ver weg langs kroegen en kathedralen trekt de stad de rolluiken naar omhoog het gevaar ligt nonchalant met de ellebogen op de straatstenen wachtend op de eerste knal...
hier kruipt gesponnen uit de mist en flarden van zon de stilte uit het dal langgerekt geeuwend over de rug van de morgen de velden in ...
woorden groeien traag en breken zuur op tegen het feestgedruis van gisteravond toch zuigt het lappendeken met stippen van wit, geel, rood en blauw de gekromde lijven naar de grond grijpgrage handen gaan met scherpe tanden op zoek naar druiven in de ochtendkou...
tergend langzaam heft sepember haar rokken op de zon breekt middendoor en schrijft geschiedenis op ons gezicht de dag weegt zwaar op de aarde teistert elke vezel, elk gewricht en niemand verstaat waarom men lacht met zeven meter kiekendraad...
maar onze champagne zal gebrevetteerd worden als "half sap, half zweet" en zoals ge weet verspreid worden op grote schaal laat ons fier en dankbaar zijn en knielen op onze ruggen ...
Dag... wie en waar je ook bent, van harte welkom. Hoe het verder moet met deze blog, is voor mij ook nog een beetje koffiedik kijken: af en toe zal ik wel iets schrijven wat ik zo vrij ben onder "gedichten" te rangschikken, 's anderendaags moet er me misschien iets van het hart en waarschijnlijk loop ik regelmatig te pronken met mijn twee kleinzoontjes. Een foto van het net geplukt ( of zelf gemaakt ) met wat commentaar kan er ook nog bij en niet te vergeten een impressie van de druivenpluk in de champagne-streek, want dat is mijn jaarlijkse Parijs- Dakar. Hopelijk komen we elkaar regelmatig tegen op dit kleine scherm ... ergens langs de rand van de tijd...
