Foto
WELKOM OP MIJN BLOG... DOE JE JAS UIT... ZET JE GEZELLIG NEER... IK HOOP JE SPOEDIG WEER TE ZIEN... TOT DAN... MYETTE

Naam : Myette,
woon in Antwerpen,
heb 1 man, 1 dochter, 
1 zoon, 1 schoonzoon,
geen kleinkinderen, 
1 schildpad,
ben Boogschutter, 
verjaar in november,
ik hou van lezen, crypto-
grammen, schrijven, com-
puteren, bloggen, minigolf,
nieuwe contacten maken,
pret maken met vrienden.

100%
150%
200%
LOEP

REAGEER EENS OP MIJN SCHRIJFSELS ZODAT IK WEET DAT IK NIET TEGEN DE MUREN PRAAT

MIJN FAMILIE

Foto

Het manneke

Foto

Dochter Myriam

Foto

Zoon Nico

Foto

Schoonzoon Kurt

Foto
Foto

Schildpad Polleke

Foto

Kiko en Chita

Foto

Konijn Pruts

Foto

Gezellig

IN MEMORIAM

Foto

Konijn Bik

Foto

Kiddy

Foto

Felix

Foto

Prinses Poekie

Foto

Minneke

Foto

Lucky

Foto

VICO

de hond van Nico

 

Inhoud blog
  • Verbaasd
  • Donker
  • Opluchting
  • Geduld
  • Voorzichtig
  • OEF
  • Hoi
  • Spoed
  • Ach
  • YEP
  • Humor
  • Jakkes
  • Efkes
  • Overleven
  • Hoop
  • TJA
  • Misericorde
  • PPPFFF!!!
  • ZON
  • Verslaving
  • Tja
  • OEF
  • Prijs
  • TJA
  • Kabbel
  • Triest
  • Maandag
    Zoeken in blog

    Nieuws GVA
  • Van 90 tot 81: een gepensioneerde crosskoningin en de Vlaamse ‘Wolf of Wall Street’
  • INTERVIEW. Benito Raman: “Tegen de perceptie kan je toch niet vechten. Ik ben wie ik ben”
  • Ondanks Spaanse interesse in Jutgla: waarom Club Brugge deze winter in principe geen extra spits zal halen
  • Onze clubs halen hun centen letterlijk aan de andere kant van de wereld: “Maar dan krijg je eigenaars die er minder mee bezig zijn”
  • “Er is veel werk aan de winkel, zeker richting WK 2026”: Vincent Mannaert over zijn eerste weken bij de voetbalbond
  • Is het einde stilaan nabij voor dartsicoon Peter Wright na sukkeljaar? “Het is moeilijk om hem zo te zien vechten tegen zichzelf”
  • Antwerpenaar Vrenz Bleijenbergh staat voor drukke kerstperiode in Turkse Denizli: “Volgend seizoen wil ik in EuroLeague spelen”
  • “Het lijkt het huiswerk van een 10-jarige”: wat is de Unify League, de opvolger van de Super League?
  • Voetbalclubs proberen verbod op gokreclame creatief te omzeilen, maar dat pakt niet: “Dit is niet toegestaan”
  • Het geweld in en rond de voetbalstadions neemt alleen maar toe: “De cijfers zijn hallucinant”
    Archief per maand
  • 12-2024
  • 11-2024
  • 10-2024
  • 09-2024
  • 08-2024
  • 07-2024
  • 06-2024
  • 05-2024
  • 04-2024
  • 03-2024
  • 02-2024
  • 01-2024
  • 12-2023
  • 11-2023
  • 10-2023
  • 09-2023
  • 08-2023
  • 07-2023
  • 06-2023
  • 05-2023
  • 04-2023
  • 03-2023
  • 02-2023
  • 01-2023
  • 12-2022
  • 11-2022
  • 10-2022
  • 09-2022
  • 08-2022
  • 07-2022
  • 06-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 01-2022
  • 12-2021
  • 11-2021
  • 10-2021
  • 09-2021
  • 08-2021
  • 07-2021
  • 06-2021
  • 05-2021
  • 04-2021
  • 03-2021
  • 02-2021
  • 01-2021
  • 12-2020
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 07-2020
  • 06-2020
  • 05-2020
  • 04-2020
  • 03-2020
  • 02-2020
  • 01-2020
  • 12-2019
  • 10-2019
  • 09-2019
  • 08-2019
  • 07-2019
  • 06-2019
  • 05-2019
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 02-2019
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 12-2006
  • 11-2006
  • 10-2006
  • 09-2006
  • 08-2006
  • 07-2006
  • 06-2006
  • 05-2006
  • 04-2006
  • 03-2006
  • 02-2006
  • 01-2006
  • 12-2005
  • 11-2005
  • 10-2005
  • 09-2005
  • 08-2005
  • 07-2005
  • 06-2005
  • 05-2005
  • 11--0001
    Blog als favoriet !
    Myette's Eigen Hoekje

    Hello
    14-02-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vervolg
    Onze wakkere Ludo wees me erop dat radio in de oorlog verboden was... ja dat was ook zo... dus die Belcanto zal dan van even na de oorlog zijn... mijn herinneringen lopen al eens dooreen... zal wellicht nog wel eens gebeuren... alvast m'n verontschuldigingen hiervoor.

    Ik ben nooit naar de kleuterklas gestuurd... de "papschool" noemden ze dat hier... dus toen ik ineens in de "grote school" werd geduwd was dat een hele aanpassing voor dat kleine verlegen meisje dat ik toen was... de nonnen met hun strenge zwarte kappen intimideerden me geweldig... ik heb me blijkbaar snel aangepast want ik ging gaarne naar school... leerde al vlug lezen en ben sindsdien een verwoede boekenwurm gebleven... zo eentje die al de eerste week van het nieuwe schooljaar haar leesboek helemaal uithad... lezen en schrijven was geen probleem maar rekenen... hohoho... dàt was andere koek... vraagstukken oplossen was een nachtmerrie voor me en hoofdrekenen zo mogelijk nog erger... tot pa er zich ging mee bemoeien... die bereidde elke avond na zijn werk een hele pagina rekensommen voor me die ik dan tegen de volgende avond moest afhebben... je kunt je voorstellen hoe ik hiervan baalde maar het heeft wel resultaat gehad... mij verkopen ze geen appelen voor citroenen meer... haha.
    Die eerste schooljaren... zoals ik al zegde... ik was de kleinste van de klas en bijna ziekelijk verlegen... wat ik mezelf later met veel moeite heb afgeleerd... dit had ik van mijn vader... dat was ook een heel geremde teruggetrokken man... bij ons thuis werd er niet geknuffeld... misschien toen we heel klein waren maar dat kan ik me niet herinneren... ik was in de basisscchool altijd bij de vijf eersten of zelfs de eerste van de klas en dus het "febbeke" van de nonnen maar niettegenstaande al die handicaps werd ik toch nooit gepest door de andere meisjes... integendeel... ik had een hele resem vriendinnetjes maar nooit een echte "boezemvriendin"... misschien door m'n teruggetrokkenheid.
    Wij woonden op een appartement twee hoog en m'n zus en ik mochten nooit op straat spelen... als ik anderen hoor vertellen over hun jeugdjaren besef ik nu wel wat we gemist hebben... het onbezorgd buiten spelen... de "straatspelletjes"... wij zaten dus steeds binnen... ik te lezen en zij te tekenen... wij wisten echter niet beter... toen meneer pastoor eens kwam vragen of ik niet bij de giro mocht komen weigerde m'n ma kategoriek want "dat was tegen haar principes"... ik vraag me nog steeds af wat die "principes" eigenlijk wel waren... ik heb het haar ooit eens gevraagd en ze wist er niets op te antwoorden... eigenlijk heb ik  haar dat wel kwalijk genomen want ze ontnam ons zo de gelegenheid eens wat meer in de buitenlucht te komen.
    Ik zat dus bij de nonnen... verpakt in het blauwe schooluniform waar ik in het begin heel fier op was... later werd dat minder en ik heb jàààààren na mijn schooltijd geen blauw meer willen dragen... het bestond uit een serge plooirok... witte bloes met lange mouwen... blauwe das... vilten hoedje... witte kniekousen en tijdens de lesuren een zwarte satinetten schort... het eerste jaar heb ik zelfs tijdens de winter "getten" gedragen... kun je je voorstellen... dat alles werd door ma zelf ineengestoken en het zal niet gemakkelijk geweest zijn tijdens de oorlogsjaren om aan het nodige materiaal te komen... die harige gebreide kousen kan ik me nog goed herinneren en dan begin ik op slag te krabben... we leerden schrijven op een lei met een griffel... en dan dat schoonschrift... op van dat gelijnde papier waar je netjes tussen de lijntjes moest blijven EN schuin naar rechts of het werd afgekeurd... in de winter stond er zo'n "duveltje" midden in de klas... de sukkkels die er vlak naast zaten werden dan bijna levend gebraden... in de zomer tijdens de heetste maanden kreeg ik een flesje met "calichewater" mee... ja frisdranken kenden we niet... koude koffie of water en dat was het dan.
    Tijdens de oorlog was ook de koffie maar surrogaat... van die "kneip" kregen we... melk was op rantsoen en hoofdzakelijk voor m'n jongere zus bestemd... die was wat ziekelijk en moest ontzien worden terwijl ik een taai ding was die tegen een stootje kon.

    14-02-2007 om 23:10 geschreven door Myette


    >> Reageer (4)
    12-02-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Papa 3
    We zitten dus midden de oorlogsjaren... veel is er me niet van bijgebleven... het "spinnenbrood"... dat was klef gebakken brood met in het midden van elke snee een natte kleverige plek... echt niet smakelijk... ...  ik die verlekkerd zat te loeren naar de Veen beschuiten van m'n zus die voor haar chronische darmontsteking alleen dàt mocht eten... en zij die stikjaloers was op mijn spinnenbrood want ze was die witte smakeloze beschuiten kotsbeu... en eeuwig en altijd die haring waar ik voor moest gaan aanschuiven aan de winkel... ik weiger dat spul ooit nog aan te raken... dan ook in de rij gaan staan voor eierpoeder... g.d wat heb ik in die tijd veel in de file gestaan... ... de ijsbloemen op de ramen... de in de oven verwarmde baksteen die we mee naar bed mochten nemen... de zelfgebreide wollen lange kousen onder het schooluniform die zo hard kriebelden dat ik soms stond te dansen van de jeuk... honger hebben we nooit geleden dank zij onze pa die onvermoeibaar zijn gereedschapstas meezeulde gevuld met alles wat maar enigszins eetbaar was... men noemde mij "dat klein mager ding" maar dat "ding" had een enorme eetlust... klein ben ik nog maar verre van mager alhoewel m'n eetlust fel verminderd is... ik ben nu wel van pa aan het afdwalen maar dat komt ook omdat we hem zo weinig zagen... tijdens de week was hij al vertrokken voor wij wakker werden en 's avonds lagen we gewoonlijk al in bed als hij thuiskwam... zaterdag was zijn klussendag... dan stond hij vaak te timmeren aan allerlei meubilair... zo maakte hij onze cosy corner... dat was een divan met aan het hoofdeind een houten constructie waar je enkele boeken en allerlei spul kon opbergen... mijn geliefkoosd leeshoekje... ik heb dat ding werkelijk versleten... een "pupiter" oftewel "lessenaar" heeft hij ook zo gemaakt... compleet met bovenstuk en aan beide zijkanten kastjes met planken... het staat nog bij mij in mijn "bureau"... laatste aandenken aan m'n vader... de zondag was het "de rustdag des heren"... dan werd er glorieus uitgeslapen... ma kookte op zijn 's zondags met wat ze had kunnen vergaren tijdens de week... en na het eten trokken ze beiden naar hun bed met de radio keihard aan op het programma "Belcanto"... wat ze dan deden weet ik niet... heb het me ook nooit afgevraagd... wij werden beleefd gevraagd hen niet te storen in hun "siesta" wat we dan ook gehoorzaam deden... lange tijd was voor mij de zondag geen zondag als ik Belcanto niet hoorde... enkele jaren geleden hebben ze dat programma afgevoerd en dat voelde echt als een gemis... zo morgen volgende episode... tot dan!!!

    12-02-2007 om 15:29 geschreven door Myette


    >> Reageer (5)
    11-02-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Papa 2
    Papa sleurde altijd een grote gereedschapstas mee... dat ding woog zeker 100 kilo... en soms... als hij wist dat hij de volgende dag terug naar die bepaalde plaats moest... liet hij het gereedschap daar achter en vulde de tas met hetgeen hij daar kon bemachtigen... dat konden anthracietkolen zijn of graan of koffie of aardappelen... maar sleuren deed hij om zijn gezin de oorlogsjaren door te helpen... hij moest vaak de telefooninstallaties gaan depanneren in fabrieken en hij was heel geliefd omdat hij zo'n gewetensvolle werker was... als er ergens een hardnekkige fout zat vroegen ze speciaal "Fonske" te sturen want die zou de fout wel vinden... ik heb hem dan ook dikwijks 's avonds aan tafel zien zitten over blauwdrukken gebogen... ze kenden hem allemaal... wisten dat hij vrouw en kinderen had en stopten hem dan ook vaak wat extra's toe... zo kwam hij eens thuis met een heel pak Callebaut chocolade... nou "chocolade"... een flinterdun laagje met een mierzoete vulling... maar wij kinderen waren de koning te rijk... elke dag kregen we daar een klein brokje van zodat we lang zouden toekomen... we hadden in de huiskamer een "cuisinière" staan... een vierkante kolenkachel met oven en van die ronde gaten waar je ringen kon in- en uitdoen... rondom een reling waar je handdoeken en zo kon ophangen... wel die kachel lag vaak vol met dingen die moesten opdrogen zoals eens een hele hoop graan waar tot ons afgrijzen opeens torretjes begonnen uit te kruipen... wat ze met dat graan gedaan hebben weet ik niet... waarschijnlijk toch maar naar de bakker gebracht die er dan een wit brood van bakte voor ons... een ware delicatesse toen... ons teveel aan suiker werd dan naar de snoepwinkel gebracht waar we er... met bijvoeging van rantsoenzegels en geld... zure bollen voor kregen... er waren ook driehoekige bij waarvan ik er eens per ongeluk een heb doorgeslikt... die bol is ùùùùren in m'n slokdarm blijven steken... een helse pijn en ik durfde er niets over zeggen... een koelkast hadden we natuurlijk niet... wij woonden op de tweede verdieping en het was later mijn taak met de soeppot naar de kelder en terug te trekken... een karweitje waar ik een bloedhekel aan had want ik was bang in die kelder... moest beneden al het licht uitdoen en dan die trap op terwijl ik me verbeeldde dat er iets akeligs op m'n rug ging springen... durfde dat ook niet vertellen... en geloof me... toen ik al getrouwd was en soms 's avonds alleen thuis was had ik dat nog... deed overal de lichten aan en als ik een kamer uit moest deed ik het licht daarin uit en ging achterwaarts naar buiten zodat ik het gevaar recht in de ogen kon kijken... ik ben daar maar eerst vanaf geraakt toen m'n dochtertje geboren was... ineens voelde ik me niet meer alleen... eindelijk volwassen denk ik... alhoewel... als ik eens 's avonds als ik alleen ben een griezelfilm bekijk... waar ik dol op ben... ga ik nog steeds achterwaarts de trap op naar boven.

    11-02-2007 om 16:10 geschreven door Myette


    >> Reageer (3)
    09-02-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.O mein Papa
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Gisteren sneed ik het onderwerp "wat is liefde" aan... ik merk aan de reacties dat er nog zijn die met die vraag zitten... waar begint "liefde" en waar eindigt het... een liefdesrelatie moet onderhouden worden... daar moeten dan wel de twee partners aan meewerken of de liefde zakt stilaan weg in drijfzand... wat de relatie "ouders-kinderen" aangaat.. ik ga volledig akkoord met de stelling dat in normale omstandigheden de liefde van ouders tegenover hun kroost onuitputtelijk en onuitroeibaar is... zelfs als er erge misverstanden opduiken zullen ouders hun kinderen moeilijk kunnen verloochenen... andersom kunnen die kinderen wèl hun ouders de rug toekeren... dan hebben we nog die opvatting van "trouwen is houwen"... hangt natuurlijk ook van de omstandigheden af... als je partner echt een onmens is begin je beter met een schone lei... maar als het gewoon maar gaat om dagelijkse kleine ergernissen moet je voor ogen houden dat je dat met elke nieuwe partner kan meemaken eens het nieuwe eraf is... dat moet natuurlijk elk voor zich beslissen.

    Ik wilde het eigenlijk eens over m'n vader hebben... de man is al 25 jaar dood maar ik denk nog dagelijks aan hem... zijn foto hangt boven m'n computer en als ik het eens te kwaad krijg zeg ik hem : "pa, het leven kan soms toch pure miserie zijn he"... hij bekijkt me dan met dat monkellachje van hem en zegt : "maske, wat hadde anders verwacht"... onnozel he... ja ik weet het maar toch lucht me dat soms op... die man heeft ook geen gemakkelijk leven gehad... toen ma en pa pas getrouwd waren kwamen ze in de crisisjaren terecht... pa zijn job kwijt en geen vooruitzicht op spoedig een andere... hij zat niet alleen in die situatie... samen met vrienden die in hetzelfde schuitje zaten hebben ze dan een jazzorkestje opgericht... pa speelde wel viool maar had geen kaas gegeten van jazzmuziek... heeft zichzelf dan sax en klarinet leren bespelen... zijn broer aan de drums... en ze waren vertrokken... van her naar der... ma met baby Myette bleef achter bij pa's moeder want een eigen flat konden ze zich niet veroorloven... dat heeft enkele jaren geduurd tot er betere jaren aanbraken en hij terug aan de slag kon als installateur-depanneur telephonie bij ATEA in Antwerpen waar hij tot aan zijn pensioen heeft gewerkt... toen brak de oorlog uit en weer was het behelpen... voor zijn werk moest hij heel Vlaanderen door... per trein... hij vertrok tegen 5 u en was nooit voor 11 u 's avonds thuis... soms had hij ergens onderweg van Gent naar Antwerpen in een gracht moeten schuilen omdat de trein eventjes beschoten werd door Duitse jagers... en weer bleef ma alleen achter met ondergetekende en haar zusje... we woonden toen niet meer bij Bobonne maar in een huurappartement... morgen ga ik verder want dit wordt te lang... tot dan!!!

    09-02-2007 om 17:00 geschreven door Myette


    >> Reageer (0)
    08-02-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Liefde
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    LIEFDE IS EEN AARDIG DING
    VAAK EEN STRIJD TUSSEN YANG EN YING

    Met dit jingletje in m'n kop werd ik vanochtend wakker... beetje maf he... soms krijg ik 's ochtends vroeg m'n meest briljante ideetjes... ... als ik nog wat lig na te suffen in m'n warme nest en geen goesting heb eruit te komen want het is nog zo donker en de verwarming werkt nog niet op volle toeren... en... en... dus gewoon geen zin de harde koude wereld weer in te duiken.

    OK... wat is liefde... je ontmoet iemand... eerst voorzichtig de kust verkennen... ja dat valt wel mee... dan de eerste kus... valt soms NIET mee dus wèg ermee... je ontmoet weer iemand... zelfde scenario en BINGO... de vonken vliegen je om de oren... in het begin alles picco bello... maar dan beginnen de kleine ergernissen op te duiken... waarom doet hij/zij DIT nu of DAT niet zo... ach ja niemand is volmaakt... ikke dus ook niet... verre van zoals ik bijna dagelijks te horen krijg... niettegenstaande dat alles ga je stug door... zo zijn de mensen van mijn generatie nu eenmaal opgevoed... trouwen is houwen... en... zoals m'n moeder me altijd voorhield... "je hebt hem gewild nu zul je hem moeten verslijten zoals hij is"... het mens had wel gelijk dus ik volg haar goede raad op en ben m'n partner druk aan 't verslijten... ... hij is wel uit hard hout gesneden dus ik denk dat ik er nog jààààren plezier ga van hebben.

    Maar dat brengt me terug bij de vraag... wat is liefde... is het gewoon "lust" die na een tijd weer wegebt of is het die veelomvattende "genegenheid" die blijft niettegenstaande alle obstakels die je op je weg tegenkomt... waar zijn echter die "vlinders" gebleven... een vriendin slaakte eens de verzuchting "ik zou er geld voor geven nog eens VERLIEFD te worden"... nu moet ik erbij vertellen dat ze vroeg weduwe werd... ze was een knappe vrouw en kreeg aanbiedingen genoeg maar ze miste die "VLINDERS"... en kun je die nog krijgen als je een zekere leeftijd voorbij bent... allemaal vragen waar ik mee zit en die ik nu op jullie dak gooi... denk er eens over na en weet het me te vertellen... ik wacht in spanning af!!!

    08-02-2007 om 12:09 geschreven door Myette


    >> Reageer (7)
    05-02-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mistig

    Zaterdag er nog eens ingevlogen... ik heb dat nodig om goed te blijven functionneren... in de namiddag ons wekelijks bezoekje aan la mamma met het wekelijks portootje voor haar... 's avonds met enkele vrienden gaan eten... achteraf zijn ze nog een afzakkertje bij ons komen gebruiken en het werd weer laat... dat maakt dat ik gisteren niet m'n gewone montere zèlf was... op mijn leeftijd kan je niet meer ongestraft doorzakken... maar ik heb het er toch voor over hoor... kunnen ze me niet meer afpakken... heb dan de hele dag maar wat rondgesloft... wat blogjes gelezen maar te lui om iets aan het mijne te doen... ik lag dan ook vroeg in m'n tram... heb heerlijk geslapen en voel me weer klaar om de hort op te gaan zoals onze noorderburen het noemen... wij hier noemen dat "op de lappen gaan" en dat is al een even stomme uitdrukking als de vorige.

    Toen ik deze ochtend m'n wakkere oogjes opentrok dacht ik eerst dat het nog midden in de nacht was... loerde eens voorzichtig op m'n wekker en nee... het was al na 8 u... er hing alleen een dikke mist... "haha" dacht ik..."ik moet vandaag niet perse buiten, dus wordt het een geknipte dag om nog wat dia's te scannen" en zo gezegd zo gedaan... heb dus practisch de hele dag zitten scannen en ben het kotsbeu... aangezien het niets voor mij is geduldig te zitten wachten en met mijn duimen te draaien... draai ik onderwijl wat CDkes af... zit te Spideren... geef vlug de planten wat te drinken... pleeg wat telefoontjes... enzovoort... maar nu leg ik er de blok op en kom even bijpraten... hierna kom ik even bij jullie op bezoek... ben gisteren eventjes op mini ronde geweest en wat zag ik... de beine van marleine en een schattig kabouterke... aiai beide deden zeer aan m'n hart... die beine doen me denken aan alle jonge attributen die ik ook niet meer bezit en dat kabouterke aan het gemis aan kleinkinderen... och we zullen het maar doen met wat we wèl hebben... en nu ga ik nog even m'n avondwandelingske maken... tot zo dadelijk!!!

    05-02-2007 om 22:31 geschreven door Myette


    >> Reageer (4)
    03-02-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geen tijd

    Vandaag geen tijd om uitgebreid m'n wederwaardigheden uit de doeken te doen... trouwens vandaag is er echt niks gebeurd dat de moeite waard is om te vertellen... dus zet ik maar een filmpje hieronder... ik heb het zelf al vele keren bekeken en moet er nog altijd om lachen... ik hoop dat jullie het ook leuk vinden.

    Gisteren was weer een prettige namiddag met enkele blogvrienden... na enkele minuten over computer probleempjes te hebben gesproken... dat zijn we tenslotte aan ons imago verplicht... zijn we afgedwaald naar... ja naar waar eigenlijk... zowat vanalles en nog wat kwam er aan bod... om het kort te maken... het was weer een plezante kletsnamiddag... voor herhaling vatbaar.

    En nu het filmpje... amuseer jullie!!!R>

    03-02-2007 om 17:51 geschreven door Myette


    >> Reageer (3)
    31-01-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Trots

    In vorig stukje schreef ik over m'n gekwetste "trots"... nou nou dat is lichtjes overdreven hoor... ik kan gelukkig nog met mezelf en m'n stommiteiten lachen... dat was wel even anders toen ik nog pril en onnozel was en erg begaan met wat mensen wel van me zouden denken... pril ben ik allang niet meer... onnozel wel want ik vrees dat ik dat wel nooit zal afleren... doch ik heb geleerd met vallen en opstaan... hm hm... dat je je daar beter niet teveel kunt van aantrekken... wat dat vallen betreft... ik heb alleen maar een blauw achterste en ik vind dat nog altijd appetijtelijker dan zo'n rood zoals waar sommige apinnen mee pronken... ik lijk helemaal niet op m'n moeder doch in dàt opzicht heb ik precies toch iets van haar geërfd... het vermogen om te vallen zonder iets te breken... dat mens had de onhebbelijke gewoonte om overal waar ze maar kon af te duikelen... zo was ze eens op bezoek bij een vriendin in het ziekenhuis en zag kans al de marmeren trappen af te rollen toen ze naar huis wilde... niks gebroken behalve haar bril... bij ons viel ze eens van de eerste etage tot helemaal beneden de trap af... bleef toen liggen met haar hoofd naar beneden en haar benen tegen de wand... ze was toen toch al de 80 voorbij... wij stonden even perpleks te gapen... liepen toen in een drafje naar beneden... zij krabbelde overeind en de trap terug op... vroeg een cognacske en wilde toen naar huis en vooral géén dokter erbij want ze voelde zich prima... heb toen toch maar wijselijk haar huisdokter gebeld en effectief ze mankeerde niets behalve wat builen en blauwe plekken... dat zijn maar enkele voorvalletjes want ze alle opnoemen vraagt teveel tijd... welnu ik maak er wel geen gewoonte van maar de enkele keren dat ik ten val kwam liepen ... tot hiertoe dan toch... goed af... ben ooit eens van de hoogste sport van de ladder afgekukeld toen ik de keuken stond af te wassen... heb toen zeker een half uur naar adem zitten happen... dacht dat m'n ribben gebroken waren maar nee alleen de lucht uit m'n longen geperst... ben toen de auto ingek r o p e n om de kinderen van school te halen... ben ook eens los over het stuur van m'n fiets gevlogen... heb toen ook even groggy gezeten... was even m'n zicht kwijt wat werkelijk beangstigend was... toen weer de fiets op want we waren met een groepje vrienden op fietstocht... daar heb ik nog altijd een bult op m'n dij van overgehouden... dus dat glijpartijtje van zaterdag stelt heus niks voor... en jullie mogen voor mijn part rustig verder gniffelen hoor... ik gniffel wel mee.

    31-01-2007 om 00:00 geschreven door Myette


    >> Reageer (7)
    30-01-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dansje?

    Dit dansje heb ik nog niet geprobeerd... zogauw m'n gekwetste "trots" genezen is ga ik dat beslist doen.

    >

    30-01-2007 om 11:55 geschreven door Myette


    >> Reageer (4)
    29-01-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Oef

    OEF

    Ik had ZO m'n best gedaan om die bewegende beeldjes op een van m'n foto's te plaatsen en wat gebeurt er... het was gelukt dat wel... maar nu kwam dat spul helemaal vanonder op m'n blog te staan... geen gezicht... je was uuuren onderweg vooraleer je eindelijk iets te zien kreeg... dus wèg met die rommel... heb er even m'n buik van vol nu... zal maar weer overstappen op m'n gewone dagboek.

    Waar was ik gebleven...
    donderdag geloof ik... was gaan winkelen... ja nu weet ik het weer... de met trappist doordrenkte broek van 't manneke... wel ik kan jullie geruststellen... heb ze in een sopje gestoken en nu is ze terug haar oude zichzelf... dat is dan afgehandeld... vrijdag was het weer ons wekelijks bezoekje aan la mamma met de gebruikelijke witte porto voor haar... nog wat boodschappen gedaan en dat was het dan... zaterdag waren we uitgenodigd op een verjaardagsfeestje van een van onze jonge golfvrienden... met jong bedoel ik dan 48 jaar... ja het is maar van welke kant je het bekijkt... maar in dit geval is jong ook ècht jong... beiden zijn echte fuifbeesten... altijd op zwier of op reis... ik had nog geaarzeld wat ik zou aantrekken... niet TE gekleed maar toch ook ietwat opgetut... je kent dat wel... het werd een broekpak met hooggehakte schoenen... tja die schoenen... dat was een vergissing... ambiance volop... allerlei hapjes à volonté... héél lekker rood wijntje... dansmuziek waar ik nu eenmaal MOET op hopsen... we waren juist lekker aan 't jiven... op laminaat vloer... ik had al enkele keren tegen huisband gezegd dat ik moest oppassen om niet uit te schuiven... maar aangezien 't manneke de gewoonte heeft mijn opmerkingen straal te negeren... gooide hij me nog eens extra van zich af en... PATS BOEM... daar zat Myette... gelukkig ben ik nogal behoorlijk voorzien van achterbumpers zodat ik wel hard neerkwam maar ook lichtjes opveerde... enfin ik ben vlugger opgekrabbeld dan ik neerviel... heb nog wel even verder gedanst maar de schrik zat erin... heb me dan maar getroost met een extra glaasje wijn en een babbel... men bood nog aan ijs te leggen op de getroffen plaats maar dat heb ik beleefd afgewimpeld... het valt nog mee... ik heb nu wel wat last van m'n rug... die ruggengraat van me is blijkbaar erg geschrokken... zal het maar negeren.

    Zondag rustige dag gehad... vandaag ben ik ook niet van plan me heel moe te maken... ik spaar m'n krachten liever tot er weer een hectische tijd aanbreekt... volgende donderdag is het onze beurt om met de club het Centraal te gaan bezoeken en vrijdag is het blogmeeting... ben benieuwd wie zich vrij zal kunnen maken... voor mij is dat niet zo'n probleem omdat ik geen kleinkinderen heb maar al die bomma's en bompa's hebben soms hun handen vol jong geweld en de kleinkinderen gaan voor he... is ook maar normaal.


    29-01-2007 om 12:12 geschreven door Myette


    >> Reageer (7)
    26-01-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Joepie
    Hallo hallo hallo... ik ben weer in de circulatie... oef... dat gedwongen binnenzitten is toch echt niks voor mij... ik word er ZO chagrijnig van dat ik mezelf niet meer kan uitstaan en vermits ik gedoemd ben met mezelf op te trekken is dat héél erg... na practisch het hele weekend aan m'n brieven te hebben gewerkt was ik dringend aan wat frisse lucht toe... dus gisteren zag ik m'n kans schoon... ik keek naar buiten en zag een blauwe lucht... een lief zonneke... het gedroomde moment om de stad eens in te duiken... dus ben ik... gewapend met de brieven voor de eerste groep van onze club die de stationswerken ging bekijken... naar het Centraal getrokken... heb al onze leden daar verenigd een stevige knuffel gegeven... hun brief overhandigd en ben op strooptocht getrokken... ja ik was nog niet aan de solden toegekomen dus moest dat nu gebeuren... met welgevallen heb ik de heerlijke stadsdampen opgesnoven... mijn longen opengetrokken en me in de koopjesmenigte gestort... het resultaat van m'n inspanningen was eerder magertjes... één stel lingerie... had ik wel verdiend na de doorstane ellende van de voorbije weken... een topje om mijn zedigheid te beschermen onder die zeer diep uitgesneden truitjes... en een shirt voor 't manneke... tja dat shirt... zoals steeds onderschatte ik hem en heb een maat te klein gekocht... dus vandaag weer naar 't stad om dat ding te ruilen... na die enkele inkopen was het tijd om naar de Paon Royal te trekken want daar gingen onze clubleden na afloop van de rondleiding iets drinken... zo tegen 7 u begon iedereen op te kramen en kwamen er verscheidene leden afscheid nemen... zo ook enkele dames... echtgenoot wilde weer eens de galante ridder uithangen en gaf ze een handkus... toen hij een van hen bedeelde met die kus was die zó "van haar melk" dat ze met een breed gebaar zijn glas trappist mèt grenadine omvermaaide recht op zijn nieuwe broek... ik heb hem dan streng toegesproken en verboden ooit nog eens "dat mens" te verwennen want ze kan er blijkbaar niet tegen... ... hij heeft nog gepoogd de vlek eruit te spoelen en is dan mèt kletsnatte broek de bus opgestapt... helaas het heeft niet mogen baten want ze zal de was inmoeten... een goede raad... als vervangmiddel voor die dure gels om het haar meer volume te geven... gooi er een flinke scheut trappist mèt grenadine over en je haar blijft zelfs in een storm overeind staan...



    26-01-2007 om 21:09 geschreven door Myette


    >> Reageer (3)
    23-01-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Drukke dagen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Ben de laatste dagen haast niet op de blogs geweest... soms eventjes rap rap wat gelezen om niet helemaal achter te geraken maar had het te druk met andere katten te geselen... die poezen heb ik nu even opgesloten zodat ik terug in de circulatie kan... vandaag ben ik ook nog niet komen lezen wat jullie allemaal uitgespookt hebben... zal voor deze avond zijn... ik hoop maar dat iedereen zich heeft gedragen tijdens mijn afwezigheid want anders...

    Een van die andere bezigheden was de brieven voor de club klaarstomen... tevens de ledenlijsten bijwerken en dàt vind ik nu eens een echte rotklus... om al die cijfertjes zonder fouten over te brengen moet je verduiveld goed opletten... één moment van verstrooidheid en je zit met een fout telefoonnummer of zo... we hebben bijna 100 leden en al hun telefoonnummers, GSM nummers, verjaardagen en emailadressen moeten ingetypt worden en dat liefst zonder fouten... ben blij dat ik er weer even vanaf ben... ik typ deze tekst nu met m'n tong uit de mond... nee niet van de inspanning... heb daarstraks al die brieven in de desbetreffende enveloppen gestopt en... toen ik vorige keer m'n voorraad enveloppen aanvulde heb ik per vergissing een pak gekocht waar je nog moest aan likken... ik was dus druk aan 't likken  en een van die krengen sneed me in de tong... jaja lach maar... dat doet pijn hoor...

    Donderdag hadden we ons jaarlijks ballet-uitje met de club... deze keer is het voor 100 % meegevallen... we kregen 3 verschillende opvoeringen... de eerste van George Balanchine... een heel klassieke uitvoering... heel mooi... de meisjes in tutu's en de jongens in van die korte hesjes... ik heb het geloof ik al eens gezegd maar die leiden mijn aandacht af... nu niet lachen maar het IS ZO... in plaats van naar dat prachtige benenspel te kijken blijf ik steeds hangen daar ergens boven... als je begrijpt wat ik bedoel... niet dat ik er opgewonden van geraak... maar ik verdenk die gasten ervan dat ze een schelp in hun maillot stoppen en dan tegen elkaar op concurreren wieer  de grootste bezit... ... ik ben er warempel wéér door afgeleid... waar was ik gebleven... ha ja...  het tweede deel was van William Forsythe... heel modern... deed me wat denken aan het Cirque du Soleil... overal op het toneel waren dansers hun ding aan 't doen... alleen of in paren... en het derde deel was speciaal geschreven voor het BVV... was van de Japanner Toru Shimazaki... ook iets heel speciaals en eigentijds maar wèl prachtig... aangezien 't manneke geen ballet fan is ga ik alleen... vrienden hebben me thuisgebracht en zijn blijven plakken.

    De volgende ochtend stonden de mannen van het bestuur al om 9,30 u voor m'n deur... vergadering want de brieven moesten gemaakt worden... zogauw die weg waren naar la mamma... daar hielden ze juist een verkoop van kleren... ben met haar gaan shoppen en we hebben 3 kleedjes en een paar pantoffels op de kop kunnen tikken... dat was wel handig want ze had nog wel enkele kleedjes nodig maar hoe doe je dat met iemand in een rolstoel... de verpleegsters hebben me geholpen om die kleren aan te passen... nog niet makkelijk hoor... het mens weegt nog geen 5  kilo maar probeer dat maar eens alleen uit die stoel te tillen en dan ook nog dat kleed aan te krijgen... zelfs met zijn tweeën was het hard werken.

    Zaterdag de hele dag voor de club gewerkt... zondag kregen we bezoek dus dat was weer voer aanslepen en maandag verder gewerkt voor de club... vandaag enveloppen gelikt en wéér voer aangesleept want morgen komen de kinderen eten... ik heb beloofd donderdag al een deel van de brieven te gaan afgeven aan  de eerste ploeg van onze leden... die krijgen namelijk een rondleiding in het Centraal Station met uitleg over al de gedane en nog uit te voeren werken... volgende week gaat de tweede ploeg samen met ondergetekende... duimen jullie mee voor goed weer want ik ben van plan eens de stad af te schuimen... dat is weer al véél te lang geleden... een mens zou het verleren... alvast bedankt...

    Ziezo mijn rapport is afgewerkt... je ziet ik heb géén geheimen voor jullie... en oh... bedankt voor jullie bezorgdheid he... ik was er helemaal van "aangedaan"... volgende week hebben jullie een dubbele knuffel tegoed... die van vorige maand heb ik opgespaard en is intussen al flink aangegroeid... dus dat wordt een ferme "pakkerd"... roep maar "AU" als ik te hard knijp want soms kan ik me niet zo goed bedwingen... ... tot de volgende... kus van Myette

    23-01-2007 om 20:33 geschreven door Myette


    >> Reageer (6)
    21-01-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hela hela
    Is dat nu gedaan met op m'n hielen te staan trappelen... kan een mens zich nu al niet eens meer rustig terugtrekken zonder dat jullie denken dat ik ziek of boos ben... ... nee nee nee... ik ben momenteel weer bezig met de nieuwsbrief van de club... ben ondertussen weer eens op stap geweest en heb vandaag bezoek gehad... dus geen tijd om te bloggen... morgen nog even wat voor de club werken en je zult me weer zien verschijnen bij leven en welzijn... ietwat afgepeigerd maar ja dat moet je er maar bijnemen... als ik de tijd heb zal ik straks nog eens vlug de ronde doen... tot de volgende mennekes... maar toch bedankt voor jullie bezorgdheid he... ... doei!!!

    21-01-2007 om 21:17 geschreven door Myette


    >> Reageer (3)
    18-01-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gifs op achtergrond
    Hola hola... teveel eer wordt mij betoond... ik was een dezer dagen eens op stap in blogland en kwam terecht bij Blogtips... blog.seniorennet.be/Blogtips... en daar staan allerlei trucjes heel duidelijk uitgelegd... heb dit er uitgepikt... een oude foto van mij en de kinderen als achtergrond gebruikt om er enkele gifs op te plakken... geloof me ik ben er zelf van geschrokken toen het zowaar lukte... probeer maar eens... het is echt niet moeilijk... ik heb wel de 2de manier gekozen... die eerste met tabellen vond ik niet handig.

    18-01-2007 om 17:29 geschreven door Myette


    >> Reageer (6)
    17-01-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Test
    Hou jullie vast aan de takken van de bomen... Myette is aan 't spelen :

    17-01-2007 om 22:38 geschreven door Myette


    >> Reageer (7)
    16-01-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Slapen

    Ik heb altijd geslapen als een roos... tijdens de bombardementen in de oorlog sliep ik overal doorheen... het moet al heel erg zijn vooraleer ik er m'n slaap voor laat... gewoonlijk raakt m'n hoofd het kussen nog niet of ik ben al onder zeil... tot nu toe dan toch... ik weet niet wat ik heb... misschien een slecht geweten... ... maar de laatste weken wordt ik zo tussen 3 en 4 u wakker en daar bedoel ik dan "klaarwakker" mee... lig dan te draaien en te woelen... krijg allerhande zwarte gedachten... vannacht was het ook weer zover... schaapjes tellen lukt niet... heb al eens geprobeerd in plaats van schapen knappe kerels voorbij te zien huppen maar dat heeft het tegenovergestelde effect op me... ... op yoga heb ik indertijd geleerd je geest leeg te maken... mijn geest is nogal aan de dwarse kant en laat zich niet zomaar ledigen... als ik nu alleen zou wonen kon ik opstaan en wat gaan lezen of den Buddy wakker maken maar ik kan nog zo stil proberen m'n bed uit te sluipen of 't manneke wordt wakker en wil dan weten wat en waar en hoe en waarom... ik had geen zin in al die toestanden... teneinde raad kwam ik op een lumineus idee... ik begon een put te graven... een heel diepe... en kieperde daar eerst die personen in die me in het verleden heel erg hadden gekwetst... daarop de lichtere gevallen... daarboven alle zaken die me ergeren... daar dan bovenop een berg zand... op die berg heb ik dan de hoela staan dansen... na al dat gegraaf en gehos ben ik bezweet en uitgeput in slaap gevallen... ik zit echter met een probleem nu... ga ik die put terug openmaken om hem een volgende slapeloze nacht nog eens te vullen of laat ik hem dicht... och daar kan ik misschien vannacht eens over nadenken... jullie zijn in elk geval gewaarschuwd... wie me ergert gaat de put in... ... tot de volgende!!!

    16-01-2007 om 23:09 geschreven door Myette


    >> Reageer (6)
    14-01-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Begrafenissen
    Aan de reacties te zien op vorig artikel merk ik dat velen mijn gedacht delen over die overdreven loftuitingen bij begrafenissen... soms komt het gewoon lachwekkend over en ik denk niet dat dàt de bedoeling is... ik ben 't manneke de schrik op zijn lijf aan 't jagen door te dreigen dat ik terugkom om hem verder te pesten als hij m'n wensen niet inwilligt... die zijn... een sobere korte plechtigheid (ja er moet wel IETS gebeuren) in het crematorium... geen loftuitingen want die maken mij verlegen...   ... de oven in want ik haat maden ... ... en dan een lekker bakje koffie voor de goede zielen die me zijn komen uitwuiven... alhoewel... de broodjes gisteren waren heel lekkker maar hun koffie was niet te drinken... jullie zijn verwittigd... breng je thermos maar mee dan... ...

    Ik vind echter niet dat je moet overdrijven... sober en kort mag... wat mooie muziek hoort erbij maar wat m'n echtgenoot wil is een beetje TE... die wil namelijk dat er op zijn begrafenis rock-an-roll wordt gedraaid... nu vraag ik jullie... mijn probleem is dat ik gewoon niet kan stilzitten als ik een lekkere jive hoor... zie je mij al van m'n stoel springen en een danske plegen... wat gaan de mensen dàn wel denken... alhoewel misschien dansen die wel mee... ik zie het al ZO voor me... ikke helemaal in het zwart... opgezwollen gezicht van het huilen... muziek aan en ik wiebelen tot ik het niet mee kan houden en begin te huppelen... tussendoor even pauzeren om m'n zakdoek uit te wringen...  eerst verbaasde gezichten... sommige verontwaardigd... dan de eersten die aarzelend mee beginnen te dansen... dolle boel wordt het nog... jullie zijn alvast geïnviteerd!

    Verleden jaar vertelden onze buren (al 45 jaar goeie vrienden van ons) dat ze het hele gebeuren hadden laten vastleggen bij de notaris en aanverwante artikelen... en dat we ook al uitgenodigd zijn op de koffietafel... lief toch he... ik kijk er alvast naar uit.

    Alle gekheid op een stokje... ik hou wel van wat galgenhumor... we moeten er allemaal eens aan geloven... beter ermee lachen dan nu al te gaan zitten huilen... weet je wat mijn diepste wens is... dat ik tot het einde toe zal kunnen blijven lachen... hiermee bedoel ik niet al lachende doodgaan... zou wat moeilijk worden denk ik... nee tot op hoge leeftijd gevoel voor humor bewaren... het contact met de buitenwereld blijven behouden door middel van den Buddy... amen.

    14-01-2007 om 12:06 geschreven door Myette


    >> Reageer (8)
    13-01-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een zucht en een lach
    Gisteren was een "hoera" dag voor me... eindelijk weer eens m'n neus buitengestoken... goed ingeduffeld... aangezien 't manneke ook strijk ligt en ik niet aan zijn geliefd wagentje mag raken is zoon me komen ophalen om la mamma te gaan bezoeken... ik was daar 2 weken niet geweest maar denk je dat ze blij was me te zien... ze had me warempel nog niet gemist... en ik me maar zorgen maken... enfin ik heb m'n dochterlijke plichten volbracht en m'n geweten gesust.

    's Avonds moest ik naar het theater... had afgesproken met m'n vriendin op de Groenplaats... bij ons in de buurt rijden er maar 2 tramlijnen... de 7 en de 15... toen de tram er aankwam stond er geen nummer op maar ik stapte toch maar nietsvermoedend op... die volgde zijn gewone koers... Belgiëlei op en de metro in... opeens zag ik station Astrid... dan Elisabeth geloof ik... begon lont te ruiken... spurtte naar de conducteur en ja hoor... die tram had gewoon een zijtunnel genomen en ik zat richting Merksem... ben aan Stuivenbergh uitgestapt... even een klein probleempje om terug naar de Groenplaats te geraken maar uiteindelijk is dat gelukt... nu kunnen jullie dat een fluitje van een cent noemen maar voor mij is dat een hele prestatie... ik zie namelijk kans om in m'n eigen straat verloren te lopen... bij wijze van spreken dan... heb totaal geen richtinggevoel... we zijn naar Het Goede Lijf gaan kijken... niet slecht maar ik persoonlijk vond Fuck You en de Vaginamonologen stukken beter... ik had uit voorzorg m'n mascara niet opgedaan maar het was niet nodig geweest... achteraf nog een wijntje gaan drinken... lekker wat bijkletsen en dan met de laatste tram naar huis... een welgevulde dag al met al.

    Vandaag was de begrafenis... weer geen mascara opgedaan uit voorzorg... toen we aan de kerk kwamen en de auto parkeerden constateerden we een  lekke band... even VTB Wegenhulp opgebeld... leve het mobieltje... man aan de auto blijven wachten en ik naar de kerk... ik kwam nog juist op tijd binnen vlak vóór de kist werd binnengebracht... tegen het einde kwam 't manneke aanpuffen en konden we naar de begraafplaats rijden... daarna de koffietafel... daar ook lekker zitten bijkletsen met de fietsvrienden... nu zit ik met een probleem... ben ik nu met de jaren zo'n harde tante aan 't worden maar ik heb geen traan gelaten... dat was vroeger wel anders... welnu dat verontrust me... alhoewel men bij een begrafenis er alles aan doet om je tot tranen te dwingen... het lukt hen niet meer... één ding weet ik echter wel... als mijn tijd gekomen is dan geen blablabla voor mij... kort en eenvoudig... geen ellenlange lofbetuigingen... de mensen die me kenden weten wel wie ik was en de anderen interesseert het toch geen snars... ik kreeg soms het gevoel van : "tiens die A moet echt een heilige zijn geweest" en "zo ken ik hem helemaal niet"... ja lelijk van mij ik weet het maar toch... voor mij hoeft het niet.

    Met deze niet zo vriendelijke opmerking neem ik afscheid voor vandaag... tot de volgende... bij leven en welzijn.

    13-01-2007 om 16:17 geschreven door Myette


    >> Reageer (6)
    11-01-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dansen
    Ik ben iemand die regelmatig eens iets anders moet uitproberen of ik begin me te vervelen... zo heb ik aan aerobics gedaan... was niet echt mijn ding al dat gehos en gespring... aan yoga... maar om het volgend jaar over te mogen gaan moest ik thuis blijven oefenen en dàt lukte me niet... terwijl ik dan op mijn matje lag te liggen lag ik te liggen denken (er wordt hier veel gelegen niet) dat ik nog de bedden moest opmaken... de afwas doen... de was in de machine stoppen... de plantjes gieten... enzovoort en zoverder... funest voor je concentratie... dus ben ik er maar mee gestopt... het volgende was zwemmen... eerst met een vriendin maar toen die na een tijdje afhaakte en ik op mijn dooie eentje baantjes moest trekken... was het plezier er ook af... dan kwam het joggen... owee dat was een corvee... het schijnt dat sommigen daar een kick van krijgen maar ik niet hoor... meer een tic... ik telde namelijk mijn looppassen en op den duur lag ik 's avonds in bed nóg te tellen... kon gewoon niet meer stoppen... exit joggen... badminton heb ik jààààren gespeeld samen met 't manneke bij YWCA en dàt was plezant... toen op een mooie dag kreeg ik het in m'n koppeke dat ik jazz ballet nog niet had gedaan... kon m'n dochter overhalen om samen met mij in te schrijven... die was toen 16 en ik 50... de eerste avond wij op de fiets naar Wilrijk... toen we daar aankwamen en de kleedkamer instapten kwam ik tot de ontdekking dat ik het enige "ouwetje" was in een gezelschap van allemaal prille tieners... toen ik de lerares zegde dat ik het niet aandurfde heeft ze me toch overhaald... ik heb toen tegen die meisjes gezegd dat ik het wel wilde proberen en weet je... ze vonden het helemaal niet gek van me... dat pleit wel voor onze jeugd vind ik... wij zouden vroeger op die leeftijd zo'n mens eens flink uitgelachen hebben... de enige die zich geneerde voor mij was m'n dochter... zo zie je maar... van je familie moet je het hebben.

    Volgende keer vertel ik nog iets meer over m'n talrijke experimenten maar nu moet ik naar beneden... mij gemaal roept dat "Word U al geholpen" begint en een lach is altijd meegenomen he... tot de volgende!

    11-01-2007 om 23:24 geschreven door Myette


    >> Reageer (3)
    10-01-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Woorden
    Wat zijn woorden... je kunt er veel mee zeggen maar berusten ze altijd op waarheid... een klein gebaar zegt vaak veel meer... en toch trappen we er met zijn allen nog heel vaak in... we willen nu eenmaal in het goede geloven maar komen vaak bedrogen uit... ach dat is het leven... vallen en opstaan... de kunst is steeds weer op te staan en verder te gaan met je leven... de slechte herinneringen achter ons te laten en alleen de goede te bewaren.

    Dat was de wijsheid voor vandaag... en nu tot de orde van de dag...

    Met mij gaat het ietwat beter... dank U... ik zit weliswaar tot aan m'n oren volgepropt met antibiotica... dat zou elk beestje in m'n hele lijf moeten doodschieten... en maar hopen dat het niet àlles doodschiet wat het op zijn weg tegenkomt...  't manneke heeft tot hiertoe stand gehouden wat geweldig tegen zijn natuur indruist... gewoonlijk mag ik nog niet dènken aan ziek worden of hij is me voor en heeft het dan ook veel erger te pakken dan ik... in mijn hele getrouwde leven ben ik nog niet één keer eens alleen ziek mogen worden... dat moet een pure luxe zijn... je eens heerlijk laten verwennen... nee dat is niet voor mij weggelegd... van bij de eerste symptonen die ik durf uiten stort hij al in en verwacht dan de beste zorgen... vroeger deed ik dat dan ook en sleepte mijn ziek lijf heen en weer met hete drankjes en zo... met de jaren ben ik harder en moedwilliger geworden... ik doe het niet meer... als ik zèlf voor m'n hete grog moet zorgen kan hij het ook... voilà!

    Ik zie juist dat het weer eens regent... de natuur weet ook niet meer hoe het nu eigenlijk zit... de Keria in onze tuin pronkt al met enkele bloemetjes... de rozen van de buurman staan ook al ijdel te wezen... gisteren moesten we het eten van onze buitenkat Kiddy weggooien omdat het al vol eitjes zat van mijn aartsvijand de str...vlieg...  brrrrrr wat heb ik een hekel aan die beesten... voor je je rug kunt draaien kruipen de maden in het rond... is ooit met ons konijn gebeurd... het beestje had diarhee en zat onder de maden... toen we het ontdekten heb ik ze er stuk voor stuk moeten af- en uitplukken want ze kropen al naar binnen... zijn dan direct naar de dierenarts gereden en die heeft Bik in slaap gedaan... sindsdien heb ik de oorlog verklaard aan die beesten... maar ik vrees dat we deze zomer gaan overstelpt worden door insekten allerhande... tenminste als het niet vlug gaat vriezen.

    Vrijdag ga ik met m'n vriendin naar "Het Goede Lijf" kijken in de Fakkel... desnoods zet ik mezelf onder de pillen maar ik zal en moet buiten of ik word gek... eens goed lachen doet wonderen... heb enkele dagen terug nog een fragment gezien op TV van "Fuck You" met Ann Nelis... heb ik toen in de Fakkel gezien en ik moest er nog altijd even hard om lachen... als ze het ooit nog eens speelt zeker gaan kijken... het is de moeite waard en ZO herkenbaar... op TV lieten ze shots zien van het publiek... meestal vrouwen... en die zaten gewoon te huilen van het lachen... goeie actrice die Ann en wat een humor!!!

    Lachen... wat hebben we dat allemaal nodig... hier rondom mij op de blogs is het maar triest gesteld... iedereen zit met zijn of haar eigen specifieke problemen... zaterdag moet ik weer naar een begrafenis... die van onze fietsvriend... zal maar geen mascara opdoen... soms betreur ik het dragen van een voile gelijk vroeger mode was op begrafenissen... ik ben nog niet binnen of het water stijgt al... enkele jaren geleden naar de begrafenis geweest van de oudste zoon van een vriendin... zal ik nooit vergeten... ik kende de jongen niet persoonlijk maar heb zeker even hard gejankt als zijn moeder... ik heb zo m'n persoonlijke trucjes ontwikkeld om niet te huilen... franse of engelse werkwoorden vervoegen bvb... als het maar m'n gedachten van de overledene afleidt... was het maar al voorbij.

    En met deze vrolijke noot stop ik voor vandaag... tot de volgende... Myette

    10-01-2007 om 14:28 geschreven door Myette


    >> Reageer (6)




    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Blog als favoriet !

    Geluk is een goede gezondheid en een slecht geheugen.
    (I.Bergman)


     


    Durven is tijdelijk de grond onder je voeten verliezen maar niet durven is jezelf verliezen


    De smartphone heeft iets

    voor elkaar gekregen dat

    vrouwen altijd al wilden,

    dat mannen zittend

    plassen


    MIJN FAVORIETEN

    Natoken

     Ani

    Alfyvo

    Voske


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!