Niet op de buienradar en zeker niet in het echt, ook vandaag was er weer geen spatje nattigheid te bespeuren. De temperatuur was ook net iets minder fris dan gisteren en dus heb ik mijn tweewielige metgezel weer eens uit de garage gehaald. Het vrouwke vond het toch net iets te winderig en ik heb dan maar een solotocht ondernomen. Echt olympische prestaties hoef je van mij niet meer te verwachten en ongeveer 40 km vind ik meestal wel voldoende om de dagelijkse lichaamsbeweging te plukken en om links en rechts wat interessante beelden te schieten. Bijna terug thuis, nog 2 km te gaan, zag ik in de verte deze horde wieler-sportievelingen naderen. Ik heb me veiligheidshalve even aan de kant gezet, niet alleen omwille van het mogelijke gevaar van zo'n voorbij razende meute, maar ook om mijn Sonytje te richten op het aanstormende peloton.
|