WIE ZIJN WIJ? Mijn vrouw en ik zijn twee “oudere” senioren met een jong hart, vier kinderen en dertien kleinkinderen. We zijn beiden lid van een tafeltennis- en een wandelclub, genieten van klassieke muziek en moderne kunst. Ik speel af en toe piano in een nostalgisch salonorkestje, lees en praat graag over het heelal en ben sterk geïnteresseerd in veel aspecten van de Nederlandse taal en verkeers(on)veiligheid. Verder ben ik sinds 1995 bestuurslid van een zogenaamd "OKRA-trefpunt", een lokale afdeling van de grootste seniorenbeweging in ons land Vrouwlief schildert en tekent niet alleen, maar is ook een creatieve kokkin, houdt van bloemen en onderhoudt de tuin, naait graag en maakte vroeger avontuurlijke exploratiereizen naar Nepal, India, Mongolië, Atlasgebergte, … (is daar op mijn aandringen in 2005 mee gestopt). Ze leest snel en veel en houdt van Franse films.
oma tussen haar verfjes, kwastjes, papier, doek, javel enz.
Sommigen noemen me een kommaneuker (muggenzifter). Of ik die bijnaam verdien, moeten mijn bezoekers maar beoordelen. Op dit blog wordt in elk geval niet geneukt, misschien wel geluld (voor het eerste bestaan andere wipsites, pardon, websites). Op dit blog schrijf ik zowel persoonlijke “dagboek-notities” als commentaren, ernstig of luchtig, op uiteenlopende onderwerpen. De afbeeldingen zijn – tenzij anders vermeld – meestal geschilderd of op computer getekend door mijn echtgenote, waarbij haar 12 jaar academie-opleiding en workshops goed van pas komen. Tot eind 2008 toonde ze haar creaties trouwens op een eigen blog: http://blog.seniorennet.be/computeroma maar ze ziet meer in één gezamenlijk blog voor ons beiden.
05-07-2008
Kind in berghok en andere gazettenpraat
1) Een van mijn favoriete blogsters (Bojako) uitte onlangs op haar eigen blog haar terechte ergernis over een vlammend artikel in Gazet van Apen (soms nog steeds De Frut genoemd), waarin een kleuterjuf zwaar op de korrel werd genomen omdat zij een vierjarige stoute kleuter korte tijd in een berghok had opgesloten (blijkens een bijgaande foto was dat hok helemaal niet zo angstaanjagend: een ruime bergplaats met wat schoonmaakgerei en een groot raam met uitzicht naar buiten..). De Gazet zette het geval dik in de verf, de moeder eiste en kreeg excuses van de schooldirectie, wilde haar andere kinderen tot de vakantie niet meer naar school sturen, kortom: algemene schande, verontwaardiging langs alle kanten en een heerlijke kluif voor de Gazet. Ik wil het gedrag van die juf niet goedpraten -de tijden zijn veranderd - maar het is een publiek geheim dat de vrije opvoeding van tegenwoordig wel eens tot excessen leidt, waarbij kinderen hun ouders en andere opvoeders tiranniseren. In zon geval kan ik de houding van een uitgedaagde leerkracht wel een beetje begrijpen. Ik vraag me dan ook af of zon overdreven aandacht en medelijden met een gestraft kind pedagogisch wel verstandig is. Maar ja, sommige kranten maken nu eenmaal graag van een mug een olifant.
2) Nog zon olifanten/mug-verhaal in diezelfde Frut. De mug: In werd een bromfietser aangereden door een automobilist, die vluchtmisdrijf pleegde; de bromfietser kwam er met lichte verwondingen van af, zijn brommer werd licht beschadigd. De chauffeur pleegde vluchtmisdrijf. Een bijna alledaags voorval, waar de Gazet normaal niet meer dan twee regels aan had kunnen wijden, ware het niet en hier komt de olifant - dat de moeder van het slachtoffer tot groot jolijt van GVA op het idee kwam om via de Gazet een emotionele oproep te doen tot eventuele getuigen van het ongeval, zodat de gevluchte dader van deze gruwelijke misdaad misschien opgespoord zou kunnen worden (en liefst openbaar opgeknoopt?). Ze trok met haar zoon, zijn brommer en een fotograaf van GVA naar de plaats van de ramp, daar werd het tuig op de rijbaan gelegd, de zoon mocht er naast poseren en de Frut hield aan een banaal faitdivers een heerlijk-vettige foto-reportage over.
Soms bekruipt mij de lust - zoals ook bij Bojako?... - om van krant te veranderen, en daarom probeer ik inderdaad wel eens een concurrerende gazet maar moet dan tot mijn ergernis vaststellen dat die al niet beter zijn, tenzij (misschien) een echte zgn. "kwaliteitskrant" als De Standaard of De Morgen, maar daarin mis ik dan weer andere dingen die ik bij GVA wél kan waarderen...
Reacties op bericht (3)
10-07-2008
..
Gelukkig zijn er inderdaad nog de steengoede cartoons in de GVA - als die nog wegvallen is het helemaal naar de euh... botten. De column van Paul Geudens lees ik ook elke dag. Toch heb ik de indruk dat ofwel de inhoud van de GVA ofwel mijn visie op het leven sterk veranderd is. Ik twijfel soms of het aan mij ligt en aan het ouder worden. Wat je schrijft over de Humo-cartoons. Als ze niet op jongeren gericht zijn en niet bedoeld zijn om te lachen, (cartoons moeten naar mijn mening toch een glimlach op je gezicht toveren zoals bij Canary Pete en Quirit) waarvoor dienen ze dan, gewoon als bladvulling? Net als jij lees ik ook nooit de columns van Matthysen of Grunberg. Brusselmans kan me 'soms' wel bekoren en inderdaad niet omwille van de inhoud, want als je Henry Miller gelezen hebt dan shockeren woorden zoals foef en flurk helemaal niet. Maar net zoals jij heb ik het gevoel dat hij 'tongue-in-cheek" schrijft. Ik zou echter nooit geld uitgeven en een boek van hem kopen. Dwarskijker is natuurlijk een must! Ik ben het ook bijna altijd eens met zijn opmerkingen. Enfin, je hebt me even weer overtuigd om mijn twee abonnementen niet op te zeggen. Ik zal de goede dingen lezen en de rommel overslaan. Toch vind ik het spijtig van de verspilde bladzijden want er is nog veel onontdekt talent op de markt. Maar ja .. ze moeten aan de eisen van iedereen voldoen hé, en niet iedereen vindt goed wat ik goed vind.
Ps. Ik heb tijdens mijn leven twee lezersbrieven geschreven naar de krant en ze zijn allebei gepubliceerd. Wat me wel ergerde was dat ze er beide keren kleine zaken uitlieten of bijschreven die de zin een andere context gaven.
Regen groetjes,
10-07-2008 om 10:08
geschreven door bojako
08-07-2008
Gazettenpraat: antwoord aan Bojako
Beste Bo, een krant is meer dan alleen maar nieuws of pseudo-nieuws. Ik moet er niet aan denken om b.v. de politieke commentaar van Paul Geudens op mijn TV-scherm te moeten lezen of de knots goeie cartoons van GVA te moeten missen. En wat de Humo-humor betreft: die is m.i. juist niet op jongeren gericht en de stront-cartoons zijn volgens mij niet bedoeld om te lachen en vragen zelfs niet om begrepen te worden: ze zijn gewoon compleet maf, en de ene lezer houdt daarvan, de andere niet. . En wie zich eraan ergert slaat ze toch gewoon over?! Ik lees b.v. nooit de columns van Hugo Matthysen of Arnon Grunberg, maar met Herman Brusselmans lach ik me rot, niet om wat hij schrijft (want dat is twee keer niks) maar om de geniale manier waarop hij het doet. Er blijft (voor mij) in elk geval nog genoeg interessants over. Ik wou b.v. dat ik kon schrijven als Dwarskijker. Naast de indringende reportages kan ik ook enorm genieten van het originele en perfecte taalgebruik van Humos redacteuren, die volgens mij zelfs klassieke Vlaamse taalfouten uit lezersbrieven filteren vóór publicatie. Over lezersbrieven gesproken: probeer het toch eens (wees kort, concreet en kom liefst met iets nieuws) maar laat de moed niet direct zakken als je brief niet verschijnt; vroeg of laat lukt het (ik spreek uit ervaring)
Groetjes en dank voor je reactie!
08-07-2008 om 17:31
geschreven door kommaneuker
07-07-2008
..
Ik blijf voorlopig nog even de GVA houden, maar als het zo verder blijft, dan kan ik evengoed het kort nieuws op 't Internet lezen. Daar kan je ook je postcode inzetten en dan krijg je regionaal nieuws. Maar het is zo'n ingebakken gewoonte hé, 's morgens die krant bij de koffie - ik kan natuurlijk een boek lezen. Ik heb hetzelfde probleem met de Humo. Ik neem dit ook al sinds we getrouwd zijn. Sommige artikels zijn nog de moeite waard, maar de cartoons en de humor vind ik verschrikkelijk - precies tekeningen van kinderen die de anale periode nog niet verwerkt hebben, allemaal stront en braaksel - ik snap het zelfs niet! Ik kan me er best bij neerleggen dat ze zich moeten richten naar een jonger publiek, maar vinden die allemaal de 'cringe humor' zo om te lachen? Ik heb me echt moeten inhouden om niet naar de GVA zelf te schrijven, maar zoals ik het in mijn blog zeg : je mag tegenwoordig geen woord kritiek schrijven als er een allochtoon bij betrokken is of je wordt als een rascist bestempeld. Vreselijk toch. Uw verhaal deed me ook met verstomming slaan, ik moet die krant gemist hebben (op heel drukke dagen durft dat wel eens gebeuren). Ach, al goed dat we op onze blog onze mening nog kwijt kunnen hé Komma? Lieve groetjes,
GRAAG UW COMMENTAAR op mijn schrijfsels! Laat me vooral weten wanneer u het ergens mee oneens bent. Ik ben trouwens niet bang voor kritiek, integendeel: het kan me aanmoedigen om (beter) na te denken voordat ik iets schrijf. Ik krijg liever kritiek dan nietszeggende plaatjes of andere (goedbedoelde) “boodschappen” die niks met mijn blabla te maken hebben.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
De meeste afbeeldingen uiterst LINKS zijn FOTO'S van schilderijen (op papier, doek of andere materialen) die vrouwlief in haar schildersatelier gemaakt heeft. In deze RECHTERkolom staan afbeeldingen die ze op computer heeft getekend. U kan er ook vinden op haar eigen seniorennet-blog ("computeroma") maar de laatste tekeningen daar dateren van 27.10.2008: ze haat nl. de rompslomp van een eigen blog.... Maar gelukkig mag ik op mijn blog af en toe een of meer van haar creaties tonen. Ze inspireert zich meestal op het familiealbum, foto’s uit de media of bestaande kunstwerken, maar ze houdt niet van braaf copiëren en het eindresultaat wijkt dus nogal eens af van het origineel en benadert soms zelfs het abstracte, waarbij ze haar aangeboren kleurgevoel de vrije loop laat (tijdens haar academie-opleiding kreeg ze daarvoor felicitaties).
