06-06-2005 om 15:25 geschreven door Myette

05-06-2005 om 00:00 geschreven door Myette

04-06-2005 om 23:27 geschreven door Myette

04-06-2005 om 20:53 geschreven door Myette

04-06-2005 om 11:01 geschreven door Myette

De hoofdverpleger van het home waar m'n moeder verblijft had me enkele dagen geleden gebeld voor een afspraak... ik weer in alle staten want wat krijgen we NU weer... ja de laatste 10 jaren heb ik m'n handen vol gehad aan m'n ma... kliniek in en uit... verpleegsters opbellen en afbellen... schoonmaakhulpen idem dito... rekeningen bekijken en nalopen... toen ze naar het home vertrok was dat een hele opluchting voor ons... we dachten na de verhuis eindelijk eens wat rust te krijgen... ze is nu na 10 weken kliniek eindelijk weer thuis en ik krijg al een oproep... gelukkig was het niet zo erg als ik gedacht had... meer enkele administratieve zaken te regelen voordat... ja op de gezegende leeftijd van 98 moet je steeds op het ergste voorbereid zijn... na dat gesprek zijn we haar gaan ophalen in haar kamer en naar het cafetaria gereden... het was warm en we zijn weer buiten gaan zitten... daarom de titel verluchten... het gaat geleidelijk aan beter met haar... ze is alerter aan het worden maar stappen gaat nog niet... die beentjes zijn net stokjes geworden en ma had vroeger stevige stappers... hoe men met ouder worden toch kan aftakelen... bangelijk gewoon.
We hadden hier in Antwerpen net een fiks onweer... gelukkig zonder hagel en extreme toestanden... het is overgewaaid en ik hoop maar dat dat definitief is want met onweer zou ik het liefst in een holletje wegkruigen... jammer genoeg vind ik geen hol dat groot genoeg voor mij is... heb altijd schrik gehad van erge wind, harde regen of hagel en nog zo van die dingen... en toen m'n kinderen klein waren wilde ik ze dat niet tonen en stond dan vaak met hen aan het raam te kijken terwijl de bliksems je om de oren vlogen... en dan maar zeggen van: "kijk hoe mooi... wat prachtig" terwijl m'n knieën hoorbaar tegen elkaar kletterden van de zenuwen... maar het heeft gewerkt want geen van beiden hebben m'n fobie geërfd dus is dat alles niet tevergeefs geweest... flink van me nietwaar... ja wat 'n moeder lijden kan.
Heb zoeven m'n computerke eens een flinke poetsbeurt gegeven want er stond me daar een hoop rommel op en de sukkel geraakte haast niet meer vooruit... hij is nu een pak lichter en huppelt bijna (computer is toch een manneke nietwaar of moet ik zeggen zij)
Lieve passanten ik stop ermee voor vandaag... morgen komt er weer een dag... en dat zal strijken worden want m'n zoon heeft hier gisteren z'n vuile was komen dumpen... ik ben nu al aan de 4de lading was bezig... nog mijn witwas erdoor jagen en dan kan ik me morgen weer heerlijk uitleven op m'n strijkijzer... groetjes van Myette

03-06-2005 om 20:24 geschreven door Myette

02-06-2005 om 22:44 geschreven door Myette

01-06-2005 om 17:33 geschreven door Myette

30-05-2005 om 00:00 geschreven door Myette

29-05-2005 om 22:44 geschreven door Myette

26-05-2005 om 20:20 geschreven door Myette

Mannekes toch... ik ga hier op mijn donder krijgen maar zeg het toch... ik wil wat koelte en wat regen... voilà het is er uit... ik weet dat velen het een ZALIG weertje vinden maar niet ik... ik zie af... lijd... zweet... voel me een vod... en nog zo van die dinges... nee dit is niet mijn favoriet weertje... ik doe de hoogstnoodzakelijke zaken in mijn huis in de voormiddag en na het middagboke trek ik de tuin in... zit/lig onder de bomen en lijd verder... 't manneke zit voor de TV naar voetbal te kijken en te wachten op de verpleging... dat is ook al een huisbinder... heb net mijn laatste tomaatjes en sla tot een salade gehutseld en heb echt geen inspiratie meer voor de dagelijkse warme/koude maaltijd... inspiratie maar ook de fut ontbreekt... hoe dat verder moet weet ik niet want we zijn nog maar juni... ik zal dringend zoon moeten oproepen om naar de supermarkt te rijden voor drank en fris voer... het is zelfs ons Polleke (de schildpad) te heet... die zit de hele dag verstopt onder een struik en laat zijn eten liggen... gelukkig is het tijdens de nacht nog redelijk fris zodat we kunnen slapen.

Tegenwoordig hebben we bijna elk weekend het een of ander muziek- of ander gebeuren in de buurt... dus de hele dag boem-boem-boem... zo ook vandaag... tot horensdol toe dat geboem... muziek horen we niet alleen de bassen... dit keer is het gelukkig niet dichtbij maar de vorige keer was het om gek van te worden... en je ramen en deuren dicht houden is geen optie met deze temperaturen... zo te merken hebben ze daar nog veel energie... ach die had ik vroeger ook... zal maar stoppen met klagen en mijn laatste tomaatjes gaan verorberen... morgen zal het droog brood worden want mijn voorraad is op... ach heb toch geen eetlust.

30-11--0001 om 00:00 geschreven door Myette

Als voetbal-weduwe heb ik me wijselijk teruggetrokken en zit boven bij mijn computerke mijn leed uit te storten... niet echt hoor... ik kan me zonder TV heel goed vermaken maar nu was ik het lezen een beetje beu en wilde iets meer actiefs ondernemen dus heb ik de draad weer opgenomen van mijn blog memories t.t.z. ik heb me voorgenomen mijn kinderen iets na te laten als herinnering aan hun ietwat gekke moeder... ik ben dus in mijn allereerste blogs gedoken en deze die ietwat leesbaar zijn print ik uit voor hen zodat ze later na mijn dood kunnen lezen wat moeder allemaal bewoog en uitspookte... man man wat er dan allemaal aan herinneringen boven komen... de eerste waren in 2005 en nu lees ik dingen die ik al helemaal vergeten was... een hele revelatie... om af te wisselen verzamel ik foto's om op een USB stick te zetten voor ons fotokader... ook een geducht karwei... ik weet dat ik de hele winter weet wat doen.

Deze week was eentonig behalve dinsdag toen ik met zoon naar de supermarkt ging... hij komt dan op zijn moto naar ons en rijdt met onze wagen naar de winkel... deze keer stopte hij vlak achter de hoek en gebood mij te rijden... aiaiai... maar ik moet het terug onder de knie krijgen en reed... en parkeerde de auto bij de supermarkt zonder brokken te maken... na het winkelen reed ik... weer zonder slachtoffers te maken... achteruit de parkeerplaats uit en tufte naar huis... dacht ik... maar zoon dacht er anders over... weer gaf hij me op commandotoon order om door te rijden en stuurde me de singel op midden in het drukke verkeer want het was bijna 12 u... en ik reed... met het zweet in mijn sandalen maar wat kon ik anders... voor... achter en naast mij wagens dus ik kon er niet uit of stoppen... dus ik reed verder en het is me gelukt... enkele kleine foutjes gemaakt... zoon gaf me een 7... mag ik nu eventjes fier op mezelf zijn... na 30 jaar in winterslaap terug het drukke verkeer in... geen kattepis zenne!

Morgen wacht me een onaangename klus... een mammo... die operatie zelf is al vervelend genoeg en dan zit je toch altijd stiekem met de schrik dat ZE iets gaan ontdekken dat er niet hoort... zal blij zijn als het gedaan is.

30-11--0001 om 00:00 geschreven door Myette

Sommigen zullen sakkeren omdat het regent... zeker de sukkels die de hele week op hun werkplek vastzitten... maar mij hoor je niet klagen... ik begin namelijk terug een beetje op krachten te komen na de voor mij uitputtende hete dagen... tja ik ben dan ook geboren in een bij uitstek sombere en natte novembermaand en dat verloochent zich niet... de vorige weken slofte ik door het leven als een verlepte pissebloem... momenteel ben ik nog wel verlept maar toch ietsje minder... ach tel je zegeningen en dat doe ik... de voorbije week was er een van doktersbezoekjes... dat zijn tegenwoordig de enige afspraakjes die ik nog maak... bij de tandarts kwam ik ervan af met een flinke poetsbeurt waarvan mijn tanden nog steeds nabeven... de controle voor mijn destijds geopereeerde heup was ook bevredigend... niets alarmerends gevonden... moet alleen pleisters plakken voor een slijmbeursontsteking... wat een vreselijk woord om uit te spreken... nu hopen dat die plakkers de pijn gaan aanpakken... volgende week met 't manneke naar de dermatoloog en dan de rest van de week laat ik me thuis verzorgen door de pedicure en de kapster... moeke mag ook iets hebben he... gisteren vrijdag was het onze maandelijkse blogmeeting... dat houden we nu al zo'n 12 jaren vol... 8 totaal verschillende personen met totaal verschillende achtergronden en het klikte direct en blijft klikken... tijdens die meetings wordt er heel wat afgepraat... we kunnen ook lucht geven aan onze diverse zorgen en vinden altijd een luisterend oor... tussendoor wordt er ook wel gelachen hoor... als we onze zorgen op tafel hebben gegooid gaan we ze weglachen... eigenlijk was de oorspronkelijke bedoeling onze computer problemen gezamenlijk aan te pakken maar dat zijn we onderweg vergeten... enfin als het maar plezant is.

Een lieve dame komt regelmatig mijn bibliotheek boeken ophalen en een verse oogst binnen gooien... dan drinken we koffie en praten we... zo ben ik stilaan een nieuwe wereld rondom mij aan het opbouwen want de oude kan ik vergeten... ik ga stilaan een oud besje worden dat zich op haar wenken laat bedienen... nooit gedacht dat het zo ver zou komen maar nood breekt wet en problemen zijn er om opgelost te worden.

't Manneke heeft het weer geflikt... stieken de auto gepakt en kans gezien een zijspiegel eraf te rijden... waar en hoe kon ik niet te weten komen... maar dat het ons geld gaat kosten weet ik wel... een vriendin raadde me aan de wagen te saboteren maar dat durf ik toch niet aan... als hij dat ding niet in gang krijgt is hij in staat de wegenwacht te bellen of liever mij te bevelen te bellen en wat dan... dat is wel een probleem dat ik nog niet kon oplossen... zijn auto is iets waar hij geen afstand van kan nemen... je weet wel mannen en hun wagen... que sera sera!!!

30-11--0001 om 00:00 geschreven door Myette

Sommigen zullen sakkeren omdat het regent... zeker de sukkels die de hele week op hun werkplek vastzitten... maar mij hoor je niet klagen... ik begin namelijk terug een beetje op krachten te komen na de voor mij uitputtende hete dagen... tja ik ben dan ook geboren in een bij uitstek sombere en natte novembermaand en dat verloochent zich niet... de vorige weken slofte ik door het leven als een verlepte pissebloem... momenteel ben ik nog wel verlept maar toch ietsje minder... ach tel je zegeningen en dat doe ik... de voorbije week was er een van doktersbezoekjes... dat zijn tegenwoordig de enige afspraakjes die ik nog maak... bij de tandarts kwam ik ervan af met een flinke poetsbeurt waarvan mijn tanden nog steeds nabeven... de controle voor mijn destijds geopereeerde heup was ook bevredigend... niets alarmerends gevonden... moet alleen pleisters plakken voor een slijmbeursontsteking... wat een vreselijk woord om uit te spreken... nu hopen dat die plakkers de pijn gaan aanpakken... volgende week met 't manneke naar de dermatoloog en dan de rest van de week laat ik me thuis verzorgen door de pedicure en de kapster... moeke mag ook iets hebben he... gisteren vrijdag was het onze maandelijkse blogmeeting... dat houden we nu al zo'n 12 jaren vol... 8 totaal verschillende personen met totaal verschillende achtergronden en het klikte direct en blijft klikken... tijdens die meetings wordt er heel wat afgepraat... we kunnen ook lucht geven aan onze diverse zorgen en vinden altijd een luisterend oor... tussendoor wordt er ook wel gelachen hoor... als we onze zorgen op tafel hebben gegooid gaan we ze weglachen... eigenlijk was de oorspronkelijke bedoeling onze computer problemen gezamenlijk aan te pakken maar dat zijn we onderweg vergeten... enfin als het maar plezant is.

Een lieve dame komt regelmatig mijn bibliotheek boeken ophalen en een verse oogst binnen gooien... dan drinken we koffie en praten we... zo ben ik stilaan een nieuwe wereld rondom mij aan het opbouwen want de oude kan ik vergeten... ik ga stilaan een oud besje worden dat zich op haar wenken laat bedienen... nooit gedacht dat het zo ver zou komen maar nood breekt wet en problemen zijn er om opgelost te worden.

't Manneke heeft het weer geflikt... stieken de auto gepakt en kans gezien een zijspiegel eraf te rijden... waar en hoe kon ik niet te weten komen... maar dat het ons geld gaat kosten weet ik wel... een vriendin raadde me aan de wagen te saboteren maar dat durf ik toch niet aan... als hij dat ding niet in gang krijgt is hij in staat de wegenwacht te bellen of liever mij te bevelen te bellen en wat dan... dat is wel een probleem dat ik nog niet kon oplossen... zijn auto is iets waar hij geen afstand van kan nemen... je weet wel mannen en hun wagen... que sera sera!!!

30-11--0001 om 00:00 geschreven door Myette

Sommigen zullen sakkeren omdat het regent... zeker de sukkels die de hele week op hun werkplek vastzitten... maar mij hoor je niet klagen... ik begin namelijk terug een beetje op krachten te komen na de voor mij uitputtende hete dagen... tja ik ben dan ook geboren in een bij uitstek sombere en natte novembermaand en dat verloochent zich niet... de vorige weken slofte ik door het leven als een verlepte pissebloem... momenteel ben ik nog wel verlept maar toch ietsje minder... ach tel je zegeningen en dat doe ik... de voorbije week was er een van doktersbezoekjes... dat zijn tegenwoordig de enige afspraakjes die ik nog maak... bij de tandarts kwam ik ervan af met een flinke poetsbeurt waarvan mijn tanden nog steeds nabeven... de controle voor mijn destijds geopereeerde heup was ook bevredigend... niets alarmerends gevonden... moet alleen pleisters plakken voor een slijmbeursontsteking... wat een vreselijk woord om uit te spreken... nu hopen dat die plakkers de pijn gaan aanpakken... volgende week met 't manneke naar de dermatoloog en dan de rest van de week laat ik me thuis verzorgen door de pedicure en de kapster... moeke mag ook iets hebben he... gisteren vrijdag was het onze maandelijkse blogmeeting... dat houden we nu al zo'n 12 jaren vol... 8 totaal verschillende personen met totaal verschillende achtergronden en het klikte direct en blijft klikken... tijdens die meetings wordt er heel wat afgepraat... we kunnen ook lucht geven aan onze diverse zorgen en vinden altijd een luisterend oor... tussendoor wordt er ook wel gelachen hoor... als we onze zorgen op tafel hebben gegooid gaan we ze weglachen... eigenlijk was de oorspronkelijke bedoeling onze computer problemen gezamenlijk aan te pakken maar dat zijn we onderweg vergeten... enfin als het maar plezant is.

Een lieve dame komt regelmatig mijn bibliotheek boeken ophalen en een verse oogst binnen gooien... dan drinken we koffie en praten we... zo ben ik stilaan een nieuwe wereld rondom mij aan het opbouwen want de oude kan ik vergeten... ik ga stilaan een oud besje worden dat zich op haar wenken laat bedienen... nooit gedacht dat het zo ver zou komen maar nood breekt wet en problemen zijn er om opgelost te worden.

't Manneke heeft het weer geflikt... stieken de auto gepakt en kans gezien een zijspiegel eraf te rijden... waar en hoe kon ik niet te weten komen... maar dat het ons geld gaat kosten weet ik wel... een vriendin raadde me aan de wagen te saboteren maar dat durf ik toch niet aan... als hij dat ding niet in gang krijgt is hij in staat de wegenwacht te bellen of liever mij te bevelen te bellen en wat dan... dat is wel een probleem dat ik nog niet kon oplossen... zijn auto is iets waar hij geen afstand van kan nemen... je weet wel mannen en hun wagen... que sera sera!!!

30-11--0001 om 00:00 geschreven door Myette