ik hoor de stilte van het lange gras dat over je borsten buigt de avond opent zich als een valscherm rood langzaam streelt het einde van de dag en wiegt het licht telkens voor één nacht naar de moederschoot terug
de krokussen trekken kleuren uit de grond en de lucht ademt onwaarschijnlijk blauw de weinige witte wolken glijden kerngezond en rijmen allemaal op ik hou van jou
ik loop met de handen in mijn zakken en fluit de vogels bij elkaar ik zie hoe je loopt op hoge hakken en de zon maakt nestjes in je haar
ik veeg mijn voeten aan het fatsoen en steek mijn liefde in alle brievenbussen om die ene nacht over te doen zou ik zelfs Herman de Croo kussen
Veel mensen zijn de mening toegedaan dat een oudere man niet meer over zijn volle verstand beschikt... Als een jonge kerel of een man van middelbare leeftijd , wanneer hij het café verlaat, niet meer weet waar hij zijn jas heeft gehangen, let niemand daarop. Als men dezelfde onoplettendheid ziet bij een oudere man, halen de mensen hun schouders op en zeggen: "Zijn geheugen begint hem in de steek te laten ..."
mevrouw, zei de hond, zie je daar die boom ik moet even gaan pissen het is toch erg dacht de dame verzonken in haar jongensdroom dat gemak heb ik altijd moeten missen ...
ik zou graag weten hoe ik er voorsta als ik op een dag zoals vandaag doodga gaan jullie me dan in mijn beste kleren en gel in mijn haar laten cremeren of staan er kaarsen rond de baar om me later in de grond te stoppen wees er dan zeker van dat ik tegen het deksel zal kloppen kom dan a.u.b. gauw terug want ik wil niet dood liggen op mijn rug maak me dan nog één keer blij en draai me op mijn rechterzij
Ik was nog een jonge snaak, toen ik voor het eerst naar een optreden ging van Kris De Bruyne in de toenmalige feestzaal "Rex" te Mol. Ondertussen heb ik wel enkele elpees en cd's van hem en ben ik hem al die tijd trouw gebleven en graag blijven horen. Gisterenavond overkwam me echter een muzikaal hoogtepunt: op de middelste stoel en vanop de eerste rij in het cultuurcentrum te Mol kon ik hem omzeggens aanraken tijdens zijn theatershow "40 jaar op Tournee". Maar daar gaan we nu niet flauw over doen ... "De onverbiddelijke zoener", " Ballerina", "Amsterdam" en nog zovele andere prachtige songs, ondersteund door fameus goede muzikanten, rolden door de zaal om afgesloten te worden met een minutenlang applaus. Kris heeft een lange weg afgelegd, dacht ik zo bij mezelf, vooral toen het mij opviel, dat zijn blonde lokken van toen grijs zijn geworden . Net als de mijne...
achter de ruimte langs de tijdeloosheid keert vierkant terug tot cirkel komt aarde terug tot vuur kleuren uit de klank van woorden zoeken naar de morgen van het eerste uur
