Naam : Myette, woon in Antwerpen, heb 1 man, 1 dochter, 1 zoon, 1 schoonzoon, geen kleinkinderen, 1 schildpad, ben Boogschutter, verjaar in november, ik hou van lezen, crypto- grammen, schrijven, com- puteren, bloggen, minigolf, nieuwe contacten maken, pret maken met vrienden.
100% 150% 200% LOEP
REAGEER EENS OP MIJN SCHRIJFSELS ZODAT IK WEET DAT IK NIET TEGEN DE MUREN PRAAT
Voor de weetgierige lezers die willen weten hoe wij Antwerpenaren tegen elkaar "klappen"... klik maar eens op dit plaatje... niet voor gevoelige zielen... Myette
Een vermoeiende dag gehad... deze voormiddag wat dringende boodschappen gedaan... even naar huis voor een boke... dadelijk terug op stap naar het shoppingcentrum Wijnegem... de bedoeling was wat inspiratie op te doen voor de feestdagen... de kinderen krijgen elk een envelop met inhoud (natuurlijk) EN 1 of 2 pakjes want pakjes opendoen is toch altijd plezant... nu is de vraag elk jaar WAT moet er in die pakjes... als die gasten iets nodig hebben kopen ze het gewoon en ik ben ook niet zo'n moeder kloek die om de haverklap bij de kinderen thuis rond loopt te neuzen... dus heb ik er geen flauw benul van wàt ze allemaal niet hebben... dus inspiratie... jaja ik was vertrokken bezield met de beste voornemens ... zou eens eventjes alle verdiepingen afschuimen... ocharme we zijn nog niet tot in de helft van het gelijkvloers geraakt... aangezien alles daar open en bloot ligt stap je er ook gemakkelijker binnen (of beter door) wat ik dan ook gedaan heb... 't manneke op een van de vele banken neergepoot en ik al die boetiekjes binnen... op zoek naar wàt... enfin ik heb toch al 2 cadeautjes bemachtigd... maar wàrm dat het daar was en vólk... overal in de file staan is nu ook geen pretje... op jacht gaan naar een verkoopster om je verder te helpen ook al niet... 't manneke was niet bepaald in jubelstemming want hij moest de pakjes dragen... tot overmaat van ramp was het bij allebei hoog water en op zoek gaan naar de toiletten vonden we teveel moeite dus zijn we vlug ons karreke ingewipt voor de terugweg... volgende week zullen we het nog eens proberen... Voor onze katten heb ik vitamine-snoepjes gevonden... kocht die vroeger bij Kruidvat maar ze verkopen het niet meer... ons Poekie is er zo aan gewend dat ze 's morgens naast mij komt zitten en haar bakje negeert tot ze haar snoepjes heeft gekregen... dan begint ze maar eerst te eten... heb die nu in een dierenzaak moeten halen maar heb ze heel wat duurder moeten betalen dan vroeger... misschien moet ik eens een protestbrief schrijven naar Kruidvat... is er iemand die chinees kent... ze hebben me namelijk wijsgemaakt dat Kruidvat overgenomen is door een chinese firma... weet niet of het waar is. Oeioei... zo laat al... moet gaan koken... tot later dan maar hé... groetjes Myette
Zoals de aandachtige lezer(es) weet heb ik 1 dochter en 1 zoon... in die volgorde... met de dochter weinig of geen problemen gehad in haar kindertijd... ze leerde goed en ik moest haar na het tweede leerjaar bijna nooit meer helpen met schoolwerk... als kleuter kon ze soms driftig worden als ze haar zin niet kreeg maar dat is met de jaren wel overgegaan... eens gooide ze zich op de vloer in onze buurtwinkel en weigerde met me mee te komen... het heeft echter niet lang geduurd voor ze achter me aan kwam hollen want ik liet haar gewoon liggen en ging op huis aan... ik zie en voel nog die verontwaardigde blikken van de andere klanten die me heel zeker een ontaarde moeder vonden maar het heeft geholpen... wat ik had moeten doen als ze niet vlug rechtgekrabbeld was weet ik niet... ik heb toen gewoon geluk gehad... jaja geduld is niet een van m'n deugden... ik geloof nog altijd in een ferme hand om kinderen op te voeden... niet iedereen zal hiermee akkoord gaan dat weet ik maar als ik in de supermarkt sommige kinderen hun ouders zie manipuleren draait m'n maag om... Dan was er nog de zoon en dàt was een ander paar mouwen... als kleuter een schatje... kon goed alleen spelen... was meegaand... lief... enz. en zo verder maar... avontuurlijk als de pest... wilde alles uitproberen... is er trouwens nóg mee bezig... er zat en zit geen haar kwaad bij maar telkens presteerde hij het zich in de nesten te werken... de vakanties waren voor mij een echte kwelling... ikzelf heb nooit op straat mogen spelen als kind en vind dat een gemis dus wilde ik het mijn kinderen niet aandoen... op een hete augustusmiddag lag ik zalig in de tuin te genieten van het zonneke in m'n kleinste bikinike... ja toen kon ik dat nog dragen... toen er gebeld werd... aan de deur stonden 2 stoere agenten mèt combi die me vroegen in te stappen om naar het politiebureau te komen... ze waren wel zo vriendelijk mij me eerst te laten verkleden... ik toen heel schichtig die combi in want ik zag al hier en daar gordijntjes bewegen bij de buren... de zaak was deze... zoonlief die toen ongeveer 7 jaar was en die geacht werd in onze buurt te spelen... was naar het naburige park getrokken met zo'n pistool waarmee je met loodjes kunt schieten... dat pistool was van m'n man en ze hadden samen de avond ervoor op een doel staan schieten... hij had dus met dat ding op de eendjes geschoten en was op heterdaad betrapt... er werd proces verbaal opgemaakt met veel blabla en zoon werd flink bang gemaakt... maar ondertussen was de mama spinnijdig geworden... toen we eindelijk werden losgelaten vroeg de agent heel beleefd of ze ons niet met de combi naar huis terug moesten brengen wat ik ook heel beleefd heb afgewimpeld... 1 keer was genoeg voor mij... toen ben ik naar huis gemarcheerd met een berouwvolle en snotterende zoon zo'n 2 meter achter me aan... dichterbij mocht hij niet komen van mij... de rest van de dag huisarrest en toen m'n man van zijn werk thuis kwam kreeg hij er nog een keer van langs want die was zijn pistool kwijt en dat was nog van zijn overleden broer geweest... we hebben dat ding ook nooit teruggekregen... in beslag genomen door de politie... heel waarschijnlijk mee naar huis genomen voor een van hun kinderen... dat was maar 1 voorvalletje van de vele... die zal ik later nog wel eens vertellen... genoeg voor vandaag... groetjes van Myette
Ik krijg daar zojuist een mailtje binnen van een kennis die me vraagt dit door te sturen... Kennen jullie iemand die een van deze schattige puppy's wil adopteren... Golden Retrievers... ga proberen de foto's door te sturen...
Als je zelf zo'n donzig ding in huis wil nemen of iemand kent die... contacteer dan onderstaand adres... de dame is wel franstalig... men weze verwittigd...
Ik zit zelf met 3 katten EN een echtgenoot dus spijtig genoeg is dit geen spek voor mijn bek maar m'n hart bloedt...
Beste mensen, Dit is een DRINGENDE MAIL. Kennen jullie iemand die graag een van deze lieve Golden Retrievers zou willen adopteren. Helemaal GRATIS!!! Contacteer dan onderstaande dame Gaelle Wenger. Als deze hondjes geen thuis vinden worden ze in slaap gedaan, laat dus deze mail a.u.b. rondgaan destemeer kans ze hebben te overleven.
Ik hoor niks anders meer rondom mij... de cruise is blijkbaar IN... echter niet aan mij besteed... ik die al zeeziek wordt op de St.Annekesboot voel me helemaal niet geroepen alle zeeën en oceanen af te dweilen... toen we over tig jaren de oversteek naar Engeland waagden ging m'n kersverse man galant dekstoelen halen en zegde me maar even op onze koffer te gaan zitten... dat deed ik gehoorzaam... ja toen nog wel... en zat nog niet neer of m'n maag deed een luchtsprong... en die boot lag nog aan de kade vastgemeerd... de overtocht was een ware kwelling maar de terugtocht nog erger want de dag ervoor had het duchtig gestormd en waren alle boten in de haven blijven liggen... toen wij moesten afvaren was de zee zo woelig als wat maar m'n maag deed er niet voor onder... Vrienden van ons zijn deze zomer twee en een halve maand de zee op gegaan op een containerschip... mag er niet aan denken... ik zou de hele tijd met samengeknepen billen zitten te wachten op een storm die misschien zou kunnen komen... ze hebben dan ook een halve wereldreis gemaakt... zijn overal aan wal gegaan en hebben veel moois gezien maar toch... het kan me niet bekoren... Hoogtevrees heb ik ook... eigenlijk kun je met mij niet veel aanvangen... ik doe wel alles mee om geen spelbreekster te zijn maar genieten.. hoho... ik heb ergens nog een foto liggen van mij en 't manneke in een téléférique... de moeite waard hoor... manlief breedlachend en ik verkrampt met samengeknepen gezicht en grote angstogen... en dat noemen ze dan lekker op reis gaan... huhu... Na ons eindexamen gingen we met de hele klas naar de foor... de botsautokes dat ging nog maar de rups... kent iemand die nog... ik mee met de anderen... breed lachend want we amuzeerden ons toch... maar toen ik eruit kroop had ik een mooi lichtgroen kleurtje... ik ben eens samen met de kinderen in het reuzenrad gestapt... zonder nadenken... toen ik besefte wat ik gedaan had zaten we al heel hoog... kon niet meer uitstappen... die oen beneden liet ons daar een hele tijd bungelen om op nog wat meer klanten te wachten... dat vonden de kinderen geweldig leuk en die begonnen met dat schuitje heen en weer te schommelen... dat hadden ze beter niet gedaan want de mama werd woest... dat zal me niet nog eens overkomen... als ik die nieuwe attracties op de kermis nu zie... steeds hoger en sneller... hoe kunnen ze... mijn moeder is heel anders... die vond dat allemaal fantastisch... toen ze al 80 was hebben we ze met geweld moeten tegenhouden want ze wilde met de kinderen mee in de looping... Ach ja... aangezien we geen kleinkinderen hebben bestaat het gevaar niet dat ik me zal moeten opofferen om de foor af te schuimen... zo zie je maar aan alles is een goeie kant... Geef mij maar wat minder heftige bezigheden zoals computeren bvb... ik ga nu nog wat experimenteren... tot volgende keer... de groetjes... Myette
Ben hier aan een experimentje bezig... Chia... de goeie ziel... heeft me zojuist de uitleg gegeven hoe een muziekje onder een plaatje te verbergen... hier de test... op dat schattige diertje klikken en... bingo... dat hoop ik tenminste...
Op aanraden van Chia eens bij Madammeke alias Sjoeke op bezoek geweest... als je van de laatste nieuwe mode houdt met alle bijhorende snufjes is het een aanrader... ikzelf ben niet bepaald een modefreak... ja ik tracht zo'n beetje bij te blijven en volg in grote lijnen de heersende mode maar evengoed durf ik me te vertonen in een 20 jaar oude outfit... ik vind het alleen doodjammer dat ik niet alle kleren van vroeger heb kunnen bewaren... niet dat ik m'n best niet heb gedaan maar ja die taille van 45 cm is wijlen... tegelijk met m'n b-cup... in het begin hield ik alles bij met de ijdele hoop ooit eens terug die gedroomde maten te heroveren... toen ik op zeker moment kleren in m'n kast had hangen in 3 verschillende maten heb ik toch maar de kleinste met bloedend hart weggedaan... ik had me daar anders heel wat geld kunnen besparen want in de loop der jaren zijn al die modes terug op het toneel verschenen... noem maar op... de hippy stijl... gedragen... olifantenpijpen... gedragen... de allereerste jeanspakken... gedragen... toen m'n schoonmoeder me in een van die outfits zag vroeg ze me smalend of ik naar de werf ging werken... hot pants... gedragen... petticoats... gedragen... ik geloof dat ik alleen de crinolines heb gemist... ik was 9 op het einde van de oorlog en heb geleidelijk alles zo'n beetje zien voorbij defileren... blokhakken... naaldhakken... ballerina's... van die kurken plateauzolen...ik ben juist op tijd gestopt met werken voor m'n voeten naar de knoppen waren door de hele dag op kantoor op schoenen te lopen met naaldhakken en smalle neuzen... de mode van de pruiken... had er een om mee uit te gaan... als ik de truc met de scanner onder de knie krijg zal ik jullie wat foto's uit die langvervlogen oude tijd laten zien... als ik die oude albums doorblader krijg ik er bijna de tranen van in d' ogen... zo jong... zo slank... helaas... ik was nu ook niet bepaald een anorexia type... nee meer Betty Boop dan... en als ik die maar een gewoon alledaags meisje was me al zo voel vraag ik me weleens af hoe die beroemde filmdiva's zich moeten voelen als ze naar hun vroegere films kijken... belabberd denk ik... dat vind ik nog het ergste aan oud worden... niet die toenemende kwaaltjes... als ze tenminste binnen de perken blijven... maar het feit dat je uiteindelijk zo lelijk wordt... nu zul je me natuurlijk een ijdele trut vinden en dat ben ik ook... ik beken... maar het is nu eenmaal zoals ik het voel... Enige tijd geleden zaten we met vrienden te kletsen en het ging ook over de dreiging van de islam... dat we binnen een aantal jaren allemaal in een burka zouden moeten lopen... en dat dat voor ons helemaal niet zo erg zou zijn want dan konden we meteen alle ontsierende zaken aan het oog onttrekken... dus laat maar komen die burka's... Met deze strijdkreet laat ik jullie om van de zaterdagavond te genieten... tot later... Myette
Ik verjaarde dus maandag... van de zoon kreeg ik al zondag e-mailtjes binnen met de vleet... van de dochter niks niemendal... maandag niets... dinsdag ook niet... woensdag kwamen ze eten bij ons en ik was ondertussen al spinnijdig geworden... ik ben zo iemand die dat niet kan wegsteken dus m'n gezicht stond op 100 dagen onweer... toen ze binnenkwam ging ze direct in de aanval... "waar zat je nu de hele tijd... ben al 3 dagen aan 't proberen te bellen maar krijg alleen maar tuttuttut... of heb je die telefoon er weer niet goed opgelegd" en ja... als bewijs belde ze me met haar GSM op en kreeg alleen de ingesprektoon... ook vanop haar vaste telefoon kon ze me niet bereiken... toen probeerde de zoon het met zijn GSM en dat ding rinkelde... toen ik en idem dito... dat was dan opgelost... het onweer dreef over want ze was me toch niet vergeten... toen ze het zo'n uurtje later nog eens probeerde marcheerde alles terug gewoon... begrijpe wie 't begrijpe kan... maar ik kan je verzekeren dat ik me die 3 dagen beroerd heb gevoeld. Vandaag was 't poetsdag maar ik heb me niet erg moe gemaakt... vermits ik dit weekend geen visite krijg heb ik zomaar wat met 'n stofdoek rondgewapperd... meer voor de vorm eigenlijk... kwestie van de schijn ophouden.
Ik heb ook een vraag aan de computer cracks... HOE kun je een videoclip of filmpje op je blog zetten... en HOE stop je dat esthetisch weg achter een prentje of foto... wie kan me helpen of weet aan wie ik dat kan vragen...
Op verzoek van Utta heb ik deze man even meegenomen voor een wandeling... de bedoeling is hem over te nemen en op jouw blog te zetten voor een wandeling doorheen heel blogland... goeie reis... Myette
Aangezien iedereen hier op de blogs zo zijn of haar favoriete recepten neerpent kan ik natuurlijk niet achterblijven... dit heb ik gevonden op het net... zelf nog niet uitgetest... ik wacht liever op jullie reacties en tot mijn lever wat tot rust is gekomen...
Een recept voor een eend
Ingredienten: Een eend van ongeveer 5 kg Twee grote flessen schotse wiskey Een fles olijfolie Spekreepjes
Bereidingswijze ;
De eend larderen en de binnenkant inwrijven met peper en zout. De oven voorverwarmen op 180- graden Een longdrinkglas voor de helft vullen met wiskey. De wiskey opdrinken tijdens het voorvwerwarmen van de oven De eend op een vuurvaste schotel leggen en een tweede glas wiskey inschenken. Het glas wiskey opdrinken en de eend in de in de oven zetten. Na 20 minuten de oven op 200 graden zetten en 2 glaven vubben met wiskey. De glaven opdlinken en de scherven van et eeiste gas oplaapen. Na en haiff uui, de hoven opedoen om ddeend tesjekkn. Blantwonezalf in de padkamer ganaale en op de povekand van de linkerhand toen. Denove opedoen naadatet eerste glaf leegis en de sjotel vastpakke. De blantwondezalf op de binnekand van de regthant djoen endeent optrape. Deent nogis oprape en met nen nantdoek de bwantwondesalv van deent vege. Ze hande ontvette me viskey en de tupe ssalf veeroprape. Tkapotte glazzopvege endeent terug in dehove dooen. Deheent oprape en dove eerst opedoen. De twwwiede fjes biske pedoen en overeindzette. Opstjaan van de vjoer ent vetssspek ondrde kasd vege. Nogis opstjaanvan de vjoer en tochma blijve zitte. De bles op de gjondzjette. Uide fjes djinke wande glave sijn opof kabot. Denove aftette deooge sljuite en omvalle.
Whauw... alles komt ineens op me af... om te beginnen met het begin... JA Chia ik ben vandaag jarig... 28 november... ik vind verjaren echt niet meer zo leuk als vroeger maar zal er maar het beste van maken hé... Ik wil iedereen die me gelukwensen toestuurde hiermee bedanken... dat maakt m'n dag weer wat goed... dus deze Betty is voor jullie
Dan is er nog iets anders... ik had het nog niet gemerkt maar JA mijn 10.000ste bezoek(ster) is CHIA Nu weet ik echt niet goed wie te feliciteren... Chia of mezelf omdat ik al 10.000 bezoekers over de vloer heb gehad... ik zou ook wel gaarne 'n specialleke doen voor haar maar vermits ik zo geen computer crack ben weet ik niet hoe... dus Chia je zal het moeten doen met dit
Weer een Betty... ik heb nu eenmaal iets met dat mens... helemaal mijn type toen ik jonger was... klein... rond... bruin haar... bruine ogen... ja soort zoekt soort he...
Nog eens merci en de groetjes van Bett... oeps... Myette
Ach mensenlief... een kermis is een geseling waard naar het schijnt maar toch... gisteren moesten we dus naar dat gouden huwelijksfeest... helemaal opgetut... alles erop en eraan zelfs naaldhakken... was dat weer even wennen... ik die vroeger de hele dag op kantoor met naaldhakken rondfladderde zonder problemen... moest terug leren lopen... nee strompelen op die verdomde dingen... thuis eerst wat rondjes gelopen om te wennen maar dan wel heel voorzichtig om geen gaten te prikken in m'n kurkvloer... toen ik dacht dat ik een beetje elegant die gelegenheid zou kunnen binnenlopen zijn we vertrokken... zoals de uitnodiging al vermeldde was het een riant etablissement (dat klinkt wat chiquer)... het personeel compleet met witte handschoenen... de aperitiefhapjes waren verzorgd... de wijnen lekker... het voer werd opgediend op super grote borden... kleine porties versierd met een halve kruidentuin... je kent die stijl wel he... maar het was wel gezellig... er was een DJ met aangepaste muziek... voor de oudjes wals... boston (lang geleden dat ik dàt nog had gedanst) en tango... voor de jeugd natuurlijk de nieuwste dansen... de macarena (waar ik toevallig in verzeild geraakte en het noorden kwijt) en ook wat rock-an-rolls waar ik me nog eens kon uitleven... en dat allemaal op die hakken... wat een mens allemaal kàn als je ervoor staat... enfin ik was in topform en ben dan ook in topform naar m'n bed getrokken... maar toen begon de miserie... wakker geworden met een bonkende koppijn... uit bed... pil en water getankt... niks gekort... weer uit bed... pil en water... en deze morgen er om 8 uur uit voor de laatste golfpartij... nu zag ik dat helemaal niet zitten maar... aangezien het de gewoonte is dat een jarige een rondje betaalt en als dank wordt toegezongen... kon ik daar niet onderuit dus heb ik m'n kater maar meegenomen en met brede grijnslach de felicitaties in ontvangst genomen... voilà dat is dan ook weer achter de rug... en weet je wàt... die kater heb ik daar dan maar achtergelaten... als boetedoening heb ik de hele morgen thee gedronken... zal me voorlopig maar aan water houden... m'n lever zal me er dankbaar om zijn (hoop ik toch)... de groeten van een broodnuchtere Myette
Ik zie hier en daar jeugdfoto's op de blogs opduiken... ik zal me er toch eens aan moeten zetten om die oude "sloren" uit de doos op te vissen en te scannen... nu het begint te winteren heb ik wat meer tijd (hoop ik toch)... als het lukt zet ik er enkele op... natuurlijk alleen de beste... maar vermits ik niet "pak" op papier zullen het er niet veel zijn... ik heb ook nog een massa dia's die op m'n PCke zouden moeten gezet worden... weet echter niet hoe eraan te beginnen... m'n scanner heeft zo'n apart "blok" voor dia's maar ik ben er nog niet achter gekomen hoe dat ding werkt... 'n mens zou vele levens moeten hebben om alles te kunnen doen wat hij zou willen doen... helaas... Vanavond moeten we naar het Jubileum van een paar uit ons kaartgroepje... ik heb er helemaal geen zin in... met dit weer je moeten optutten... door de sneeuw ploeteren in je feestschoenen... toen ze 25 jaar getrouwd waren... natuurlijk ook in november... had ik zo van die elegante open sandaaltjes aan... bij het aankomen was het koud maar droog maar toen we een stuk in de nacht buitenstapten zakten we tot onze enkels in de sneeuw... complete verrassing en ik met m'n sandaaltjes... In die tijd gingen we regelmatig met die groep op stap... een ander stel (ook geburen) moest steevast afhaken omdat ZIJ zere voeten had... op een keer was het weer zover... wij amuseerden ons goed en bleven nog wat plakken... toen we thuis kwamen brandde er nog licht in hun slaapkamer... niks bijzonders natuurlijk maar op de dag af 9 maanden nadien werd hun jongste zoon geboren... dat moeten ze nu nog geregeld horen... zo van : "jaja zere voeten we kennen dat" Morgen breng ik verslag uit van de Feestelijke Viering... tot dan... groetjes van Myette
Langs alle kanten vliegen de Boogschutters me om de oren... ik ben er namelijk zelf eentje en ik die al dacht dat ik zowat van een uitstervend ras ben... kom tot de ontdekking dat het hier krioelt van de schutters... als dat maar geen oorlog wordt... nee... grapje hoor... schutters zijn wel wat eigenzinnig... worden niet gaarne gecommandeerd... zijn ongeneeslijk nieuwsgierig... reislustig... houden van humor... zijn wat wispelturig... maar in de grond zijn het doodbrave zielen die alleen vliegen doodmeppen... zij het met afgrijzen over hun eigen geweldadigheid... dus met deze wens ik alle Boogschutters een Gelukkige Verjaardag... ook dezen die het al achter de rug hebben... ikzelf ben er allang niet meer zo happig op... verjaren vind ik tegenwoordig maar niks... als ik "er eentje wil pakken" doe ik het zo wel en wacht niet op m'n verjaardag... ik doe zoals m'n moeder... die vergeet ook steeds hoe oud ze nu is... dit gezegd zijnde trek ik me terug in m'n hoekje... groetjes Myette
Elementen: Vuur Kruis: Beweeglijk Heerser: Jupiter Boogschutter is een positief beweeglijk teken en dat zorgt voor energie en beweeglijkheid, voor het vermogen zich snel aan te passen en te uiten. Naar buiten toe zijn ze echt rustige types die optimistisch staan tegenover het leven. Twijfel, die zij ook wel eens hebben, verdoezelen ze met sarcastische humor. Ze willen aan het benauwende bestaan ontsnappen, naar waar de zon schijnt. Boogschutters hebben veel succes in het leven, en als dat niet direct komt, helpt het geluk hen vaak een handje. Stress is een woord dat zij niet kennen, want als het bij hen eens hard tegen hard gaat, vinden zij altijd wel een uitweg om zich in de vrije natuur te ontspannen. Ze kunnen in het privé-leven moeilijk beslissingen nemen. Ze rennen van hot naar haar en jagen het geluk achterna. Het zenuwstelsel van een Boogschutter is altijd enigszins bedreigd. Boogschutters zijn niet voor routinematig werk en lange uren aan een bureau achter een beeldscherm zitten zal ook niet zo best lukken. Een Boogschutter draagt graag verantwoordelijkheid en houdt van afwisseling en uitdaging, kan wat moeite hebben met een baas die zich ook zodanig gedraagt. Ze zijn altijd ondernemend en hebben hemelbestormende plannen en aarzelen geen moment die uit te voeren. Soms behoren ze tot die bewonderenswaardige types die overal haantje-de-voorste zijn er komen, zonder dat men het hen kwalijk neemt als ze mettertijd de concurrentie voorbijstreven. Hun favoriete kleur is donkerviolet, maar ook indigoblauw.
De Boogschutter-kinderen hebben ruimte nodig en begrijpende en kameraadschappelijke ouders die niet over iedere fout vallen die het in zijn kinderlijke overmoed maakt. Met deze wildebras kunnen ze jong blijven. Dit kind heeft een tuin achter het huis of een speelveld in de buurt nodig, waar het met zijn vrienden kan stoeien. Ze houden erg van dieren, zijn sportief en staan heel dicht bij de natuur.
De Boogschutter-vrouwen discussiëren graag over onderwerpen waar ze iets van begrijpen. Hoewel de Boogschutter-vrouw in haar leven menig liefdessprookje beleeft, blijft ze altijd met haar voeten op de grond staan. De stemmingen van een Boogschutter-vrouw zijn wisselend als het weer. Menigeen bleef bij haar geheel onverhoopt in de regen staan.
De Boogschutter-mannen zijn charmante praters die op iedere vraag een antwoord weten.Wat hij wil zal hij, hoe dan ook, bereiken. Hij is een romanticus en als hij thuis is moet zijn partner er helemaal alleen voor hem zijn. Jaloezie kan de Boogschutter niet uitstaan, dat wijst op gebrek aan vertrouwen en drijft hem het huis uit.
Beide favorieten zijn de Ram en de Leeuw.
Gelukbrengers zoals de blauwe saffier, moet bijvoorbeeld zijn psyche sterker maken, het gezichtsvermogen beschermen en helpen bij lichamelijke storingen. Voor rijkdom zou de bleekgroene chrysoliet kunnen zorgen en de blauwe, soms ook groenviolette lapus lazuli zou geluk kunnen brengen. Inheemse orchideeën worden sinds de oudheid al aan de zwerflustige Boogschutter verbonden. Het eens heilige getal 3 brengt de Boogschutter geluk. En volgens de astrologie, is iedere 3de, 12de, 21ste en 30ste van een maand gunstig omdat dan de som van het cijfer van de dag 3 is.
Ziezo dames van het blog... nu kun je het zèlf lezen... laat je dus maar lekker gaan met de feestdagen... een kilootje meer kan er altijd bij... succes verzekerd... Myette
