alles is ' it ' , ik begrijp dus niet hoe een tafel vrouwelijk of mannelijk kan zijn, in't frans is dit ook zo'n probleem. Bovendien verandert de nederlandse spelling om de haverklap en dan wordt het nog ingewikkelder. Het heeft jaren geduurd vooraleer ik een gordijn uit een draperie kon houden en een laken uit een deken en nu kom jij met dit af.... enfin, 'k heb mijn best gedaan hé? Groetjes !
Directeur Peeters had onlangs een contract onderhandeld dat hem zou toelaten van zijn zakencijfer quasi te verdubbelen, maar hij moest nog steeds een groot bedrag aan een leverancier en had schrik dat deze een advocaat zou inschakelen. Hij verwachtte zich zelfs aan een proces, dat een einde zou stellen aan zijn uitbreidingsplannen. Het proces kwam er inderdaad, maar gelukkig werd dat pas voorzien voor binnen een jaar. Maar een week later had hij terug pech: de nieuwe wagen van zoonlief, onderweg naar een sollicitatiegesprek, was aan een rondpunt plotseling om onbekende reden stilgevallen en dus deed hij beroep op pa om hem te komen halen. Door de vertraging kwam hij te laat op de afspraak, maar de pesoneelschef had begrip voor de situatie. Wees gezeten zei hij en bood zoon Peeters een tas koffie aan. Het mocht niet baten: zijn kandidatuur werd niet weerhouden en na een kwartier mocht hij beschikken. Hij troostte zich met een bioscoopbezoek en kocht een kaartje aan de prijs van tien euro<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
GRAAG UW COMMENTAAR op mijn schrijfsels! Laat me vooral weten wanneer u het ergens mee oneens bent. Ik ben trouwens niet bang voor kritiek, integendeel: het kan me aanmoedigen om (beter) na te denken voordat ik iets schrijf. Ik krijg liever kritiek dan nietszeggende plaatjes of andere (goedbedoelde) “boodschappen” die niks met mijn blabla te maken hebben.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
De meeste afbeeldingen uiterst LINKS zijn FOTO'S van schilderijen (op papier, doek of andere materialen) die vrouwlief in haar schildersatelier gemaakt heeft. In deze RECHTERkolom staan afbeeldingen die ze op computer heeft getekend. U kan er ook vinden op haar eigen seniorennet-blog ("computeroma") maar de laatste tekeningen daar dateren van 27.10.2008: ze haat nl. de rompslomp van een eigen blog.... Maar gelukkig mag ik op mijn blog af en toe een of meer van haar creaties tonen. Ze inspireert zich meestal op het familiealbum, foto’s uit de media of bestaande kunstwerken, maar ze houdt niet van braaf copiëren en het eindresultaat wijkt dus nogal eens af van het origineel en benadert soms zelfs het abstracte, waarbij ze haar aangeboren kleurgevoel de vrije loop laat (tijdens haar academie-opleiding kreeg ze daarvoor felicitaties).
en nu kom jij met dit af....
