Ik realiseer me dat ik de laatste tijd schromelijk in gebreke gebleven ben qua lichaamsbeweging. Als ik de stappenteller bekijk op mijn phone krijg ik gegarandeerd elke keer zwaar verwijtende blikken terug. Ik probeer dan ook weer wat meer aan de wandel te gaan, om te fietsen zullen we nog wel een tijdje moeten wachten immers. Vandaag ben ik eens niet het bos of de Smallebroeken ingetrokken maar ik ben in, rond en door de dorpskern van Lichtaart gaan wandelen. Toen ik voorbij de bloemenzaak kwam bekroop me plots de drang om naar binnen te gaan en een bloemeke te kopen voor het vrouwke. Het is zeker niet zo dat ik iets goed te maken had of iets dergelijks, maar ik vind nu eenmaal dat zij dat verdient. Je moet bijzondere eigenschappen hebben om het met mij al 54 jaar uit te houden... Er zit natuurlijk ook een klein stukje eigenbelang bij. Zo had ik weer een onderwerp voor mijn dagelijkse foto. Het vrouwke heeft het bouquet in een vaas gezet op de piano en ik heb mijn statief en een laddertje uit de berging gehaald om deze foto te maken van uit een hoog standpunt. Exif: ISO 100 - F 13 - 8 sec. van op statief, beetje bijgelicht met het ledlampje van mijn smartphone.
|