Het vrouwke heeft best groene vingers, ik niet. Zij houdt er van in de tuin te werken, ik niet. Maar soms, een enkele keer, na veel boze blikken breekt ze door mijn olifantenvel en kan ik niet meer naast het lange gras kijken. Ondanks het aangekondigde wisselvallige weer werd het een zeer genietbare lentedag maar de fietskriebels werden nog voor ze goed en wel ter sprake waren gebracht onverbiddelijk de prullenmand in gekieperd. Het was werkendag. Uitvluchten omtrent mijn nog niet helemaal genezen, blijvende verkoudheid en vermoeidheid hielpen niet meer, het vrouwke meende het deze keer! Ik moest de grasmaaier wel uit de garage halen. Ergens halverwege de werkzaamheden aan de straatkant heb ik even een foto gemaakt om ook dit te documenteren en te bewaren voor het nageslacht. Ik hoop dat het morgen regent want achter het huis is er nog veel meer lang gras...
|